1- دانشگاه علوم کشاورزی و منابع طبیعی ساری
چکیده: (27 مشاهده)
چکیده مبسوط
مقدمه و هدف: نشاسته منبع اولیه انرژی در جیره‌های طیور است. استفاده از منابع کربوهیدراتی در جیره به‌دلیل داشتن سطوح بالایی از الیاف یا پلی‌ساکاریدهای‌غیرنشاسته‌ای می‌تواند اثرات سوء بر فیزیولوژی دستگاه گوارش بگذارد. اگرچه جیره جوجه‌های گوشتی عموماً برپایه ذرت است اما برخی موادمغذی در گندم به میزان فراوان‌تری در مقایسه با ذرت وجود دارند. با این وجود استفاده از گندم در تغذیه جوجه‌های گوشتی به دلیل حضور پلی‌ساکاریدهای غیرنشاسته‌ای محلول در آب (زایلان‌ها و بتاگلوکان‌ها) محدود است زیرا نقش ضد تغذیه‌ای دارند. این ترکیبات گندم، ویسکوزیته مواد در دستگاه گوارش را افزایش می‌دهند و قابلیت هضم لیپید، نشاسته و پروتئین را کم می‌کنند، فلور میکروبی روده را تغییر داده و از تغییرات فیزیولوزکی و مورفولوژیکی (صفات بافتی) دستگاه گوارش می‌کاهند و نهایتاً منجر به کاهش عملکرد پرنده می‌شوند. بنابراین ممکن است استفاده از امولسیفایرها به افزایش هضم موادمغذی در جیره‌های حاوی پلی‌ساکاریدهای‌غیرنشاسته‌ای منجر شود. ازجمله امولسیفایرهای فسفولیپیدی موثر در هضم جذب چربی در پرندگان می‌تواند به لیزوفسفولیپید اشاره کرد. لیزوفسفولیپید، سورفاکتانت‌های طبیعی هستند که از هیدرولیز فسفولیپید توسط آنزیم فسفولیپاز A2 به دست می‌آیند. لیزوفسفولیپیدها ظرفیت بالاتری برای تشکیل میسل دارند، تشکیل میسل ریز بسیار مهم است و منجر به جذب بالاتر چربی می‌شود از این رو، آزمایش حاضر با هدف بررسی تأثیر لیزوفسفولیپید و منابع نشاسته بر عملکرد، ویژگیهای لاشه و فراسنجههای خونی جوجه‌های گوشتی انجام شد.
مواد و روش‌ها: این آزمایش با تعداد 400 قطعه جوجه یک روزه نر سویه تجاری راس 308 در قالب طرح کاملاً تصادفی با روش فاکتوریل2×2×2، شامل هشت سطح، دو نوع جیره (ذرت، گندم)، دو سطح لیزوفسفولیپید (صفر و 1/0 درصد) و دو سطح لسیتین (صفر و 1 درصد) انجام شد. به هر تیمار آزمایشی، پنج تکرار حاوی 10 قطعه پرنده اختصاص یافت. طی دوره آزمایش خوراک مصرفی، افزایش وزن به صورت دوره‌ای اندازه‌گیری و ضریب تبدیل غذایی محاسبه شد. در پایان دوره آزمایش، دو قطعه پرنده از هر تکرار انتخاب و پس از کشتار ویژگیهای لاشه آ بررسی شد. در روزهای 21 و 38 روزگی نیز دو قطعه جوجه بر اساس متوسط وزن بدن از هر تکرار انتخاب و برای بررسی فراسنجههای خونی از ورید بال آن‌ها خون‌گیری انجام شد.
یافته‌ها: نتایج آزمایش نشان داد تاثیر منبع نشاسته (ذرت و گندم) بر مصرف خوراک در دوره پایانی معنی‌دار بود، به طوری که مصرف خوراک جوجه‌های گوشتی تغذیه شده با جیره حاوی گندم نسبت به جیره حاوی ذرت در دوره پایانی افزایش معنی‌داری داشت (05/0 > P). افزودن لیزوفسفولیپید به جیره‌های حاوی گندم و ذرت سبب افزایش وزن در دوره رشد و کاهش ضریب تبدیل خوراک در دوره رشد و کل دوره شد (05/0 > P). همچنین تأثیرمنبع نشاسته (ذرت و گندم) بر وزن طحال معنی‌دار بود. به طوری که وزن طحال جوجه‌های گوشتی تغذیه شده با جیره حاوی ذرت نسبت به جیره حاوی گندم افزایش معنی‌داری داشت (05/0 > P). با افزودن لیزوفسفولیپید به جیره‌های حاوی گندم و ذرت درصد لاشه و سینه افزایش و چربی حفره شکمی کاهش یافت (05/0 > P). اثرات متقابل نوع جیره، لیزوفسفولیپید و لسیتین موجب افزایش معنی‌دار وزن سینه شد (05/0 > P). همچنین اثرات متقابل نوع جیره، لیزوفسفولیپید و لسیتین بر وزن کبد معنی‌دار بود. با افزودن لیزوفسفولیپید به جیره‌های حاوی ذرت و گندم در سن 21 روزگی غلظت گلوکز، کلسترول و HDL کاهش و غلظت اسید اوریک افزایش یافت (05/0 > P). همچنین با افزودن لسیتین به جیره‌های حاوی ذرت و گندم در سن 21 روزگی موجب کاهش غلظت گلوکز، کلسترول و HDL و افـزایش غلظت اسید اوریک شد (05/0 > P). در سن 38 روزگی با افزودن لیزوفسفولیپید به جیره‌های حاوی ذرت و گندم موجب کـاهش غلظت آلبـومین و افـزایش غلظت تـری‌گلسیرید و VLDL شد (05/0 > P). ولی با افزودن لسیتین به جیره‌های حاوی ذرت و گندم غلظت آلبومین کاهش و غلظت تـری‌گلیسرید و VLDL افزایش یافت (05/0 > P). اما تأثیر منبع نشاسته (ذرت و گندم) و اثرات متقابل نوع جیره، لیزوفسفولیپید و لسیتین اثر معنی‌داری بر متابولیت‌های شیمیایی خونی در سن 21 و 38 روزگی نداشت.
نتیجه‌گیری: نتایج آزمایش حاضر نشان داد استفاده از لیزوفسفولیپید در جیره حاوی گندم بر ویژگیهای لاشه اثر مثبتی داشته و موجب کاهش چربی حفره شکمی و افزایش درصد لاشه و وزن سینه جوجه‌های گوشتی شد. همچنین افزودن لیزوفسفولیپید در جیره‌های حاوی ذرت و گندم موجب کاهش ضریب تبدیل خوراک در دوره رشد و کل دوره و افزایش وزن در دروه رشد جوجه‌های گوشتی شد.
مقدمه و هدف: نشاسته منبع اولیه انرژی در جیره‌های طیور است. استفاده از منابع کربوهیدراتی در جیره به‌دلیل داشتن سطوح بالایی از الیاف یا پلی‌ساکاریدهای‌غیرنشاسته‌ای می‌تواند اثرات سوء بر فیزیولوژی دستگاه گوارش بگذارد. اگرچه جیره جوجه‌های گوشتی عموماً برپایه ذرت است اما برخی موادمغذی در گندم به میزان فراوان‌تری در مقایسه با ذرت وجود دارند. با این وجود استفاده از گندم در تغذیه جوجه‌های گوشتی به دلیل حضور پلی‌ساکاریدهای غیرنشاسته‌ای محلول در آب (زایلان‌ها و بتاگلوکان‌ها) محدود است زیرا نقش ضد تغذیه‌ای دارند. این ترکیبات گندم، ویسکوزیته مواد در دستگاه گوارش را افزایش می‌دهند و قابلیت هضم لیپید، نشاسته و پروتئین را کم می‌کنند، فلور میکروبی روده را تغییر داده و از تغییرات فیزیولوزکی و مورفولوژیکی (صفات بافتی) دستگاه گوارش می‌کاهند و نهایتاً منجر به کاهش عملکرد پرنده می‌شوند. بنابراین ممکن است استفاده از امولسیفایرها به افزایش هضم موادمغذی در جیره‌های حاوی پلی‌ساکاریدهای‌غیرنشاسته‌ای منجر شود. ازجمله امولسیفایرهای فسفولیپیدی موثر در هضم جذب چربی در پرندگان می‌تواند به لیزوفسفولیپید اشاره کرد. لیزوفسفولیپید، سورفاکتانت‌های طبیعی هستند که از هیدرولیز فسفولیپید توسط آنزیم فسفولیپاز A2 به دست می‌آیند. لیزوفسفولیپیدها ظرفیت بالاتری برای تشکیل میسل دارند، تشکیل میسل ریز بسیار مهم است و منجر به جذب بالاتر چربی می‌شود از این رو، آزمایش حاضر با هدف بررسی تأثیر لیزوفسفولیپید و منابع نشاسته بر عملکرد، ویژگیهای لاشه و فراسنجههای خونی جوجه‌های گوشتی انجام شد.
مواد و روش‌ها: این آزمایش با تعداد 400 قطعه جوجه یک روزه نر سویه تجاری راس 308 در قالب طرح کاملاً تصادفی با روش فاکتوریل2×2×2، شامل هشت سطح، دو نوع جیره (ذرت، گندم)، دو سطح لیزوفسفولیپید (صفر و 1/0 درصد) و دو سطح لسیتین (صفر و 1 درصد) انجام شد. به هر تیمار آزمایشی، پنج تکرار حاوی 10 قطعه پرنده اختصاص یافت. طی دوره آزمایش خوراک مصرفی، افزایش وزن به صورت دوره‌ای اندازه‌گیری و ضریب تبدیل غذایی محاسبه شد. در پایان دوره آزمایش، دو قطعه پرنده از هر تکرار انتخاب و پس از کشتار ویژگیهای لاشه آ بررسی شد. در روزهای 21 و 38 روزگی نیز دو قطعه جوجه بر اساس متوسط وزن بدن از هر تکرار انتخاب و برای بررسی فراسنجههای خونی از ورید بال آن‌ها خون‌گیری انجام شد.
یافته‌ها: نتایج آزمایش نشان داد تاثیر منبع نشاسته (ذرت و گندم) بر مصرف خوراک در دوره پایانی معنی‌دار بود، به طوری که مصرف خوراک جوجه‌های گوشتی تغذیه شده با جیره حاوی گندم نسبت به جیره حاوی ذرت در دوره پایانی افزایش معنی‌داری داشت (05/0 > P). افزودن لیزوفسفولیپید به جیره‌های حاوی گندم و ذرت سبب افزایش وزن در دوره رشد و کاهش ضریب تبدیل خوراک در دوره رشد و کل دوره شد (05/0 > P). همچنین تأثیرمنبع نشاسته (ذرت و گندم) بر وزن طحال معنی‌دار بود. به طوری که وزن طحال جوجه‌های گوشتی تغذیه شده با جیره حاوی ذرت نسبت به جیره حاوی گندم افزایش معنی‌داری داشت (05/0 > P). با افزودن لیزوفسفولیپید به جیره‌های حاوی گندم و ذرت درصد لاشه و سینه افزایش و چربی حفره شکمی کاهش یافت (05/0 > P). اثرات متقابل نوع جیره، لیزوفسفولیپید و لسیتین موجب افزایش معنی‌دار وزن سینه شد (05/0 > P). همچنین اثرات متقابل نوع جیره، لیزوفسفولیپید و لسیتین بر وزن کبد معنی‌دار بود. با افزودن لیزوفسفولیپید به جیره‌های حاوی ذرت و گندم در سن 21 روزگی غلظت گلوکز، کلسترول و HDL کاهش و غلظت اسید اوریک افزایش یافت (05/0 > P). همچنین با افزودن لسیتین به جیره‌های حاوی ذرت و گندم در سن 21 روزگی موجب کاهش غلظت گلوکز، کلسترول و HDL و افـزایش غلظت اسید اوریک شد (05/0 > P). در سن 38 روزگی با افزودن لیزوفسفولیپید به جیره‌های حاوی ذرت و گندم موجب کـاهش غلظت آلبـومین و افـزایش غلظت تـری‌گلسیرید و VLDL شد (05/0 > P). ولی با افزودن لسیتین به جیره‌های حاوی ذرت و گندم غلظت آلبومین کاهش و غلظت تـری‌گلیسرید و VLDL افزایش یافت (05/0 > P). اما تأثیر منبع نشاسته (ذرت و گندم) و اثرات متقابل نوع جیره، لیزوفسفولیپید و لسیتین اثر معنی‌داری بر متابولیت‌های شیمیایی خونی در سن 21 و 38 روزگی نداشت.
نتیجه‌گیری: نتایج آزمایش حاضر نشان داد استفاده از لیزوفسفولیپید در جیره حاوی گندم بر ویژگیهای لاشه اثر مثبتی داشته و موجب کاهش چربی حفره شکمی و افزایش درصد لاشه و وزن سینه جوجه‌های گوشتی شد. همچنین افزودن لیزوفسفولیپید در جیره‌های حاوی ذرت و گندم موجب کاهش ضریب تبدیل خوراک در دوره رشد و کل دوره و افزایش وزن در دروه رشد جوجه‌های گوشتی شد.
ارسال پیام به نویسنده مسئول
| بازنشر اطلاعات | |
 |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |