این پژوهش بهمنظور بررسی اثر استفاده از پروبیوتیک بر عملکرد، خصوصیات مورفولوژی، فلور میکروبی روده کوچک و خصوصیات لاشهی کبک، در قالب طرحکاملاً تصادفی با استفاده از جیرههای حاوی سطوح مختلف پروبیوتیک (صفر، 05/0 و 1/0 درصد) در دورهی اول رشد (60- 35روزگی) و (صفر، 025/0 و 05/0 درصد) در دورهی دوم رشد (110- 60 روزگی) در سه تیمار با پنج تکرار (هر تکرار 6 قطعه کبک) جمعاً 90 قطعه کبک (مخلوط نر و ماده) از سن 35 روزگی بهمدت 75 روز با جیرههای متوازن در قفس به مورد اجراء گذاشته شد. نتایج نشان داد، در دوره اول (25 روز)، بالاترین و پایینترین خوراک مصرفی روزانه مربوط به جیرهی حاوی پروبیوتیک 1/0 درصد و گروه شاهد بوده که در مقایسه تفاوت معنیداری مشاهده شد (05/0P<). همچنین در دورهی دوم آزمایش (50 روز)، بیشترین و کمترین خوراک مصرفی در جیره شاهد و جیره حاوی پروبیوتیک 025/0 درصد بوده که تفاوت معنیداری بین آنها وجود داشت (05/0P<). در دورهی اول آزمایش، بالاترین و پایینترین میانگین افزایش وزن زنده کبکها مربوط به جیرههایآزمایشیحاوی پروبیوتیک 1/0 و 05/0 درصد بوده که تفاوت معنیداری مشاهده شد (05/0P<). در دورهی دوم آزمایش نیز، بالاترین میانگین وزن زنده مربوط به جیرهی حاوی پروبیوتیک 1/0 درصد بوده که در مقایسه با سایر گروههای آزمایشی تفاوت معنیداری مشاهده شد (05/0P<). اما در دورهی پایانی آزمایش (110 روزگی)، بالاترین میانگین وزن زنده کبکها مربوط به جیره حاوی پروبیوتیک 1/0 درصد بوده و با سایر گروههای آزمایشی تفاوت معنیداری داشت (05/0P<). بالاترین عمق سلولهایکریپت روده باریک مربوط به جیره حاوی 05/0 درصد بوده که تفاوت معنیدار بود (05/0P<). بالاترین شمارش جمعیت لاکتوباسیلوس (ایلئوم) در روده باریک کبکهای تغذیه شده با جیره حاوی 1/0 درصد بوده ولی تفاوت معنیدار نبود. بهطور کلی نتایج نشان داد در طی دو دورهی 35 تا 60 روزگی و 61 تا 110 روزگی، پروبیوتیک بر میکروفلورای دستگاه گوارش کبک تأثیر مثبتی داشته و سبب افزایش خوراک مصرفی، بههمان نسبت سبب افزایش وزن زنده کبکها در دورهی پایانی و نیز تأثیرآن بر افزایش عمق پرز (سلولهای کریپت) صورت گرفت.
بازنشر اطلاعات | |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |