1- دانشگاه محقق اردبیلی
2- دانشگاه ابوریحان تهران
2- دانشگاه ابوریحان تهران
چکیده: (26 مشاهده)
مقدمه و هدف: دستیابی به رشد و سلامتی مناسب در طی دوره پیش از شیرگیری هدف اصلی در پرورش گوساله میباشد. درحالی‌که مرگ‌و‌میر زیاد میتواند نسبت سود به زیان را کاهش دهد. سلامتی و رشد گوساله و همچنین ویژگیهای عملکردی و عمر اقتصادی آن در آینده تحت تأثیر تغذیه شیر در دوره قبل از شیرگیری قرار میگیرد. بهعلت اینکه قیمت شیر و جایگزین شیر بالا میباشد، برنامه مدیریت تجاری گوساله بر محدود کردن مصرف شیر و جایگزین شیر تمرکز کرده است. گوسالهها برای مصرف مواد گرانوله زیاد و قطع شیر زودتر تشویق میشوند، که پتانسیل ایجاد اسهال و سایر بیماریها را کاهش میدهد. هر راهبردی که سبب کاهش مصرف خوراک مایع و افزایش مصرف استارتر شود، سبب کاهش هر یک از این موارد خواهد شد. چگونگی تغذیه گوسالهها قبل و بعد از شیرگیری یکی از مراحل بسیار مهم پرورش دام برای داشتن یک برنامه منظم و آیندهنگر میباشد. برنامههای تغذیه زودهنگام یا تغذیه فشرده که در آن بیشتر از شیر یا جایگزین شیر استفاده میشود، احتمالاً پتانسیل بهبود نرخ رشد و کاهش سن در اولین گوسالهزایی را دارد. مصرف استارتر گوساله توسعه شکمبه را بهبود داده و سبب افزایش وزن در روزهای قبل از شیرگیری و همچنین کاهش افت وزن در روزهای بعد از شیرگیری میشود. با توجه به نقش و اهمیت لیزوفسفولیپید در متابولیسم چربی و مطالعات محدود در رابطه با اثرات متقابل این دو افزودنی، هدف از این آزمایش بررسی امکان افزایش قابلیت هضم چربیها در روده گوسالههای هلشتاین با استفاده از افزودن لیزوفسفولیپید میباشد.
مواد و روش ها: مطالعه حاضر با تعداد 48 رأس گوساله با میانگین وزن تولد 4 ± 9/39 کیلوگرم و میانگین سن 1 ± 3 روز در قالب یک طرح کاملاً تصادفی با 4 تیمار و 12 تکرار به مدت 85 روز انجام شد. تیمارهای آزمایشی شامل 1) تیمار شاهد، 2) تیمار شاهد بههمراه 3 درصد چربی غنی از اسیدهای چرب اشباع، 3) تیمار شاهد بههمراه روزانه 2 گرم لیزوفسفولیپید و 4) تیمار شاهد بههمراه روزانه 2 گرم لیزوفسفولیپید + 3 درصد چربی غنی از اسیدهای چرب اشباع بود. لیزوفسفولیپید از 6 تا 40 روزگی در شیر و از 41 تا 85 روزگی در استارتر اضافه شد. گوسالهها درتمام طول ازمایش دسترسی آزاد به خوراک و آب داشتند. استارتر تا قبل از شیرگیری با 7 درصد یونجه خشک خرد شده و پس از شیرگیری با 10 درصد یونجه خشک مخلوط و به گوسالهها عرضه شد. مصرف خوراک هر 10 روز یکبار برای هر گوساله اندازهگیری شد. گوسالهها در ابتدای آزمایش و هر 10 روز یکبار تا پایان طرح با استفاده از یک باسکول دیجیتالی وزنکشی شد. اندازهگیری تمام پارامترها در کل طرح راس ساعت 14:00 انجام گرفت. متغیرهای رشد اسکلتی شامل دور سینه، عرض هیپ، ارتفاع هیپ، ارتفاع جدوگاه، طول بدن گوسالهها لحظه ورود به طرح و هر 10 روز یکبار انجام شد. جهت اندازهگیری قابلیتهضم ظاهری مواد مغذی خوراک به روش جمعآوری کل مدفوع (9،10) در هفته آخر قبل از شیرگیری و یک هفته مانده به اتمام طرح از طریق اتصال کیسه مخصوص جمعآوری مدفوع به گوساله نر، مقدار مدفوع دفعی مربوط به 24 ساعت ( بهمدت 3 روز جمعآوری مدفوع)، برای هر حیوان اندازهگیری شد. آنالیز آماری دادها با استفاده از مدلهای مختلط و با لحاظ کردن اثر تیمار بهعنوان اثر ثابت و وزن اولیه بهعنوان متغیر کمکی (از وزن اولیه بهعنوان متغیر کمکی برای آنالیز افزایش وزن روزانه، مصرف خوراک و ضریب تبدیل غذایی استفاد شد) انجام شد.
یافته ها: نتاج نشان داد که بین تیمارهای آزمایشی از لحاظ استارتر مصرفی، میانگین افزایش وزن روزانه، بازده خوراک، مواد جامد مصرفی و همچنین ماده خشک مصرفی تفاوت معنیداری وجود نداشت. تیمارهای آزمایشی از لحاظ وزن بدن در روز 85 دارای تفاوت معنیدار بودند بهطوری که بین تیمار حاوی 3 درصد چربی اشباع دارای بالاترین وزن (2/109) و تیمار حاوی 2 گرم لیزو فسفولیپید با کمترین وزن (3/105) بهلحاظ آماری تفاوت معنیدار وجود داشت. بین تیمارهای آزمایشی از لحاظ قابلیتهضم ماده خشک، ماده آلی، پروتئین خام، چربی خام و الیاف نامحلول در شوینده خنثی و همچنین اسکورهای بیومتری شامل دور مچ، عرض هیپ، طول بدن، دور سینه، قد از جدوگاه و قد از کپل تفاوت معنیداری وجود نداشت.
نتیجه گیری: استفاده از اسید چرب اشباع به همراه لیزوفسفولیپید هیچگونه تأثیر معنیداری روی عملکرد رشدی گوسالههای شیرخوار هلشتاین تا سن 85 روزگی نداشت. در کل نتایج آزمایش حاضر نشان داد که استفاده همزمان روزانه 2 گرم لیزوفسفولیپید و 3 درصد اسیدچرب اشباع هیچگونه تأثیر معنیداری روی عملکرد گوسالههای شیرخوار هلشتاین ندارد.
مواد و روش ها: مطالعه حاضر با تعداد 48 رأس گوساله با میانگین وزن تولد 4 ± 9/39 کیلوگرم و میانگین سن 1 ± 3 روز در قالب یک طرح کاملاً تصادفی با 4 تیمار و 12 تکرار به مدت 85 روز انجام شد. تیمارهای آزمایشی شامل 1) تیمار شاهد، 2) تیمار شاهد بههمراه 3 درصد چربی غنی از اسیدهای چرب اشباع، 3) تیمار شاهد بههمراه روزانه 2 گرم لیزوفسفولیپید و 4) تیمار شاهد بههمراه روزانه 2 گرم لیزوفسفولیپید + 3 درصد چربی غنی از اسیدهای چرب اشباع بود. لیزوفسفولیپید از 6 تا 40 روزگی در شیر و از 41 تا 85 روزگی در استارتر اضافه شد. گوسالهها درتمام طول ازمایش دسترسی آزاد به خوراک و آب داشتند. استارتر تا قبل از شیرگیری با 7 درصد یونجه خشک خرد شده و پس از شیرگیری با 10 درصد یونجه خشک مخلوط و به گوسالهها عرضه شد. مصرف خوراک هر 10 روز یکبار برای هر گوساله اندازهگیری شد. گوسالهها در ابتدای آزمایش و هر 10 روز یکبار تا پایان طرح با استفاده از یک باسکول دیجیتالی وزنکشی شد. اندازهگیری تمام پارامترها در کل طرح راس ساعت 14:00 انجام گرفت. متغیرهای رشد اسکلتی شامل دور سینه، عرض هیپ، ارتفاع هیپ، ارتفاع جدوگاه، طول بدن گوسالهها لحظه ورود به طرح و هر 10 روز یکبار انجام شد. جهت اندازهگیری قابلیتهضم ظاهری مواد مغذی خوراک به روش جمعآوری کل مدفوع (9،10) در هفته آخر قبل از شیرگیری و یک هفته مانده به اتمام طرح از طریق اتصال کیسه مخصوص جمعآوری مدفوع به گوساله نر، مقدار مدفوع دفعی مربوط به 24 ساعت ( بهمدت 3 روز جمعآوری مدفوع)، برای هر حیوان اندازهگیری شد. آنالیز آماری دادها با استفاده از مدلهای مختلط و با لحاظ کردن اثر تیمار بهعنوان اثر ثابت و وزن اولیه بهعنوان متغیر کمکی (از وزن اولیه بهعنوان متغیر کمکی برای آنالیز افزایش وزن روزانه، مصرف خوراک و ضریب تبدیل غذایی استفاد شد) انجام شد.
یافته ها: نتاج نشان داد که بین تیمارهای آزمایشی از لحاظ استارتر مصرفی، میانگین افزایش وزن روزانه، بازده خوراک، مواد جامد مصرفی و همچنین ماده خشک مصرفی تفاوت معنیداری وجود نداشت. تیمارهای آزمایشی از لحاظ وزن بدن در روز 85 دارای تفاوت معنیدار بودند بهطوری که بین تیمار حاوی 3 درصد چربی اشباع دارای بالاترین وزن (2/109) و تیمار حاوی 2 گرم لیزو فسفولیپید با کمترین وزن (3/105) بهلحاظ آماری تفاوت معنیدار وجود داشت. بین تیمارهای آزمایشی از لحاظ قابلیتهضم ماده خشک، ماده آلی، پروتئین خام، چربی خام و الیاف نامحلول در شوینده خنثی و همچنین اسکورهای بیومتری شامل دور مچ، عرض هیپ، طول بدن، دور سینه، قد از جدوگاه و قد از کپل تفاوت معنیداری وجود نداشت.
نتیجه گیری: استفاده از اسید چرب اشباع به همراه لیزوفسفولیپید هیچگونه تأثیر معنیداری روی عملکرد رشدی گوسالههای شیرخوار هلشتاین تا سن 85 روزگی نداشت. در کل نتایج آزمایش حاضر نشان داد که استفاده همزمان روزانه 2 گرم لیزوفسفولیپید و 3 درصد اسیدچرب اشباع هیچگونه تأثیر معنیداری روی عملکرد گوسالههای شیرخوار هلشتاین ندارد.
ارسال پیام به نویسنده مسئول
| بازنشر اطلاعات | |
 |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |
