چکیده مبسوط
مقدمه و هدف: در شرایط امروزه پرورش صنعتی طیور و بهویژه جوجههای گوشتی، انواع مختلف تنش وجود دارد که بر سلامت و عملکرد طیور تأثیر میگذارد و ضررهای اقتصادی قابل توجهی را به همراه دارد. عوامل تنشزا میتوانند اغلب منجر به تنش اکسیداتیو شده و در نهایت منجر به کاهش عملکرد و افزایش تلفات در جوجههای گوشتی شود. علاوه بر این میتواند سیستم ایمنی و تعادل جمعیت باکتریایی روده را مختل نموده و از این طریق سبب افزایش تلفات و کاهش عملکرد تولید در جوجههای گوشتی شود. بنابراین پیشنهاد نمودهاند که احتمالاً استفاده از ترکیبات آنتیاکسیدانی در کاهش مشکلات ناشی از عوامل تنشزا در جهت حفظ سلامت و عملکرد تولید گله در مزارع مرغ گوشتی موثر است. از مهمترین ترکیبات آنتیاکسیدانی مهم در تغذیه ترکیبات پلیفنلی هستند که در مواد مشتق شده از گیاه یافت می شوند. ترکیبات پلیفنولی به دلیل فعالیت آنتیاکسیدانی که دارند، ترکیبات شناختهشدهای هستند که به طور قابل قبولی توانسته است با بهبود وضعیت آنتیاکسیدانی بدن، سبب تغیییرات مثبتی بر سلامتی و عمکلرد حیوانات شود. فلوریتین، نوعی فلاونوئید فعال زیستی است که دارای فعالیت های بیولوژیکی بسیاری از جمله آنتیاکسیدانی، کاهش قند خون، محافظت کننده است. در صنعت تولید مواد غذایی، دارویی و بهداشتی، فلوریتین به عنوان یک آنتی اکسیدان جدید، طبیعی و با کارایی بالا، به اثبات رسیده است. با این حال، اطلاعات بسیار کمی در مورد تاثیر فلوریتین بر عملکرد و تغییرات آنتیاکسیدانی و ایمنی در جوجههای گوشتی وجود دارد. بنابراین، پژوهش حاضر با هدف ارزیابی فلوریتین بر عملکرد رشد، وضعیت آنتی اکسیدانی و ایمنی و برخی پارامترهای بیوشیمیایی جوجههای گوشتی طراحی شد.
مواد و روشها: تعداد 300 قطعه جوجه گوشتی یک روزه جنس نر ( 2/1± 44 گرم) از سویه تجاری راس (308) در 4 تیمار آزمایشی (5 تکرار و 15 جوجه در هر واحد آزمایشی) توزیع گردید. تیمارهای آزمایشی شامل: 1-گروه شاهد (تغذیه شده با جیره پایه و آب آشامیدنی بدون هر افزودنی)، 2-گروه F-100 (تغذیه شده با جیره پایه+ 100 میلیگرم فلوریتین در لیتر آب آشامیدنی)، 3- گروه F-200(تغذیه شده با جیره پایه+ 200میلیگرم فلوریتین در لیتر آب آشامیدنی)، و 4- گروه F-300(تغذیه شده با جیره پایه+ 300 میلیگرم فلوریتین در لیتر آب آشامیدنی)، بود. فلوریتین مورد استفاده در این آزمایش محصول کشور چین به شکل پودر سفید رنگ با خلوص 99 درصد و محلول در آب بود. در 42 روزگی، دو قطعه جوجه گوشتی از هر تکرار با وزنی نزدیک به میانگین آن تکرار، انتخاب و از سیاهرگ بال توسط سرنگهای مخصوص خونگیری و یک نمونه 2 میلیلیتر برای تهیه سرم جهت اندازهگیری شاخصهای بیوشیمیایی خون استفاده شد. جهت تعیین جمعیت باکتریایی ایلئوم، پرندگان انتخابی بعد از خونگیری، ذبح شدند و حدود دو گرم از محتویات ایلئوم به داخل میکروتیوبهای استریل تخلیه و برای بررسی جمعیت اشریشیاکلی و لاکتوباسیلوس در دمای 20 -درجه سانتیگراد تا زمان کشت میکروبی ذخیره شدند. اندازهگیری فراسنجههای آنتیاکسیدانی سرم شامل آنزیمهای گلوتاتیون پراکسیداز و سوپراکسیددیسموتاز با استفاده از کیتهای برند نوند سلامت صورت پذیرفت. برای تعیین میزان غلظت مالوندیآلدئید سرم، میزان جذب نوری در نمونهها با روش رنگسنجی و با استفاده از دستگاه تعیین گردید. اندازهگیری آنزیمهای سرم شامل آسپارتات آمینوترانسفراز، آلانین آمینوترانسفراز با استفاده از کیتهای برند Padco انجام شد سطح سرمی ایمونوگلوبولینهای G وM با استفاده از کیتهای شرکت (DIASORIN S.P.A. Italia) مورد سنجش قرار گرفت. میزان سرمی پارامترهای لیپیدی تریگلیسیرید و کلسترول با استفاده از کیت تشخیص کمی شرکت پارس آزمون انجام گردید. داده های جمع آوری شده با استفاده از رویه GLM نرم افزار SAS نسخه 1/9 ( SAS.2003) در قالب طرح کاملاً تصادفی مورد تجزیه و تحلیل آماری قرار گرفت. دادههای مربوط به تلفات، قبل از تجزیه و تحلیل، با استفاده از تبدیل جذری ، تبدیل شدند. برای مقایسه میانگینها هم از آزمون چند دامنهای دانکن در سطح معنیداری 5 درصد استفاده شد. همچنین از روش مقایسات مستقل (Orthogonal) برای تعیین اثرات خطی و درجه دوم اثرات سطوح مختلف فلوریتین استفاده شد.
یافتهها: تجویز فلوریتین سبب افزایش معنیدار افزایش وزن و کاهش معنیدار ضریب تبدیل خوراک شد (05/0P<) اما تاثیر معنیداری بر خوراک مصرفی و تلفات در کل دوره نداشت (05/0P>). بهترین عملکرد در مقایسه با سایر تیمارها، مربوط به تیمار 200 میلیگرم در کیلوگرم فلوریتین بود. علاوه بر این، مکملسازی فلوریتین، به طور معنیداری سبب افزایش توان آنتیاکسیدانی (افزایش فعالیت آنزیمهای گلوتاتیون پراکسیداز و سوپراکسیددیسموتاز و کاهش غلظت مالون دیآلدئید)، افزایش تریگلیسیرید و کاهش سطح آنزیمهای آسپارتات آمینوترانسفراز، آلانین آمینوترانسفراز سرم شد (05/0P<). همچنین تجویز فلوریتین به طور معنیداری سبب افزایش سطح سرمی ایمونوگلوبولینهای G و M شد (05/0P<). افزایش معنیدار جمعیت باکتریایی لاکتوباسیلوس و کاهش معنیدار جمعیت باکتریایی اشریشیاکلی هم در اثر استفاده از فلوریتین مشاهده شد (05/0P<).
نتیجهگیری کلی: به طور کلی، نتایج حاصل از این تحقیق نشان داد استفاده از فلوریتین در سطح 300 میلیگرم در کیلوگرم در جیره سبب بهبود عملکرد رشد، افزایش توان آنتیاکسیدانی، افزایش سطح ایمنی و بهبود جمعیت باکتریایی روده در جوجههای گوشتی شد.
| بازنشر اطلاعات | |
|
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |