1- دانشگاه بیرجند
چکیده: (41 مشاهده)
مقدمه و هدف: یکی از مسائل مهم در صنعت طیور افزایش مداوم حجم تولید است. در دهههای اخیر، چالش افزایش سرعت رشد و وزن بدن پرنده در سنین پایین مورد توجه پرورش دهندگان طیور قرار گرفته است. از طرفی افزایش هزینههای خوراک طیور در سالهای جاری، بخصوص قیمت بالای کنجاله سویا، در دسترس‌ترین و رایج‌ترین منبع پروتئینی خوراک طیور، این چالش را سخت‌تر می‌کند. با پیشرفت جیرهنویسی در تغذیه طیور و ناکارآمدی روش استفاده از پروتئینخام در متوازن نمودن جیره جوجههای گوشتی، از معیارهای دقیقتری مانند اسیدآمینه ایدهآل یا اسیدآمینه گوارشپذیر در جیرهنویسی، باعث کاهش هزینه خوراک و اطمینان از مواد مغذی مورد نیاز برای طیور شده است. تامین اسیدهای آمینه ضروری بویژه اسیدهای آمینه محدود کننده همزمان با تامین سطوح کافی پروتئین خام میتواند در افزایش راندمان تولید و کاهش خطرات زیست محیطی ناشی از دفع نیتروژن مازاد، مفید باشد. هدف از این پژوهش تعیین مناسبترین سطح پروتئینخام و اثر سطوح مختلف اسیدهایآمینه (متیونین، لیزین، والین و آرژنین) بر خصوصیات رشد، شاخصهای بیوشمیایی خون، پاسخ ایمنی و ریخت شناسی روده جوجه گوشتی سویه آرین بود.
مواد و روشها: این آزمایش با تعداد 540 قطعه جوجه گوشتی یک روزه سویه تجاری آرین در قالب طرح کاملا تصادفی با آرایش فاکتوریل 3*3 با 9 تیمار، 5 تکرار در هر تکرار 12 قطعه جوجه انجام گردید. ضرایب اسیدهایآمینه گوارشپذیر اقلام خوراک بر اساس جداول NRC مورد ارزیابی قرار گرفت. پرندگان آزمایشی با جیره‌های خوراک دارای سطح یکسان انرژی سوخت و ساز، سه سطح پروتئین خام (CP) (90 و 95 و 100 درصد) و سه سطح اسیدهایآمینه کل (TAA) 90، 95و 110درصد، اسیدهایآمینه کل براساس توصیه راهنمای پرورش سویه آرین در قالب چهار دوره آغازین (14-1 روزگی)، رشد (24-15 روزگی)، پایانی یک (35-25 روزگی) و پایانی دو ( 42-36 روزگی) تغذیه شدند. در روز ۴2 پژوهش، تعداد دو جوجه از هر تکرار به صورت تصادفی انتخاب، نمونه خون از هر کدام جمع آوری و سپس کشتار شد و صفات لاشه، مورد اندازهگیری قرار گرفت. نمونههای سرم و پلاسمای خون نیز بعد از سانتریفیوژ و انتقال به میکروتیوب استریل در دمای منفی 20 درجه سانتیگراد قرار گرفت و به آزمایشگاه جهت اندازه گیری پاسخ ایمنی و شاخصهای خونی منتقل شد. غلظت کلسترول، تریگلیسرید، LDL، HDL، پروتئین تام، آلبومین، کراتینین، اسید اوریک و فعالیت آنزیمهای آلانین آمینوترانسفراز و آسپارتات آمینوترانسفراز با کیتهای آزمایشگاهی زیست شیمی و دستگاه اسپکتروفتومتر خودکار جسان چم 200 تعیین شد. جهت بررسی ریخت شناسی روده، یک سانتیمتر از ناحیه ژژنوم را برش داده و با سرم فیزیولوژی شست و شو داده سپس در فرمالین 10 درصد تا24 ساعت نگهداری شد. مجدد محلول فرمالین تعویض گردید سپس به آزمایشگاه جهت تهیه اسلاید انتقال گردید. برای تجزیه و تحلیل آماری دادهها از نرم افزار آماری SAS و مدل عمومی خطی و آزمایش فاکتوریل 3*3 و طرح کاملا تصادفی استفاده و مقایسه میانگینها بر اساس آزمون چند دامنهای توکی و در سطح معنی دار 05/0 انجام شد.
یافتهها: نتایج نشان داد در هر چهار دوره پرورش برهمکنش سطح توصیه شده پروتئین (سطح 100 درصد) با سطوح AA به خصوص سطح 100 درصد اسیدهایآمینه بیشترین وزن بدن را داشت (5/0>P). در دوره آغازین، پایانی1 و کل دوره(0-42 روزگی)، افزایش وزن روزانه بدن و مصرف خوراک تحت تاثیر تیمارهای آزمایشی قرار گرفت (5/0>P). تیمار حاوی سطح 100 درصد CP و سطح 110 درصد AA بیشترین افزایش وزن بدن و مصرف خوراک در کل دوره پرورش (42-0 روزگی) داشت (5/0>P). تیمار آزمایشی سطح 100 درصد CP و سطح 110 درصد AA موجب کاهش ضریب تبدیلخوراک در دوره آغازین شد (5/0>P). اثرات متقابل CP و اسیدهایآمینه اثر معنیداری بر وزن سینه ، ران و پیش معده داشت (5/0>P). تیمارهای آزمایشی بر غلظت آلبومین، پروتئینکل و تریگلیسرید تاثیر معنیداری داشت (5/0>P). با کاهش سطح CP و افزایش سطح اسیدهایآمینه منجر به افزایش طول دئودنوم، ژژنوم، ایلئوم و روده کور شد (5/0>P). برهمکنش سطح پروتئین و اسیدهایآمینه بر ارتفاع پرز، عرض پرز، عمق کریپت و سطح مقطع پرز اثر معنیداری داشت (5/0>P). تیمار آزمایشی حاوی سطح پروتئین 100 درصد و سطح اسیدهایآمینه 110 درصد در کل دوره پرورش بیشترین شاخص کارایی تولید اروپای(EPEF) را داشت(5/0>P).
نتیجه‌گیری: با توجه به نتایج آزمایش، مناسبترین سطح پروتئین در جوجه گوشتی سویه آرین سطح توصیه شده (100 درصد) است. ولی کاهش سطح پروتئین و افزایش سطح اسیدهایآمینه منجر به بهبود بعضی از خصوصیات رشد، شاخصهای بیوشیمیایی خون و ریخت شناسی روده شد. از طرفی سطوح مختلف پروتئین و اسیدهای آمینه بر پاسخ ایمنی موثر نبود.
مواد و روشها: این آزمایش با تعداد 540 قطعه جوجه گوشتی یک روزه سویه تجاری آرین در قالب طرح کاملا تصادفی با آرایش فاکتوریل 3*3 با 9 تیمار، 5 تکرار در هر تکرار 12 قطعه جوجه انجام گردید. ضرایب اسیدهایآمینه گوارشپذیر اقلام خوراک بر اساس جداول NRC مورد ارزیابی قرار گرفت. پرندگان آزمایشی با جیره‌های خوراک دارای سطح یکسان انرژی سوخت و ساز، سه سطح پروتئین خام (CP) (90 و 95 و 100 درصد) و سه سطح اسیدهایآمینه کل (TAA) 90، 95و 110درصد، اسیدهایآمینه کل براساس توصیه راهنمای پرورش سویه آرین در قالب چهار دوره آغازین (14-1 روزگی)، رشد (24-15 روزگی)، پایانی یک (35-25 روزگی) و پایانی دو ( 42-36 روزگی) تغذیه شدند. در روز ۴2 پژوهش، تعداد دو جوجه از هر تکرار به صورت تصادفی انتخاب، نمونه خون از هر کدام جمع آوری و سپس کشتار شد و صفات لاشه، مورد اندازهگیری قرار گرفت. نمونههای سرم و پلاسمای خون نیز بعد از سانتریفیوژ و انتقال به میکروتیوب استریل در دمای منفی 20 درجه سانتیگراد قرار گرفت و به آزمایشگاه جهت اندازه گیری پاسخ ایمنی و شاخصهای خونی منتقل شد. غلظت کلسترول، تریگلیسرید، LDL، HDL، پروتئین تام، آلبومین، کراتینین، اسید اوریک و فعالیت آنزیمهای آلانین آمینوترانسفراز و آسپارتات آمینوترانسفراز با کیتهای آزمایشگاهی زیست شیمی و دستگاه اسپکتروفتومتر خودکار جسان چم 200 تعیین شد. جهت بررسی ریخت شناسی روده، یک سانتیمتر از ناحیه ژژنوم را برش داده و با سرم فیزیولوژی شست و شو داده سپس در فرمالین 10 درصد تا24 ساعت نگهداری شد. مجدد محلول فرمالین تعویض گردید سپس به آزمایشگاه جهت تهیه اسلاید انتقال گردید. برای تجزیه و تحلیل آماری دادهها از نرم افزار آماری SAS و مدل عمومی خطی و آزمایش فاکتوریل 3*3 و طرح کاملا تصادفی استفاده و مقایسه میانگینها بر اساس آزمون چند دامنهای توکی و در سطح معنی دار 05/0 انجام شد.
یافتهها: نتایج نشان داد در هر چهار دوره پرورش برهمکنش سطح توصیه شده پروتئین (سطح 100 درصد) با سطوح AA به خصوص سطح 100 درصد اسیدهایآمینه بیشترین وزن بدن را داشت (5/0>P). در دوره آغازین، پایانی1 و کل دوره(0-42 روزگی)، افزایش وزن روزانه بدن و مصرف خوراک تحت تاثیر تیمارهای آزمایشی قرار گرفت (5/0>P). تیمار حاوی سطح 100 درصد CP و سطح 110 درصد AA بیشترین افزایش وزن بدن و مصرف خوراک در کل دوره پرورش (42-0 روزگی) داشت (5/0>P). تیمار آزمایشی سطح 100 درصد CP و سطح 110 درصد AA موجب کاهش ضریب تبدیلخوراک در دوره آغازین شد (5/0>P). اثرات متقابل CP و اسیدهایآمینه اثر معنیداری بر وزن سینه ، ران و پیش معده داشت (5/0>P). تیمارهای آزمایشی بر غلظت آلبومین، پروتئینکل و تریگلیسرید تاثیر معنیداری داشت (5/0>P). با کاهش سطح CP و افزایش سطح اسیدهایآمینه منجر به افزایش طول دئودنوم، ژژنوم، ایلئوم و روده کور شد (5/0>P). برهمکنش سطح پروتئین و اسیدهایآمینه بر ارتفاع پرز، عرض پرز، عمق کریپت و سطح مقطع پرز اثر معنیداری داشت (5/0>P). تیمار آزمایشی حاوی سطح پروتئین 100 درصد و سطح اسیدهایآمینه 110 درصد در کل دوره پرورش بیشترین شاخص کارایی تولید اروپای(EPEF) را داشت(5/0>P).
نتیجه‌گیری: با توجه به نتایج آزمایش، مناسبترین سطح پروتئین در جوجه گوشتی سویه آرین سطح توصیه شده (100 درصد) است. ولی کاهش سطح پروتئین و افزایش سطح اسیدهایآمینه منجر به بهبود بعضی از خصوصیات رشد، شاخصهای بیوشیمیایی خون و ریخت شناسی روده شد. از طرفی سطوح مختلف پروتئین و اسیدهای آمینه بر پاسخ ایمنی موثر نبود.
ارسال پیام به نویسنده مسئول
| بازنشر اطلاعات | |
 |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |
