چکیده: (95 مشاهده)
مقدمه: استفاده از آنتیبیوتیکها در تغذیه طیور علاوه بر اهمیت آنها در پیشگیری از بیماریها، باعث افزایش روز افزون ناهنجاریهای مادرزادی، بیماریهای مزمن، افزایش پدیده مقاومت میکروبی و صدها عارضه کوچک و بزرگ دیگر که بهعنوان معضلات بهداشت کنونی جامعه بشری مطرح میباشد، نسبت داده میشود. تمرکز بر رفاه حیوانات، مراقبت از محیط زیست، استفاده محدود از داروها و تولید یک محصول سالم بدون باقیماندههای شیمیایی که سلامت انسان را به خطر نیاندازد همیشه مورد توجه بوده است. یکی از جایگزینهای مناسب برای آنتیبیوتیکها، به پپتیدهای زیست فعال میتوان اشاره کرد.
مواد و روشها: این طرح در قالب طرح کاملاً تصادفی با 240 قطعه جوجه گوشتی یک روزه سویه تجاری راس 308، در شش تیمار و پنج تکرار و هشت قطعه جوجه در هر تکرار استفاده شد. تیمارهای آزمایشی شامل: جیره پایه، جیره پایه + 1/0 درصد ویتامین E و 05/0 درصد مادورامایسین، جیره پایه + 05/0 درصد مادورامایسین، جیره پایه + 200 میلیگرم در کیلوگرم پپتید سوپرورم، جیره پایه +400 میلیگرم در کیلوگرم پپتید سوپرورم و جیره پایه + 600 میلیگرم در کیلوگرم پپتید سوپرورم بودند. اثر تیمارها بر عملکرد، جمعیت میکروبی، ریختشناسی روده و ایمنی عمومی جوجههای گوشتی بررسی شد.
یافتهها: بیشترین سرانه مصرف و ضریب تبدیل خوراک در پایان دوره مربوط به تیمار شاهد بود درصورتی که تیمار حاوی آنتی بیوتیک کمترین ضریب تبدیل خوراک را به خود اختصاص داد (P<0/05). افزودن پپتید سوپرورم به مقدار 200 میلیگرم در هر کیلوگرم از جیره در مقایسه با دیگر تیمارها جمعیت باکتری لاکتوباسیل را افزایش داد درمقابل افزودن 200و 600 میلیگرم از پپتید سوپرورم به جیره در مقایسه با تیمار شاهد نتوانسته است جمعیت باکتری کل را تحت تاثیر قرار دهد (P<0/05). تیمارهایی که پپتید زیست فعال سوپرورم دریافت کردند درمقایسه با گروه شاهد و آنتی بیوتیک میزان قطر کریپت کمتری داشتند و بیشترین عمق کریپت مربوط به تیمار حاوی آنتی بیوتیک بههمراه ویتامین E و کمترین عمق کریپت از تیمار حاوی 400 میلیگرم پپتید سوپرورم است (P<0/05). در رابطه با ایمونوگلوبین G در سن 35روزگی بیشترین ایمنی مربوط به تیمار حاوی آنتی بیوتیک و کمترین آن مربوط به تیمار شاهد بود همچنین اثر تیمارهای آزمایشی در سن 42 روزگی توانسته است تیتر آنتیبادی SRBC درمقایسه با گروه شاهد افزایش دهد (P<0/05).
نتیجهگیری: نتایج این آزمایش نشان داد که تیمارهای آزمایشی توانست شاخصهای عملکردی را در سن 11 تا 42 روزگی و برخی از صفات ریختشناسی ژژنوم مانند: عمق و قطر کریپت را بهبود دهد. همچنین میتوان بیان کرد که اثر تیمارهای آزمایشی بر جمعیت باکتری کل و لاکتوباسیل و سطح ایمونوگلوبین G (روز 35) و تیتر کل SRBC (روز 42) معنیدار بود.
نوع مطالعه:
پژوهشي |
موضوع مقاله:
تغذیه طیور دریافت: 1401/2/13 | ویرایش نهایی: 1401/11/26 | پذیرش: 1401/3/23