1- دانشگاه آزاد اسلامی واحد قائمشهر
چکیده: (26 مشاهده)
مقدمه و هدف: اﺳﺘﻔﺎده از اﻓﺰودﻧﯽﻫﺎی ﮔﯿﺎﻫﯽ ﺑﻪواﺳﻄﻪ اﺛﺮات ﺳﻮء آﻧﺘﯽﺑﯿﻮﺗﯿﮏﻫﺎ ﺑﺮ ﺑﺪن و ﻣﻘﺎوﻣﺖ آﻧﺘﯽﺑﯿﻮﺗﯿﮑﯽ در ﻃﯿﻮر و نیز تمایل مردم به‌مصرف مواد غذایی فاقد بقایای دارویی شیمیایی، مورد توجه همه پژوهشگران قرار گرفته است. افزودن چربی‌ها و روغن‌ها به جیره جوجه‌های گوشتی روشی کاربردی برای افزایش تراکم انرژی جیـره‌ها می‌باشد. بدین منظور معمولاً از چربی‌های گیاهی از قبیل روغن سویا استفاده می‌شود. متاسفانه چربی‌های گیاهی غنی از اسیدهای چرب اشباع چند زنجیره‌ای هستند که بسیار به فرایند اکسیداسیون حساس می‌باشد. به همین منظور افزودن آنتی‌اکسیدان‌ها در جیره، می‌تواند تعادل تولید اکسیداسیون را تخفیف داده و موجب بهبود عملکرد پرنده و کیفیت گوشت شود. خاصیت آنتی‌اکسیدانی دارچین به علت وجود ترکیبات اوژنول، کاریونیلن، سینئول و سینامالدئید می‌باشد. تحقیقات نشان داد که استفاده از عصاره دارچین در تغذیه جوجه‌های گوشتی می‌تواند به بهبود عملکرد و سلامتی آنها کمک کند. لذا با توجه به نقش آنتی‌اکسیدانی عصاره‌های گیاهی در بهبود خصوصیات جیره و عملکرد رشد در طیور، هدف از انجام تحقیق حاضر، بررسی اثر عصاره دارچین و زردچوبه به‌همراه جیره حاوی روغن‌های پراکسید بر عملکرد، خصوصیات لاشه، برخی فراسنجه‌های خونی و قابلیت هضم مواد مغذی در جوجه‌های گوشتی بود.
مواد و روش‌ها: این مطالعه در قالب طرح کاملاً تصادفی با استفاده از 250 قطعه جوجه یکروزه گوشتی (مخلوط نر و ماده) سویه راس 308 در 5 گروه (تیمار) که هر تیمار دارای 5 قفس و در هر قفس 10 پرنده بود به مدت 42 روز انجام شد. تیمارهای آزمایشی شامل: 1- گروه شاهد (جیره حاوی روغن با عدد پراکسید طبیعی (کمتر از 5 میلی اکی‌والان در کیلوگرم)، 2-تیمار شاهد مثبت (جیره حاوی روغن با عدد پراکسید بالا (20 میلی اکی‌والان در کیلوگرم)، 3-تیمار حاوی عصاره دارچین (150 میلی‌گرم در هر کیلوگرم) به همراه جیره با روغن پراکسید بالا (20 میلی اکی‌والان در کیلوگرم)، 4- تیمار حاوی عصاره زردچوبه (150 میلی‌گرم در هر کیلوگرم) به همراه جیره با روغن پراکسید بالا (20 میلی اکی‌والان در کیلوگرم) و 5- تیمار حاوی عصاره دارچین (150 میلی‌گرم در هر کیلوگرم) و عصاره زردچوبه (150 میلی‌گرم در هر کیلوگرم) به‌همراه جیره حاوی روغن با عدد پراکسید بالا (20 میلی اکی‌والان در کیلوگرم) بودند. نمونه‌های روغن سویای جیره را در دمای 95 درجه سانتی‌گراد قرار داده و مرتب عدد پراکسید به روش توصیه‌شده AOCS (2003) اندازه‌گیری شد. جیره‌های آزمایشی بر اساس توصیه سویه تجاری راس 308 (2020) بـا استفاده از نرم‌افزار UFFDA تنظیم در سه دوره آغازین (1 الی 10 روزگی)، رشد (11 الی 24 روزگی) و پایانی (25 الی 42 روزگی) فرموله شد. به‌منظور اندازه‌گیری قابلیت هضم مواد مغذی، مارکر اکسید‌کرومیک به‌عنوان مارکر به جیره افزوده و قابلیت هضم برای سه روز متوالی از سن 19 الی 21 روزگی اندازه‌گیری شد. در پایان دوره آزمایش از هر تکرار تعدار یک قطعه پرنده نر، انتخـاب و پـس از اعمـال حـداقل هشت ساعت گرسنگی، کشتار و تجزیه لاشه شدند. در پایان دوره آزمایش، از تعداد دو قطعه پرنده از هر تکرار جهت بررسی فراسنجه‌های استفاده شد و سرم خون پس از سانتریفیوژ در 2500 دور به مدت 15 دقیقه تهیه شد. غلظت گلوکز، کلسترول، لیپوپروتئین با دانسیته بالا، تری‌گلیسیرید، اسید اوریک، آلبومین و پروتئین کل با استفاده از کیت‌های بیوشیمیایی شرکت پارس آزمون و فعالیت آنزیم‌های خونی با استفاده از کیت‌های شرکت پارس آزمون و با دستگاه اتوآناالیزر تعیین شد. داده‌ها با استفاده از رویه مدل‌های آمیخته (Mixed) نرم‌افزار آماری SAS ویرایش 1/9 با استفاده از 250 قطعه جوجه یکروزه گوشتی (مخلوط نر و ماده) سویه راس 308 انجام شد. 5 گروه (تیمار) که هر تیمار دارای 5 قفس و در هر قفس 10 پرنده بود به طور تصادفی براساس میانگین وزن یکسان تقسیم شدند.
یافته‌ها: نتایج مصرف خوراک نشان داد که تفاوت معنی‌داری بین تیمارهای آزمایشی مشاهده نشد. نتایج افزایش وزن بدن نشان داد که در دوره رشد، پایانی و کل دوره تفاوت معنی‌داری بین تیمارهای آزمایشی وجود داشت (05/0>P). در دوره رشد، بیشترین افزایش وزن بدن در تیمار حاوی عصاره‌های دارچین و زردچوبه به همراه روغن مشاهده شد. در دوره پایانی و کل دوره بیشترین افزایش وزن بدن در تیمار شاهد وجود داشت (05/0>P). نتایج ضریب تبدیل غذایی نشان داد که تفاوت معنی‌داری بین تیمارهای آزمایشی مشاهده نشد. نتایج خصوصیات لاشه نشان داد که در وزن زنده، سینه و کبد تفاوت معنی‌داری بین تیمارهای آزمایشی وجود داشت (05/0>P). بیشترین وزن زنده و درصد سینه در تیمار شاهد مشاهده شد. همچنین بیشترین درصد کبد در تیمار حاوی روغن با پراکسید بالا مشاهد شد. نتایج برخی فراسنجه‌های خونی نشان داد که در غلظت گلوکز، کلسترول، تری‌گلیسرید، اسید اوریک، لیپوپروتئین با دانسیته بالا، آمینوترانسفراز و آلکالین فسفاتاز تفاوت معنی‌داری بین تیمارهای آزمایشی وجود داشت (05/0>P). نتایج قابلیت هضم مواد مغذی نشان داد که در قابلیت هضم ماده خشک و پروتئین خام تفاوت معنی‌داری بین تیمارهای آزمایشی وجود داشت (05/0>P). بیشترین قابلیت هضم ماده خشک و پروتئین خام در تیمار حاوی عصاره‌های دارچین و زردچوبه به همراه روغن مشاهده شد.
نتیجه‌گیری: نتیجه کلی تحقیق حاضر نشان داد که افزودن عصاره‌های دارچین و زردچوبه به همراه روغن سبب بهبود افزایش وزن و قابلیت هضم مواد مغذی شد. همچنین ترکیب گیاهان دارویی با روغن سبب بهبود مصرف خوراک، ضریب تبدیل غذایی و خصوصیات لاشه نشد.
مواد و روش‌ها: این مطالعه در قالب طرح کاملاً تصادفی با استفاده از 250 قطعه جوجه یکروزه گوشتی (مخلوط نر و ماده) سویه راس 308 در 5 گروه (تیمار) که هر تیمار دارای 5 قفس و در هر قفس 10 پرنده بود به مدت 42 روز انجام شد. تیمارهای آزمایشی شامل: 1- گروه شاهد (جیره حاوی روغن با عدد پراکسید طبیعی (کمتر از 5 میلی اکی‌والان در کیلوگرم)، 2-تیمار شاهد مثبت (جیره حاوی روغن با عدد پراکسید بالا (20 میلی اکی‌والان در کیلوگرم)، 3-تیمار حاوی عصاره دارچین (150 میلی‌گرم در هر کیلوگرم) به همراه جیره با روغن پراکسید بالا (20 میلی اکی‌والان در کیلوگرم)، 4- تیمار حاوی عصاره زردچوبه (150 میلی‌گرم در هر کیلوگرم) به همراه جیره با روغن پراکسید بالا (20 میلی اکی‌والان در کیلوگرم) و 5- تیمار حاوی عصاره دارچین (150 میلی‌گرم در هر کیلوگرم) و عصاره زردچوبه (150 میلی‌گرم در هر کیلوگرم) به‌همراه جیره حاوی روغن با عدد پراکسید بالا (20 میلی اکی‌والان در کیلوگرم) بودند. نمونه‌های روغن سویای جیره را در دمای 95 درجه سانتی‌گراد قرار داده و مرتب عدد پراکسید به روش توصیه‌شده AOCS (2003) اندازه‌گیری شد. جیره‌های آزمایشی بر اساس توصیه سویه تجاری راس 308 (2020) بـا استفاده از نرم‌افزار UFFDA تنظیم در سه دوره آغازین (1 الی 10 روزگی)، رشد (11 الی 24 روزگی) و پایانی (25 الی 42 روزگی) فرموله شد. به‌منظور اندازه‌گیری قابلیت هضم مواد مغذی، مارکر اکسید‌کرومیک به‌عنوان مارکر به جیره افزوده و قابلیت هضم برای سه روز متوالی از سن 19 الی 21 روزگی اندازه‌گیری شد. در پایان دوره آزمایش از هر تکرار تعدار یک قطعه پرنده نر، انتخـاب و پـس از اعمـال حـداقل هشت ساعت گرسنگی، کشتار و تجزیه لاشه شدند. در پایان دوره آزمایش، از تعداد دو قطعه پرنده از هر تکرار جهت بررسی فراسنجه‌های استفاده شد و سرم خون پس از سانتریفیوژ در 2500 دور به مدت 15 دقیقه تهیه شد. غلظت گلوکز، کلسترول، لیپوپروتئین با دانسیته بالا، تری‌گلیسیرید، اسید اوریک، آلبومین و پروتئین کل با استفاده از کیت‌های بیوشیمیایی شرکت پارس آزمون و فعالیت آنزیم‌های خونی با استفاده از کیت‌های شرکت پارس آزمون و با دستگاه اتوآناالیزر تعیین شد. داده‌ها با استفاده از رویه مدل‌های آمیخته (Mixed) نرم‌افزار آماری SAS ویرایش 1/9 با استفاده از 250 قطعه جوجه یکروزه گوشتی (مخلوط نر و ماده) سویه راس 308 انجام شد. 5 گروه (تیمار) که هر تیمار دارای 5 قفس و در هر قفس 10 پرنده بود به طور تصادفی براساس میانگین وزن یکسان تقسیم شدند.
یافته‌ها: نتایج مصرف خوراک نشان داد که تفاوت معنی‌داری بین تیمارهای آزمایشی مشاهده نشد. نتایج افزایش وزن بدن نشان داد که در دوره رشد، پایانی و کل دوره تفاوت معنی‌داری بین تیمارهای آزمایشی وجود داشت (05/0>P). در دوره رشد، بیشترین افزایش وزن بدن در تیمار حاوی عصاره‌های دارچین و زردچوبه به همراه روغن مشاهده شد. در دوره پایانی و کل دوره بیشترین افزایش وزن بدن در تیمار شاهد وجود داشت (05/0>P). نتایج ضریب تبدیل غذایی نشان داد که تفاوت معنی‌داری بین تیمارهای آزمایشی مشاهده نشد. نتایج خصوصیات لاشه نشان داد که در وزن زنده، سینه و کبد تفاوت معنی‌داری بین تیمارهای آزمایشی وجود داشت (05/0>P). بیشترین وزن زنده و درصد سینه در تیمار شاهد مشاهده شد. همچنین بیشترین درصد کبد در تیمار حاوی روغن با پراکسید بالا مشاهد شد. نتایج برخی فراسنجه‌های خونی نشان داد که در غلظت گلوکز، کلسترول، تری‌گلیسرید، اسید اوریک، لیپوپروتئین با دانسیته بالا، آمینوترانسفراز و آلکالین فسفاتاز تفاوت معنی‌داری بین تیمارهای آزمایشی وجود داشت (05/0>P). نتایج قابلیت هضم مواد مغذی نشان داد که در قابلیت هضم ماده خشک و پروتئین خام تفاوت معنی‌داری بین تیمارهای آزمایشی وجود داشت (05/0>P). بیشترین قابلیت هضم ماده خشک و پروتئین خام در تیمار حاوی عصاره‌های دارچین و زردچوبه به همراه روغن مشاهده شد.
نتیجه‌گیری: نتیجه کلی تحقیق حاضر نشان داد که افزودن عصاره‌های دارچین و زردچوبه به همراه روغن سبب بهبود افزایش وزن و قابلیت هضم مواد مغذی شد. همچنین ترکیب گیاهان دارویی با روغن سبب بهبود مصرف خوراک، ضریب تبدیل غذایی و خصوصیات لاشه نشد.
ارسال پیام به نویسنده مسئول
| بازنشر اطلاعات | |
 |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |
