پژوهشهای تولیدات دامی

هدف از این پژوهش بررسی اثرات سطوح مختلف مخمر و ملاس روی ترکیبات شیمیایی، ارزش تغذیه­ای و قابلیت هضم آتریپلکس لنتی فورمیس سیلو شده بود. مخمر، در سطوح صفر (شاهد)، 5/2 و 5 گرم در کیلوگرم ماده خشک و ملاس در سه سطح، صفر (شاهد)، 10 درصد و 15 درصد به آتریپلکس اضافه شده و سیلو شدند. آزمایش به روش فاکتوریل 3×3 در قالب طرح کاملاً تصادفی انجام گرفت. ماده خشک، ماده آلی، خاکسترخام، الیاف نامحلول در شوینده اسیدی و خنثی، چربی خام، پروتئین خام و کربوهیدرات­های محلول تعیین شد. برای تعیین قابلیت هضم ماده خشک تیمارهای مورد مطالعه، از دو راس گاو نر سیستانی فیستوله­دار  استفاده شد.  سطح 5/2 و 5 گرم مخمر باعث افزایش ماده خشک  و کاهش کربوهیدرات محلول شد ولی تأثیر چندانی بر تجزیه دیواره سلولی و دیواره سلولی بدون همی سلولز نداشتند. در مقابل، سطح 10 و 15 درصد ملاس باعث کاهش الیاف نامحلول در شوینده اسیدی و خنثی شد و از طرفی ماده خشک و کربوهیدرات محلول  را افزایش داد.  سطوح 5/2 گرم مخمر و 10 درصد ملاس بیشترین تجزیه­پذیری ماده خشک را نشان دادند و تفاوت معنی­داری  با تیمار شاهد نداشتند. مخمر و ملاس تا حدودی می­توانند ارزش تغذیه­ای آتریپلکس لنتی فورمیس را بهبود دهند اما اثر ملاس روی تجزیه­پذیری و ارزش تغذیه­ای آتریپلکس رضایت بخش­تر از اثر مخمر بود.