دوره 15، شماره 43 - ( بهار 1403 )
جلد 15 شماره 43 صفحات 11-1 |
برگشت به فهرست نسخه ها
Download citation:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
Sajadi S, Toghdory A, Ghoorchi T, Asadi M. (2024). The Effect of Replacing Soybean Meal with Poultry Slaughter Residue Powder on Feed Intake and Rumen Parameters of Dalagh Dairy Ewes. Res Anim Prod. 15(43), 1-11. doi:10.61186/rap.15.43.1
URL: http://rap.sanru.ac.ir/article-1-1375-fa.html
URL: http://rap.sanru.ac.ir/article-1-1375-fa.html
سجادی صادق، توغدری عبدالحکیم، قورچی تقی، اسدی محمد. تاثیر جایگزینی کنجاله سویا با پودر بقایای کشتارگاه طیور بر مصرف خوراک و فراسنجه های شکمبه ای میش های شیری دالاق پژوهشهاي توليدات دامي 1403; 15 (43) :11-1 10.61186/rap.15.43.1
گروه تغذیه دام و طیور، دانشکده علوم دامی، دانشگاه علوم کشاورزی و منابع طبیعی گرگان
چکیده: (629 مشاهده)
چکیده مبسوط
مقدمه و هدف: در جامعه امروز که با افزایش قیمت اقلام خوراکی مواجه هستیم، استفاده از فرآورده‌های فرعی کشاورزی، کارخانجات صنعتی و ضایعات کشتارگاه‌های دام و طیور و صنایع لبنی در دامپروری بسیار حائز اهمیت است. یکی از این فرآورده های فرعی، پودر ضایعات کشتارگاه های صنعتی طیور است که در حین تولید و فرآوری گوشت مرغ حاصل می شود. جایگزینی موفق این ضایعات با منابع پروتئینی مانند کنجاله سویا که بخش اعظم آن وارداتی است ضمن ایجاد تعادل بین پروتئین غیر قابل تجزیه و پروتئین تجزیه‌پذیر در شکمبه و منبع پروتئین با کیفیت بالا، سبب کاهش هزینه جیره های مصرفی و بهبود وضعیت اقتصادی تولید در دامداری ها و جلوگیری از آلودگی محیط زیست خواهد شد. با توجه به موارد گفته شده هدف از این پژوهش، تاثیر جایگزینی پودر بقایای کشتارگاه طیور با کنجاله سویا بر مصرف خوراک و فراسنجه های شکمبه ای میش های شیری دالاق بود.
مواد و روشها :در این آزمایش از 24 رأس میش 3 شکم زایش نژاد دالاق با میانگین وزن 3/7±36/2 کیلوگرم در قالب طرح کاملاً تصادفی با چهار تیمار و شش تکرار استفاده شد. تیمارها شامل: تیمار شاهد (جیره بدون پودر بقایای کشتارگاه طیور)، تیمار دوم (جیره‌ای با 33 درصد جایگزینی)، تیمار سوم (جیره‌ای با 67 درصد جایگزینی) و تیمار چهارم (جیره‌ای با 100 درصد جایگزینی پودر بقایای کشتارگاه طیور به‌جای کنجاله سویا) بودند. دام ها در هر تیمار بعد از اطمینان یافتن از سلامت در قفس های انفرادی به‌مدت 42 روز نگهداری شدند. میش ها به‌صورت هفتگی توزین می شدند و خوراک داده شده و پس آخور هر دام به صورت روزانه برای محاسبه ماده خشک مصرفی ثبت می شد. نمونه گیری از مایع شکمبه در روز 42 آزمایش صورت گرفت. مایع شکمبه در زمان قبل از خوراک دهی صبح (ساعت صفر) و در ساعت های سه و شش بعد از خوراک دهی توسط سوند مری گرفته شد، سپس مقدار pH مایعات شکمبه بلافاصله پس از استحصال، توسط دستگاه pH متر دیجیتالی سیار که در همان محل نیز کالیبره شده بود، اندازه گیری و ثبت گردید. برای اندازه گیری نیتروژن آمونیاکی مایع شکمبه، از نمونه های 3 ساعت بعد از خوراک دهی صبح استفاده شد. نمونه مایع شکمبه بعد از اندازه گیری pH با استفاده از پارچه 4 لایه متقال صاف شده و سپس شیرابه حاصل با اسید کلریدریک 0/2 نرمال به‌نسبت 5 به 1 رقیق گردید و تا روز آزمایش در دمای 20- درجه سانتی گراد نگهداری شدند. برای تعیین میزان نیتروژن آمونیاکی شکمبه از روش برودریک و کانگ (1980) و با استفاده از دستگاه اسپکتوفتومتر در طول موج 630 نانومتر استفاده شد. نمونه گیری از مایع شکمبه برای اندازه گیری جمعیت پروتوزوآیی در روز پایانی صورت گرفت. برای شـمارش پروتـوزوآ از روش دهرویتی و مالس (1984) استفاده شد. ابتدا بعد از صاف نمودن مایع شـکمبه بـا پارچه متقال در یک لوله آزمایش پیچیده شده در فویل، 4 میلی لیتر مایع شکمبه ریخته شد، سـپس به ترتیـب 1 میلـی لیتـر فرمـالین، 5 قطـره رنـگ متیلن بلو (2 گرم متیلن بلو با 100 میلی لیتر آب مقطر به حجم رسانده شد) و در نهایت 3 میلی لیتر گلیسرول به محتـوای لولـه آزمایش اضافه گردید. عمل شمارش پروتوزوآ توسط استریومیکروسکوپ و عدسی با بزرگ نمایی X 40 بوسیله لام نئوبار صورت گرفت. برای هر نمونه 4 بار شمارش انجام گرفت و در صورتی که بین پروتوزوای شمارش شده تفاوت زیادی وجود داشت، شمارش تکرار می شد. در نهایت تعداد پروتوزوآ در هر میلی متر مایع شکمبه محاسبه شد. برای اندازه گیری اسیدهای چرب فرار، نمونه‌های 5
مقدمه و هدف: در جامعه امروز که با افزایش قیمت اقلام خوراکی مواجه هستیم، استفاده از فرآورده‌های فرعی کشاورزی، کارخانجات صنعتی و ضایعات کشتارگاه‌های دام و طیور و صنایع لبنی در دامپروری بسیار حائز اهمیت است. یکی از این فرآورده های فرعی، پودر ضایعات کشتارگاه های صنعتی طیور است که در حین تولید و فرآوری گوشت مرغ حاصل می شود. جایگزینی موفق این ضایعات با منابع پروتئینی مانند کنجاله سویا که بخش اعظم آن وارداتی است ضمن ایجاد تعادل بین پروتئین غیر قابل تجزیه و پروتئین تجزیه‌پذیر در شکمبه و منبع پروتئین با کیفیت بالا، سبب کاهش هزینه جیره های مصرفی و بهبود وضعیت اقتصادی تولید در دامداری ها و جلوگیری از آلودگی محیط زیست خواهد شد. با توجه به موارد گفته شده هدف از این پژوهش، تاثیر جایگزینی پودر بقایای کشتارگاه طیور با کنجاله سویا بر مصرف خوراک و فراسنجه های شکمبه ای میش های شیری دالاق بود.
مواد و روشها :در این آزمایش از 24 رأس میش 3 شکم زایش نژاد دالاق با میانگین وزن 3/7±36/2 کیلوگرم در قالب طرح کاملاً تصادفی با چهار تیمار و شش تکرار استفاده شد. تیمارها شامل: تیمار شاهد (جیره بدون پودر بقایای کشتارگاه طیور)، تیمار دوم (جیره‌ای با 33 درصد جایگزینی)، تیمار سوم (جیره‌ای با 67 درصد جایگزینی) و تیمار چهارم (جیره‌ای با 100 درصد جایگزینی پودر بقایای کشتارگاه طیور به‌جای کنجاله سویا) بودند. دام ها در هر تیمار بعد از اطمینان یافتن از سلامت در قفس های انفرادی به‌مدت 42 روز نگهداری شدند. میش ها به‌صورت هفتگی توزین می شدند و خوراک داده شده و پس آخور هر دام به صورت روزانه برای محاسبه ماده خشک مصرفی ثبت می شد. نمونه گیری از مایع شکمبه در روز 42 آزمایش صورت گرفت. مایع شکمبه در زمان قبل از خوراک دهی صبح (ساعت صفر) و در ساعت های سه و شش بعد از خوراک دهی توسط سوند مری گرفته شد، سپس مقدار pH مایعات شکمبه بلافاصله پس از استحصال، توسط دستگاه pH متر دیجیتالی سیار که در همان محل نیز کالیبره شده بود، اندازه گیری و ثبت گردید. برای اندازه گیری نیتروژن آمونیاکی مایع شکمبه، از نمونه های 3 ساعت بعد از خوراک دهی صبح استفاده شد. نمونه مایع شکمبه بعد از اندازه گیری pH با استفاده از پارچه 4 لایه متقال صاف شده و سپس شیرابه حاصل با اسید کلریدریک 0/2 نرمال به‌نسبت 5 به 1 رقیق گردید و تا روز آزمایش در دمای 20- درجه سانتی گراد نگهداری شدند. برای تعیین میزان نیتروژن آمونیاکی شکمبه از روش برودریک و کانگ (1980) و با استفاده از دستگاه اسپکتوفتومتر در طول موج 630 نانومتر استفاده شد. نمونه گیری از مایع شکمبه برای اندازه گیری جمعیت پروتوزوآیی در روز پایانی صورت گرفت. برای شـمارش پروتـوزوآ از روش دهرویتی و مالس (1984) استفاده شد. ابتدا بعد از صاف نمودن مایع شـکمبه بـا پارچه متقال در یک لوله آزمایش پیچیده شده در فویل، 4 میلی لیتر مایع شکمبه ریخته شد، سـپس به ترتیـب 1 میلـی لیتـر فرمـالین، 5 قطـره رنـگ متیلن بلو (2 گرم متیلن بلو با 100 میلی لیتر آب مقطر به حجم رسانده شد) و در نهایت 3 میلی لیتر گلیسرول به محتـوای لولـه آزمایش اضافه گردید. عمل شمارش پروتوزوآ توسط استریومیکروسکوپ و عدسی با بزرگ نمایی X 40 بوسیله لام نئوبار صورت گرفت. برای هر نمونه 4 بار شمارش انجام گرفت و در صورتی که بین پروتوزوای شمارش شده تفاوت زیادی وجود داشت، شمارش تکرار می شد. در نهایت تعداد پروتوزوآ در هر میلی متر مایع شکمبه محاسبه شد. برای اندازه گیری اسیدهای چرب فرار، نمونه‌های 5
میلی لیتری از مایع شکمبه تهیه شد و به آنها 1 میلی لیتر اسید متافسفریک 25 درصد افزوده شد و در دمای 20 -درجه سانتی گراد تا زمان انجام آزمایش نگهداری شد. تعیین اسیدهای چرب فرار با استفاده از دستگاه گاز کارماتوگرافی انجام شد.آنزیم های شکمبه‌ای مورد آزمایش در بخش‌های مختلف شیرابه شکمبه طبق روش هریستو و همکاران (2001) استخراج گردید. به‌منظور بخش بندی آنزیم‌های مورد بررسی در شیرابه شکمبه به سه بخش جامد، خارج سلولی و درون سلولی ابتدا شیرابه (حدود50 میلی لیتر) توسط دولایه پارچه متقال صاف گردید و مواد باقی‌مانده روی پارچه به‌عنوان بخش جامد در نظر گرفته شد. برای جداسازی بخش‌های پروتوزوایی و باکتریایی، ابتدا شیرابه با دورg 450 به‌مدت 5 دقیقه در دمای 37 درجه سانتی‌گراد سانتریفیوژ گردید. در نهایت نتایج حاصل از آزمایش با رویه GLM برنامه آماری SASمورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت.
یافته ها: میزان مصرف ماده خشک، وزن نهایی میش ها و مصرف خوراک تحت تاثیر تیمارهای آزمایشی قرار نگرفتند. در بین تیمارهای مختلف تفاوت معنی داری از نظر pH و جمعیت پروتوزوآ در سه زمان ناشتا، سه و شش ساعت پس از تغذیه مشاهده نشد. در صورتی که غلظت نیتروژن آمونیاکی شکمبه تحت تاثیر تیمارهای آزمایشی قرار گرفت به نحوی که با افزایش میزان پودر بقایای کشتارگاه طیور در جیره، غلظت نیتروژن آمونیاکی شکمبه نیز افزایش یافت و بیشرین غلظت آمونیاکی در تیمار صد در صد جایگزینی پودر بقایای کشتارگاه طیور با کنجاله سویا مشاهده شد (0/0046p=). تفاوت معنی داری از نظر غلظت استات، پروپیونات، بوتیرات، ایزووالرات، والرات و نسبت استات به پروپیونات در شکمبه مشاهده نشد، اما غلظت کل اسیدهای چرب فرار شکمبه تحت تاثیر تیمارهای آزمایشی قرار گرفت و با افزایش میزان پودر بقایای کشتارگاه طیور در جیره غلظت کل اسیدهای چرب فرار شکمبه افزایش یافت (0/0301p=). از نظر میزان فعالیت آنزیم های هیدرولیتیک کربوکسی متیل سلولاز و میکروکریستالین سلولاز(آویسلاز) در بخش های سلولی، خارج سلولی، جامد و کل در بین تیمارهای آزمایشی تفاوت معنی داری مشاهده نشد.
نتیجهگیری: به طور کلی، نتایج این آزمایش نشان داد که جایگزینی کامل پودر بقایای کشتارگاهی طیور با کنجاله سویا بدون اثرات منفی در مصرف خوراک و سلامت شکمبه امکان پذیر است.
یافته ها: میزان مصرف ماده خشک، وزن نهایی میش ها و مصرف خوراک تحت تاثیر تیمارهای آزمایشی قرار نگرفتند. در بین تیمارهای مختلف تفاوت معنی داری از نظر pH و جمعیت پروتوزوآ در سه زمان ناشتا، سه و شش ساعت پس از تغذیه مشاهده نشد. در صورتی که غلظت نیتروژن آمونیاکی شکمبه تحت تاثیر تیمارهای آزمایشی قرار گرفت به نحوی که با افزایش میزان پودر بقایای کشتارگاه طیور در جیره، غلظت نیتروژن آمونیاکی شکمبه نیز افزایش یافت و بیشرین غلظت آمونیاکی در تیمار صد در صد جایگزینی پودر بقایای کشتارگاه طیور با کنجاله سویا مشاهده شد (0/0046p=). تفاوت معنی داری از نظر غلظت استات، پروپیونات، بوتیرات، ایزووالرات، والرات و نسبت استات به پروپیونات در شکمبه مشاهده نشد، اما غلظت کل اسیدهای چرب فرار شکمبه تحت تاثیر تیمارهای آزمایشی قرار گرفت و با افزایش میزان پودر بقایای کشتارگاه طیور در جیره غلظت کل اسیدهای چرب فرار شکمبه افزایش یافت (0/0301p=). از نظر میزان فعالیت آنزیم های هیدرولیتیک کربوکسی متیل سلولاز و میکروکریستالین سلولاز(آویسلاز) در بخش های سلولی، خارج سلولی، جامد و کل در بین تیمارهای آزمایشی تفاوت معنی داری مشاهده نشد.
نتیجهگیری: به طور کلی، نتایج این آزمایش نشان داد که جایگزینی کامل پودر بقایای کشتارگاهی طیور با کنجاله سویا بدون اثرات منفی در مصرف خوراک و سلامت شکمبه امکان پذیر است.
واژه‌های کلیدی: اسید چرب فرار، پودر بقایای کشتارگاهی طیور، فعالیت آنزیم های هیدرولیتیک، کنجاله سویا، میش دالاق
نوع مطالعه: پژوهشي |
موضوع مقاله:
تغذیه نشخوارکنندگان
دریافت: 1402/1/21 | ویرایش نهایی: 1403/2/8 | پذیرش: 1402/6/22 | انتشار: 1403/2/8
دریافت: 1402/1/21 | ویرایش نهایی: 1403/2/8 | پذیرش: 1402/6/22 | انتشار: 1403/2/8
فهرست منابع
1. Agarwal, N. (2000). Estimation of fiber degrading enzyme. Feed microbiology. Izatnagar (India): CAS Animal Nutrition, 278-291.
2. Al-Saiedy, M. Y., Alshaikh, M. A., Salah, M. S., Kraidees, M. S., Abouheif, M. A., & Albadeen, S. O. N. (1997). Plasma concentration of thyroid hormones in lambs fed Poultry offal meal in replacement of soybean meal at two energy levels. Deutsche Tierarztliche Wochenschrift, 104(6), 213-215.
3. Asadi, M., Toghdory, A., Ghoorchi, T., & Kargar, S. (2018). The effect of physical form of concentrate and buffer type on the activity of some hydrolytic enzymes of different segments of rumen fluid, nitrogen Retention and hematology in Dalagh fattening lambs. Journal of Ruminant Research, 6(1), 127-146. (in Persian).
4. Azizi, A., Sharifi, A., Azarfar, A., Kiani, A., & Jolazadeh, A. (2017). Performance and ruminal parameters of fattening Moghani lambs fed recycled poultry bedding. Animal Nutrition, 3(2), 145-150. [DOI:10.1016/j.aninu.2017.02.004]
5. Bohnert, D. W., Larson, B. T., Bauer, M. L., Branco, A. F., McLeod, K. R., Harmon, D. L., & Mitchell Jr, G. E. (1998). Nutritional evaluation of poultry by-product meal as a protein source for ruminants: effects on performance and nutrient flow and disappearance in steers. Journal of Animal Science, 76(9), 2474-2484. [DOI:10.2527/1998.7692474x]
6. Broderick, G. A., & Kang, J. H. (1980). Automated simultaneous determination of ammonia and total amino acids in ruminal fluid and in vitro media. Journal of dairy science, 63(1), 64-75. [DOI:10.3168/jds.S0022-0302(80)82888-8]
7. Cheng, K. J. & McAllister, T. A. (1997). Comport mentation in the rumen. In The rumen microbial ecosystem (eds PN Hobson and CS Stewart), pp. 492-522. Chapman and Hall, London. [DOI:10.1007/978-94-009-1453-7_12]
8. Cheng, K. J., Stewart, C. S., Dinsdale, D., & Costerton, J. W. (1984). Electron microscopy of bacteria involved in the digestion of plant cell walls. Animal Feed Science and Technology, 10(2-3), 93-120. [DOI:10.1016/0377-8401(84)90002-6]
9. Danesh Mesgaran, M., Tahmasabi, A., & Vakili, S. A. (2006). Digestion and metabolism in ruminants. Mashhad Ferdowsi University. (In Persian).
10. Dehority, B. A., & Males, J. R. (1974). Rumen fluid osmolality: evaluation of its influence upon the occurrence and numbers of holotrich protozoa in sheep. Journal of Animal Science, 38(4), 865-870. [DOI:10.2527/jas1974.384865x]
11. Freeman, S. R. (2008). Utilization of poultry by-products as protein sources in ruminant diets.
12. Ghoorchi, T., & Dousti, F. (2015). Investigating the activity of cellulase enzymes in the rumen fluid of fattening lambs slaughtered in the slaughterhouse. Final report, Gorgan University of Agricultural Sciences and Natural Resources. 33 pages. (In Persian).
13. Harfoot, C. G., Hazlewood, G. P., Hobson, P. N., & Stewart, C. S. (1997). The rumen microbial ecosystem. eds. Hobson PN and Stewart CS, Chapman & Hall, London, 382-426. [DOI:10.1007/978-94-009-1453-7_9]
14. Hristov, A. N., Ivan, M., Rode, L. M., & McAllister, T. A. (2001). Fermentation characteristics and ruminal ciliate protozoal populations in cattle fed medium-or high-concentrate barley-based diets. Journal of Animal science, 79(2), 515-524. [DOI:10.2527/2001.792515x]
15. Jahanian Najafabadi, H., Nassiri Moghaddam, H., & Pourreza, J. (2007). Determination of chemical composition, and protein quality of poultry by product meal. Journal of Poultry Science, 875-882. [DOI:10.3923/ijps.2007.875.882]
16. Kamali, R., Chashnidel, Y., Teymouri Yansari, A., & Mohajer, M. (2021). Influence of microwave treated poultry byproduct meal on growth performance, rumen Parameters, microbial protein and nitrogen retention in dalagh fattening lambs. Journal of Ruminant Research, 9(3), 107-122. (In Persian).
17. Kamra, D. N., Agarwal, N., & McAllister, T. A. (2010). Screening for Compounds Enhancing Fibre Degradation. In vitro screening of plant resources for extra-nutritional attributes in ruminants: nuclear and related methodologies, 87-105. [DOI:10.1007/978-90-481-3297-3_6]
18. Khalid, M. F., Sarwar, M., Rehman, A. U., Shahzad, M. A., & Mukhtar, N. (2012). Effect of dietary protein sources on lamb's performance: A Review.
19. Klemesrud, M. J., Klopfenstein, T. J., & Lewis, A. J. (1998). Complementary responses between feather meal and poultry by-product meal with or without ruminally protected methionine and lysine in growing calves. Journal of animal science, 76(7), 1970-1975. [DOI:10.2527/1998.7671970x]
20. Lallo, C. H. O., & Garcia, G. W. (1994). Poultry by-product meal as a substitute for soybean meal in the diets of growing hair sheep lambs fed whole chopped sugarcane. Small Ruminant Research, 14(2), 107-114. [DOI:10.1016/0921-4488(94)90100-7]
21. Lira, R., Hernández, L. M., García, G., Salinas, J., Ortiz, O., & Suárez, G. (2014). Effects of broiler meat meal on performance and carcass characteristics of crossbreed hair lambs. Journal of Animal and Plant Science, 24, 1668-1672.
22. Makkar, H. P. (2003). Effects and fate of tannins in ruminant animals, adaptation to tannins, and strategies to overcome detrimental effects of feeding tannin-rich feeds. Small ruminant research, 49(3), 241-256. [DOI:10.1016/S0921-4488(03)00142-1]
23. Meeker, D. L., & Hamilton, C. R. (2006). An overview of the rendering industry. Essential rendering, 1-16. [DOI:10.1002/047167849X.bio073.pub2]
24. Miller, J.L. 1959. Modified DNS method for reducing sugars. Analytical Chemistry, 31, 426-429. [DOI:10.1021/ac60147a030]
25. Minato, H., A. Endo, M. Higuchi, Y. Ootomo and T. Uemura. (1996). Ecological treatise on the rumen fermentation.1. The fractionation of bacteria attached to the rumen digesta solids. The Journal of General and Applied Microbiology, 12, 39-53. [DOI:10.2323/jgam.12.39]
26. Mirmohammadi, D. (2013). Investigating the effect of the physical form of feed in diets with and without broiler litter on the performance of fattening lambs. Master's thesis. Tarbiat Modares University, Tehran, Iran. 130 pages. (In Persian).
27. National Research Council. (2007). Nutrient Requirements of Small Ruminants: Sheep, Goats, Cervide and New York Camelids. National Academy of Science, Washington, DC.
28. Nikkhah, A., & Mahdavi, A. (2006). Comparison of the nylon bag method (in situ) and the gas test method in determining the nutritional value of food items. Iranian Journal of Agricultural Sciences, 37(2), 292-281. (In Persian).
29. Ockerman, H. W., & Hansen, C. L. (2000). By-Product Processing and utilization in animal. Technomic Publishing Co., Inc., Lancaster, PA. [DOI:10.1201/9781482293920]
30. Ottenstein, D. M., & Bartley, D. A. (1971). Improved gas chromatography separation of f
31. Raghuvansi, S. K. S., Prasad, R., Tripathi, M. K., Mishra, A. S., Chaturvedi, O. H., Misra, A. K., ... & Jakhmola, R. C. (2007). Effect of complete feed blocks or grazing and supplementation of lambs on performance, nutrient utilisation, rumen fermentation and rumen microbial enzymes. Animal, 1(2), 221-226. [DOI:10.1017/S1751731107284058]
32. Roodbari, M., Ghoorchi, T., Hasani, S., Dastar, B., Rajabi AliAbadi, R., & Birjandi, M. (2020). Evaluation of protein characteristics of poultry byproduct, meal with CNCPS model and its different levels effect on Baluchi lambs' performance. Animal Science Journal (Pajouhesh and Sazandegi), 128, 29-38. (In Persian).
33. Roughani, A., & Moinizadeh, H. (2006). Preparation of food from leftovers (translation). Aizh Publications.
34. SAS. (2001). Statistical Analysis System, User's Guide: Statistics. Version 8.2. SAS Institute, Cary, NC, USA.
35. Shirazi, J., Ghoorchi, T., Toghdory, A., & Seyed Almousavi, S. M. M. (2023). Investigating the Effect of Replacing Soybean Meal with Poultry Slaughterhouse Waste Mixed with Rice Bran and Urea on Performance, Blood and Rumen Parameters of Fattening Lambs. Research on Animal Production, 13(38), 110-117. (In Persian). [DOI:10.52547/rap.13.38.110]
36. Van Soest, P. J. (1994). Nutritional Ecology of the Ruminant. 2nd ed. Cornell Univ. Press, Ithaca, NY. Pages 258-259. [DOI:10.7591/9781501732355]
37. Watson, H. (2006). Poultry meal vs poultry by-product meal. Dogs in Canada Magazine, 2, 9-13.
38. Wilkins, R. J., & Jones, R. (2000). Alternative home-grown protein sources for ruminants in the United Kingdom. Animal Feed Science and Technology, 85(1-2), 23-32. [DOI:10.1016/S0377-8401(00)00140-1]
ارسال پیام به نویسنده مسئول
| بازنشر اطلاعات | |
 |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |
