بهمنظور بررسی اثرات پروبیوتیک، پریبیوتیک و مخلوط حاوی نسبتهای مختلف از این دو افزودنی بر عملکرد، پاسخ ایمنی و فلور میکروبی روده کور، 360 قطعه جوجه گوشتی یک روزه سویه کاب 500 در قالب یک طرح کاملاً تصادفی در تیمارهای ششگانه (هر تیمار با 4 تکرار) توزیع و با یکی از جیرههای زیر تغذیه شدند: 1- جیره پایه بدون افزودنی بهعنوان شاهد (Ctrl)، 2- جیره پایه + پریبیوتیک (Pre)، 3- جیره پایه + پروبیوتیک (Pro)، 4- جیره پایه + مخلوط پروبیوتیک و پریبیوتیک به نسبت 1 به 1 (M1)، 5- جیره پایه + مخلوط پروبیوتیک و پریبیوتیک به نسبت 2 به 1 (M2)، 6- جیره پایه + مخلوط پروبیوتیک و پریبیوتیک به نسبت 1 به 2 (M3). پروبیوتیک و پریبیوتیک بر اساس میزان توصیه شده شرکت سازنده به جیرهها افزوده شد. در طول دوره پرورش 42 روزه، جوجهها بهترتیب با جیرههای آغازین (21-1 روزگی) و رشد (42-22 روزگی) تغذیه و عملکرد آنها بهصورت هفتگی
اندازهگیری شد. بهمنظور بررسی جمعیت فلور میکروبی، در 21 و 42 روزگی، 4 قطعه جوجه از هر تیمار آزمایشی کشتار و از محتویات روده کور تحت شرایط استریل نمونهبرداری شد. همچنین، پاسخ ایمنی جوجهها در برابر گلبول قرمز گوسفند، در پایان دورهی آزمایش با تعیین تیتر ایمنوگلوبولینهای خون مورد ارزیابی قرار گرفت. دادههای آزمایش با استفاده از برنامه
نرمافزاری SAS مورد تجزیه و آنالیز آماری قرار گرفت. نتایج نشان داد در دوره آغازین، تیمارهای M1 و M3 در مقایسه با گروه شاهد افزایش وزن بیشتری داشتند (05/0P<). افزودن مخلوط پروبیوتیک و پریبیوتیک با نسبت 1 به 1 باعث بهبود ضریب تبدیل خوراک دورهی آغازین در مقایسه با گروه شاهد شد (05/0P<). عملکرد جوجهها در دورهی پایانی و کل دوره (42-1 روزگی) تحت تاثیر تیمارهای آزمایشی قرار نگرفت. در پایان دورهی آزمایش، تیتر ایمنوگلوبولین کل در تمامی گروههای افزودنی و تیتر IgM در تمامی گروهها (به استثنای گروه پریبیوتیک) در مقایسه با گروه شاهد افزایش معنیداری را نشان داد (05/0P<). جمعیت باکتری لاکتوباسیلوس در 21 روزگی، در گروههای Pre، M1 و M3 و در پایان دوره نیز در تمام گروههای دریافت کننده افزودنی (به استثنای گروه Pre) در مقایسه با گروه شاهد بیشتر بود (05/0P<). تعداد باکتری اشرشیاکلی در دوره 21 روزگی تحت تاثیر تیمارها قرار نگرفت اما در 42 روزگی، جمعیت این باکتری در گروههای Pre و M3 نسبت به گروه شاهد بهطور معنیداری کاهش یافت (05/0P<).
بازنشر اطلاعات | |
![]() |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |