پژوهشهای تولیدات دامی

  هدف از پژوهش حاضر بررسی اثرات آپوپتوتیک افزایش تراکم سلول‌های گرانولوزا و افزایش استرادیول بر بیان نسبی ژن­های مرتبط با آپوپتوسیز ( Bcl-2 ، Bax و GADD45β ) و چرخه سلول ( CCDN-2 ) بود. به همین منظور بعد از جمع­آوری تخمدان گاوها از کشتارگاه، سلول‌های گرانولوزای فولیکول­های 4 تا 8 میلی­متری جداسازی شدند. سپس تعداد سلول­های زنده شمارش شده و نمونه سلول‌های گرانولوزا برای شش روز کشت داده شدند. تیمارها شامل 1) 500 هزار سلول در 1000 میلی­لیتر مایع کشت (کنترل)، 2) 500 هزار سلول در 500 میلی­لیتر مایع کشت (گروه آپوپتوتیک: افزایش تراکم دلیل آپوپتوتیک بودن است) و 3) 500 هزار سلول در 500 میلی­لیتر مایع کشت و افزودن استرادیول از روز دوم کشت (گروه آپوپتوتیک + استرادیول) بودند. همچنین، بیان ژن‌های مرتبط با آپوپتوسیز و چرخه سلولی و غلظت استرادیول نمونه­ها بررسی شد. نتایج نشان داد بیان نسبی ژن‌های Bax و GADD45β در گروه آپوپتوتیک نسبت به دو گروه دیگر بیشینه بود، ولی با افزودن استرادیول بیان نسبی آنها کاهش یافت و به سطح کنترل بازگشت. نسبت Bcl-2 به Bax در گروه آپوپتوتیک نسبت به دو گروه دیگر کاهش یافت، در حالی که با افزودن استرادیول این نسبت به طور معنی­داری افزایش نشان داد ولی همچنان مقدار آن نسبت به گروه کنترل کمتر بود. بیان نسبی ژن CCDN-2 در گروه آپوپتوتیک نسبت به دو گروه دیگر کمینه بود ولی اختلاف معنی­داری بین گروه استرادیول و گروه کنترل دیده نشد. به طور کلی نتایج پژوهش حاضر نشان داد استرادیول می­تواند سلول‌های گرانولوزا را در برابر آپوتوزیس ناشی از افزایش تراکم محافظت کند و این کار را ممکن است از راه افزایش سرعت چرخه سلولی گامه G₁ به S انجام ­دهد.