دوره 11، شماره 29 - ( پاییز 1399 )
جلد 11 شماره 29 صفحات 67-56 |
برگشت به فهرست نسخه ها
Download citation:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
BayatKouhsar J, Ghanbar F, Hosseinzadeh H A, Esmaeeli Lima F. (2020). Determination of Nutritional Value of Acroptilon Repens At Different Phonological Stages Compared To Alfalfa Hay and Wheat Straw in Laboratory Conditions. rap. 11(29), 56-67. doi:10.52547/rap.11.29.56
URL: http://rap.sanru.ac.ir/article-1-1103-fa.html
URL: http://rap.sanru.ac.ir/article-1-1103-fa.html
بیات کوهسار جواد، قنبری فرزاد، حسین زاده حسین اصغر، اسماعیلی لیما فاطمه. تعیین ارزش تغذیه ای گیاه تلخه (Acroptilon repens) در مراحل مختلف
فنولوژیکی در مقایسه با علف خشک یونجه و کاه گندم در شرایط آزمایشگاهی پژوهشهاي توليدات دامي 1399; 11 (29) :67-56 10.52547/rap.11.29.56
دانشگاه گنبد کاووس
چکیده: (2836 مشاهده)
این پژوهش به منظور تعیین ترکیب شیمیایی، فراسنجه‌های تولید گاز، قابلیت هضم برونتنی و تجزیه پذیری شکمبه ای گیاه تلخه در مراحل مختلف فنولوژیکی (رویشی، گلدهی و بذردهی) و مقایسه آن با علف خشک بونجه و کاه گندم در قالب طرح کاملاً تصادفی انجام شد. بدین منظور علف تلخه در سه مرحله رشد از مراتع قوچان تهیه شد. ترکیب شیمیایی نمونه ها مطابق
روش های استاندارد تعیین شد. به منظور برآورد فرآسنجه های تولید گاز نمونه ها، از آزمون تولید گاز استفاده شد. قابلیت هضم برونتنی نمونه ها با استفاده از روش کشت بسته تعیین شد. آزمایش تجزیه پذیری شکمبه ای با استفاده از تکنیک کیسه های نایلونی انجام شد. نتایج نشانداد که مقدار خاکستر، پروتئین خام، چربی خام، کربوهیدرات های غیر الیافی و بخش محلول در شوینده خنثی در مرحله رویشی تلخه بیشتر از کاه گندم بود. در این مرحله فنولوژیکی، مقدار الیاف نامحلول در شوینده خنثی و اسیدی کمتر از کاه گندم و یونجه بهدست آمد (0001/0P<). بالاترین و پایین ترین مقدار پتانسیل تولید گاز به ترتیب مربوط به تلخه در مرحله گلدهی و کاه گندم بود. فراسنجه های تخمینی شامل انرژی قابل متابولیسم و قابلیت هضم ماده آلی در مرحله رویشی و بذردهی گیاه تلخه بیشتر از کاه گندم بود، اما با یونجه اختلاف معنی داری نداشت. مقدار قابلیت هضم ماده خشک تلخه در مرحله رویشی و بذردهی اختلافی با یونجه و کاه گندم نداشت، اما در مرحله گلدهی کمتر بود (0001/0P<). مقدار قابلیت هضم ماده آلی و نیز توده میکروبی تولید شده و بازده آن در مرحله رویشی گیاه تلخه بیشتر از سایر تیمارها بود (0001/0P<). بخش های سریع تجزیه و کندتجزیه گیاه تلخه در هر سه مرحله فنولوژیکی بیشتر از یونجه و کاه گندم بود. ضمن اینکه تجزیه پذیری موثر این گیاه در مرحله رویشی بیشتر از سایر تیمارها بود. بر اساس نتایج این مطالعه و با در نظر گرفتن ترکیب شیمیایی و فراسنجه های تخمیری، گیاه تلخه در مرحله رویشی ارزش تغذیه ای بالاتری داشت. در مقایسه با کاه گندم و یونجه با توجه به میزان تولید گاز و قابلیت هضم و روند تجزیه پذیری ارزش تغذیه ای آن بالاتر از کاه و نزدیک به یونجه بود که می تواند در تغذیه نشخوارکنندگان مورد توجه قرار گیرد.
روش های استاندارد تعیین شد. به منظور برآورد فرآسنجه های تولید گاز نمونه ها، از آزمون تولید گاز استفاده شد. قابلیت هضم برونتنی نمونه ها با استفاده از روش کشت بسته تعیین شد. آزمایش تجزیه پذیری شکمبه ای با استفاده از تکنیک کیسه های نایلونی انجام شد. نتایج نشانداد که مقدار خاکستر، پروتئین خام، چربی خام، کربوهیدرات های غیر الیافی و بخش محلول در شوینده خنثی در مرحله رویشی تلخه بیشتر از کاه گندم بود. در این مرحله فنولوژیکی، مقدار الیاف نامحلول در شوینده خنثی و اسیدی کمتر از کاه گندم و یونجه بهدست آمد (0001/0P<). بالاترین و پایین ترین مقدار پتانسیل تولید گاز به ترتیب مربوط به تلخه در مرحله گلدهی و کاه گندم بود. فراسنجه های تخمینی شامل انرژی قابل متابولیسم و قابلیت هضم ماده آلی در مرحله رویشی و بذردهی گیاه تلخه بیشتر از کاه گندم بود، اما با یونجه اختلاف معنی داری نداشت. مقدار قابلیت هضم ماده خشک تلخه در مرحله رویشی و بذردهی اختلافی با یونجه و کاه گندم نداشت، اما در مرحله گلدهی کمتر بود (0001/0P<). مقدار قابلیت هضم ماده آلی و نیز توده میکروبی تولید شده و بازده آن در مرحله رویشی گیاه تلخه بیشتر از سایر تیمارها بود (0001/0P<). بخش های سریع تجزیه و کندتجزیه گیاه تلخه در هر سه مرحله فنولوژیکی بیشتر از یونجه و کاه گندم بود. ضمن اینکه تجزیه پذیری موثر این گیاه در مرحله رویشی بیشتر از سایر تیمارها بود. بر اساس نتایج این مطالعه و با در نظر گرفتن ترکیب شیمیایی و فراسنجه های تخمیری، گیاه تلخه در مرحله رویشی ارزش تغذیه ای بالاتری داشت. در مقایسه با کاه گندم و یونجه با توجه به میزان تولید گاز و قابلیت هضم و روند تجزیه پذیری ارزش تغذیه ای آن بالاتر از کاه و نزدیک به یونجه بود که می تواند در تغذیه نشخوارکنندگان مورد توجه قرار گیرد.
نوع مطالعه: پژوهشي |
موضوع مقاله:
تغذیه نشخوارکنندگان
دریافت: 1399/1/25 | ویرایش نهایی: 1399/8/12 | پذیرش: 1399/5/6 | انتشار: 1399/7/14
دریافت: 1399/1/25 | ویرایش نهایی: 1399/8/12 | پذیرش: 1399/5/6 | انتشار: 1399/7/14
فهرست منابع
1. Aaroni, Y., N. Gilboa and N. Silanikove. 1998. Models of suppressive effect of tannins. Analysis of the suppressive effect of tannins on ruminal degradation by compartmental models. Animal Feed Science and Technology, 71: 251-267. [DOI:10.1016/S0377-8401(97)00147-8]
2. Aghili pour, F., J. Bayat Koohsar, F. ghanbari and M. mohammad esmaili. 2020. Determination of chemical composition, gas production parameters and in vitro digestibility of Astragalus podolobus in different phonological stages and comparison with some halophyte plants. Journal Science Research, 2: 195-208 (In Persian).
3. Akbarian, H and M. Yosefelahi. 2015. Determent of Salsola vermicolata and Suaeda fruticosa forage quality of sistan region at different phonological stages. Research on Animal Production, 6(11): 92-101 (In Persian).
4. AOAC. 2005. Official methods of analysis. Association of official analytical chemists. Washington, DC. USA.
5. Arzani, H. 2009. Forage Quality and Daily Requirement of Grazing Animal. Tehran University Publications Institute, Tehran, Iran, 354 pp.
6. Arzani, H., M. Basiri, F. Khatibi and G. Ghorbani. 2006. Nutritive value of some Zagros mountain rangeland Species. Small Ruminants Research, 65: 128-135. [DOI:10.1016/j.smallrumres.2005.05.033]
7. Azizi, O. and S. Mohammadi. 2016. Determination of chemical composition and gas production parameters of some rangeland plants species of Kurdistan province. Livestock Research, 5(1): 25-34 (In Persian).
8. Biondini, M., R.D. Pettit and V. Jones. 1986. Nutritive value of forages on sandy soils as affected by Tebuthiuron. Range Management, 39(5): 396-399. [DOI:10.2307/3899436]
9. Bistravi, V. 1992. Production and management of forage plants. Quds Razavi Publishing institute (In Persian).
10. Blummel, M., H.P.S. Makkar and K. Becker. 1997. In vitro gas production: a technique revisited. Journal of Animal Phisiology and Animal Nutrition, 77: 24-34. [DOI:10.1111/j.1439-0396.1997.tb00734.x]
11. Broderick, G.A. and W. Michael Craig. 1980. Effect of heat treatment on ruminal degradation and escape, and Intestinal digestibility of cottonseed meal protein. Journal of Nutrition, 110: 2381-2389. [DOI:10.1093/jn/110.12.2381]
12. Burns, J.C., D.S. Fisher and H.F. Mayland. 2007. Diurnal shifts in nutritive value of alfalfa harvested as hay and evaluated by animal intake and digestion. Crop Science, 47: 2490. [DOI:10.2135/cropsci2007.02.0072]
13. Castelán, O.J., L. Estrada, A. Carretero, N. Vieira, S. Martinez and C. Cárdenas. 2003. Degradation characteristics of maize weeds used as forage in smallholder maize-livestock production systems of central México in different growing periods. Tropical and Subtropical Agro ecosystems. 3: 115-119.
14. Cerqueira, E.D., A.M. Saenz and C.M. Rabotnikof. 2004. Seasonal nutritive value of native grasses of Argentine Calden Forest Range. Journal of Arid Environments, 59: 645-656. [DOI:10.1016/j.jaridenv.2004.01.020]
15. Dadashi, M., A. Hosseinkhani and H. Mohammadzadeh. 2018. Determination of nutritive value of seven species of alfalfa weeds using in vitro techniques. Iranian Journal Science Research, 2: 195-208 (In Persian).
16. Datt, C. and G. Singh. 1995. Effect of protein supplementation on in vitro digestibility and gas production of wheat straw. Indian Journal of Dairy Science, 48: 357-361.
17. Erfanzadeh, R. 2002. A study of variation of forage quality of Trifolium repens in two phonological stages. 2th National Conference on Range and Range Management of Iran, Karaj, 17-19: 405-409 (In Persian).
18. Fazaeli, H. 1992. Determination of chemical composition and raw energy of livestock feed resources in Gilan province. M Sc Thesis. Tarbiyat Modarres University, Tehran. Iran, 89 pp (In Persian).
19. Fletcher, R.A. and A.J. Renney. 1963. A growth inhibitor found in Centaurea spp. Can. Journal Plant Science, 43: 475-481. [DOI:10.4141/cjps63-098]
20. Getachew, G., H.P.S. Makkar and K. Becker. 2002. Tropical browses: content of phenolic compounds, In vitro gas production and stoichiometric relationship between short chain fatty acids and In vitro gas production. The Journal of Agricultural Science, 139: 341-352. [DOI:10.1017/S0021859602002393]
21. Harrod, R.J. and R.J. Taylor. 1995. Reproduction and pollination biology of Centurea and Acroptilon species, with emphasis on C,.diffuse. North West Science, 69: 97-105.
22. Hosseini, Z. 1994. Common ways to break down food. Shiraz University press (In Persian).
23. Hosseinkhani, A., M. Dadashi, H. Mohammadzadeh and S. Hassannejad. 2018. Determination of chemical and palatability of some weeds in alfalfa farms. Animal Production Research, 3: 79-88 (In Persian).
24. Kamali, P., R. Erfanzadeh and S.H. Hosseini Kahnuj. 2016. Evaluation of crude protein of arid rangeland species in two phenological stages and comparing with critical levels of protein for livestock. Iranian Journal of Range and Desert Research, 23(1): 14-22 (In Persian).
25. Kienzle, E., F. Mollmann, S. Nater, M. Wanner and B. Wichert. 2008. Mineral content of hay harvested in Bavarian and Swiss horse farms. Predictive value of cutting time, number of cut, botanical composition, origin and fertilization. Journal Animal Physiology, 92: 712-717. [DOI:10.1111/j.1439-0396.2007.00769.x]
26. Korari, S., B. Male pour, P. Forogian. 1992. Chemical composition of the most important native and normative rang and plants of faryab in different phases of technology. Publishing 27. Forest and Rangeland Institute, 38 pp (In Persian).
27. Maheri, N., A.R. Safaei, A. Mirzaei Aghsaghli, A. M. Aghazadeh and M. R. Dastoori. 2007. Use of in vitro gas production technigue to compare nutritive value of quackgrass and for ruminants. Journal of Animal and Veterinary Advances, 6(12): 1351-1356.
28. Mansouri, H., A. Nikkhah, M. Rezaeian, M. Moradi and S.A. Mirhadi. 2003. Determination of forage degradation and gas production technique using nylon bags. Journal of Agricultural Sciences of Iran, 32(2): 495-507 (In Persian).
29. Menke, K.H and H. Steingass. 1988. Estimation of energetic feed value obtained from chemical analysis and in vitro gas production using rumen fluid. Animal Research and Development, 28: 7-55.
30. Meyer, J.H. and R.I. Mackie. 1986. Microbiological evaluation of the intraruminal in sacculus digestion technique. Applied Environmental Microbiology, 51: 622-629. [DOI:10.1128/AEM.51.3.622-629.1986]
31. Moo-Young, M., Y. Chisti and D. Vlach. 1993. Fermentation of cellulosic materials to mycoprotein foods. Biotechnology Advances, 11: 469-479. [DOI:10.1016/0734-9750(93)90015-F]
32. Mozaffarian, V. 1996. Dictionary of Iranian plant names. Farhange moaser, Tehran.
33. Musiyaka, V.K., I.N. Gvozdyak, F.L. Kalinin, Y.P. Melnichuk, O.P. Kamenchuk, N.V. Petasyuk, L.V. Zheltonozhskaya. 1993. Plant growth inhibitors in extracts.
34. National Research Council (NRC). 2001. Nutrient Requirement of Dairy Cattle, 7th revised ed. National Academy of Science, Washington DC.
35. Nikol, A. M. 1987. Livestock feeding on pasture. New Zealand society of animal production. Technology & Engineering, 145 pp.
36. Orskov, E.R. 1992. Protein Nutrition in Ruminants (1st Ed.). United State: Academic Press, INC, San Diego.
37. Ørskov, E.R. and L. McDonald. 1979. The estimation of protein degradability in the rumen from incubation measurements weighted according to the rate of passage. Journal of Agricaltural Science Cambridg, 92(1): 499-503. [DOI:10.1017/S0021859600063048]
38. Platt, B.S., C.R.C. Heard and R.J. Stewart. 1964. Experimental protein-calorie deficiency, Mammalian protein metabolism. Academic Press,New York, USA. [DOI:10.1016/B978-1-4832-3210-2.50018-2]
39. Ramirez, G.R., G.F.W. Haenleinb and M.A. NuAnAez-GonzaAlez. 2001. Seasonal variation of macro and trace mineral contents in 14 browses species that grow in northeastern Mexico. Small Ruminant Research, 39: 153-159. [DOI:10.1016/S0921-4488(00)00184-X]
40. Ramirez, G.R., H. Gonzalez-Rodriguez, R. Morales- Rodriguez, A. Cerrillo-Soto, A. Juarez-Reyes, G.J. Carcia-Dessommes and M. Guerrero-Cerantesi. 2009. Chemical composition and dry matter digestion of some native and cultivated grasses in Mexico. Czech Journal of Animal Science, 54(4): 150-162. [DOI:10.17221/1741-CJAS]
41. Rashtian, A. and M. Mesdaghi. 2013. Determent of nutritive value of important range species in sreppe region of central Iran (case study: Nodoushan rangelands, Yazd proving). Iranian Journal of Range and desert Research, 20(2): 272-284.
42. Rechinger, K.H. 2007. Flora Iranica. Akademische Durck-u.Verlagsanstalt Graz-Austria, 1-170.
43. SAS Institute. 2000. SAS/STAT user's guide. SAS Institute Inc, Cary.
44. Scerra, V., P. Caparr, F. Foti, M. Lanza and A. Priolo. 2001. "Citrus pulp and wheat straw silage as an ingrident in lamb diets: effect on growth and carcass and meat quality". Small Ruminant Research, 51: 51-56. [DOI:10.1016/S0921-4488(00)00208-X]
45. Shawrang, P. and A. Nikkhah. 2008. The estimation of dry matter and cell wall degradability some of range forages using gas production and nylon bags techniques. Journal of Agricultural Sciences of Iran, 38(1): 57-66 (In Persian).
46. Shirmardi, H., F. Boldaji, M. Mesdaghi and A. Chamani. 2003. Determinationof nutritional value of six's pecies range plant in yakkeh chener maraveh tappeh area (golestan province). Journal of Agricultural Sciences and Natural Resources, 1: 131-148 (In Persian).
47. Smith, K.F., K.F.M. Reed and J.Z. Foot. 1997. An assessment of relative importance of specific traits for the genetic improvement of nutritive value in dairy pasture. Grass and Forage Science, 52: 167-175. [DOI:10.1046/j.1365-2494.1997.00067.x]
48. Sufi Siavash, R. and H. Mohammadi. 2012. Livestock feed. Six editions. Amidi Publications.Tabriz. P 655-678 (In Persian).
49. Tabatabaee, S.M.M., B. Najafnejad, P. Zamani, A. Taghizadeh, A. Ahmadi and H.A. Arab. 2011. Estimate of chemical composition, degradability and gas production of Persian clover in different harvesting stages. Journal of Animal Science Research, 21(2): 255-264 (In Persian).
50. Taghizadeh, A., H. Janmohamadi and M. Besharati. 2012. Estimation of degradation and fermentation Characterization of some feedstuffs using in situ and in vitro techniques. Journal of Animal Science Research, 23(4): 1-16 (In Persian).
51. Theodorou, M.K., B.A. Williams, M.S. Dhanoa, A.B. McAllan and J. France. 1994. A simple gas prodaction method using a pressure transducer to determine the fermentation kinetics of ruminant feeds. Animal Feed Science and Technology, 48: 185-97. [DOI:10.1016/0377-8401(94)90171-6]
52. Van Soest, P.J. 1982. Nutritional ecology of the ruminant. O&B Books, Corvallis, OR.
53. Van Soest, P.J., J.B. Robertson and B.A. Lewis. 1991. Methods for dietary fiber, neutral detergent fiber, and non-starch polysaccharides in relation to animal nutrition. Journal of Dairy Science, 74: 3583-3598. [DOI:10.3168/jds.S0022-0302(91)78551-2]
54. Watson, A.K. 1980. The biology of Canadian weeds Acroptilon (Centurea repense) (L.) Dc.Indian. Canadian Journal Plant Science, 60: 993-1004. [DOI:10.4141/cjps80-142]
55. Weiss, W.P. 1994. Estimation of digestibility of forages by laboratory methods. In: Fahey, G.C., M. Collins, D.R., Mertens, L.E., Moser, Forage Quality, Evaluation and Utilization. American Society of Agronomy Inc., Madison, Wisconsin, USA, P. 998.
ارسال پیام به نویسنده مسئول
| بازنشر اطلاعات | |
 |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |
