دانشگاه تبریز
چکیده: (101 مشاهده)
مطالعه حاضر به منظور مقایسه اشکال آلی و معدنی سلنیوم در خوراک بر کیفیت اسپرمهای منجمد-یخگشایی شده خروسهای گله مادر گوشتی تحت استرس فیزیولوژیک انجام شد. در این تحقیق، 24 قطعه خروس سویه راس 308 با سن 28 هفتگی در قالب طرح کاملا تصادفی با 4 تیمار و 6 پرنده در هر تکرار نگهداری شدند. تیمارهای آزمایشی عبارت بودند از: 1) گروه شاهد: مصرف کننده جیره پایه بدون مکمل سلنیوم و یا تجویز دگزامتازون (CON) ، 2) گروه DEX: مصرف کننده جیره پایه همراه با تجویز دگزامتازون (به مقدار 4 میلیگرم بر کیلوگرم وزن بدن طی 3 مرحله و به صورت یک روز در میان) 3) گروه DEX(OSe): گروه دریافت کننده دگزامتازون همراه با مصرف جیره مکملسازی شده با سلنومتیونین به عنوان منبع سلنیوم آلی به مقدار 3/0 میلیگرم بر کیلوگرم خوراک و 4) گروه DEX (ISe): همانند گروه آزمایشی سوم ولی مکمل سازی شده با سلنیت سدیم به عنوان منبع سلنیوم معدنی. پس از اسپرمگیری فرآیند انجماد اسپرم با کمک رقیق کننده بلتسویل میفای شده انجام گرفت. پس از یخگشایی اسپرمها فراسنجههای حرکتی با کمک سیستم آنالیز کامپیوتری انجام شد. مکملسازی جیره با سلنیوم آلی در پرندگان استرس دیده (DEX(OSe))، سبب بهبود تحرک کل و تحرک پیشرونده نسبت به سایر گروههای آزمایشی شد (05/0>P) گرچه تفاوت معنیداری با گروه شاهد در حرکت پیشرونده نداشت (05/0<P). همچنین مصرف سلنیوم معدنی (DEX (ISe)) تاثیر معنیداری بر بهبود فراسنجههای مذکور نسبت به گروه DEX نداشت(05/0<P). بطور مشابه، زندهمانی و یکپارچگی غشای پلاسمایی و پارامترهای بیوشیمیایی گلوتاتیون پراکسیداز و سوپراکسید دیسموتاز نیز در گروه DEX(OSe) نسبت به سایر گروههای آزمایشی بالاتر بود (05/0>P). بطورکلی به نظر میرسد، مکملسازی جیره خروسهای مادر تحت شرایط استرس با سلنیوم آلی سبب نتایج بهتری در کیفیت اسپرم نسبت به سلنیوم معدنی داشته باشد.
نوع مطالعه:
پژوهشي |
موضوع مقاله:
تغذیه طیور دریافت: 1399/1/17 | ویرایش نهایی: 1399/10/13 | پذیرش: 1399/2/24