Gholami M, Deldar H, Ansari Pirsaraie Z, Barzegar A. Effect of Herbicide RounduP on ExPression of Steroidogenic Genes and DNA Methylation of Promoter site of StAR Gene During in Vitro Maturation of Goat Oocyte. rap 2024; 14 (39) :94-101
URL:
http://rap.sanru.ac.ir/article-1-1316-fa.html
غلامی مایده، دلدار حمید، انصاری پیرسرایی زربخت، برزگر علی. تأثیر علف کش راندآپ بر بیان نسبی ژنهای تنظیم کننده ی استرویید سازی و متیلاسیون جایگاه پروموتر ژن StAR در تکامل برون تنی اووسایت بز. پژوهشهاي توليدات دامي. 1402; 14 (39) :94-101
URL: http://rap.sanru.ac.ir/article-1-1316-fa.html
گروه علوم دام، دانشگاه علوم کشاورزی و منابع طبیعی ساری، ایران
چکیده: (271 مشاهده)
چکیده مبسوط
مقدمه و هدف: همزمان با افزایش جمعیت و نیاز به تولید بیشتر مواد غذایی، آفتکشها برای کنترل آفات و بیماریها در دام و محصولات کشاورزی مورد استفاده قرار گرفتهاند اما متاسفانه، استفادهی بی رویه از آفتکشها، باعث صدمه به محیط زیست و گیاهان، حیوانات، آب، زمین و خاک شده است. پژوهش حاضر بهمنظور بررسی تأثیر غلظتهای متفاوت علفکش راندآپ بهعنوان آفتکش پرکاربرد و رایج کشاورزی، بر تکامل برون تنی اووسایت بز انجام شد.
مواد و روشها: برای تهیهی اووسایتهای بز، تخمدانها بلافاصله بعد از کشتار، از لاشهی دام جدا و درون فلاسک حاوی سرم فیزیولوژیک در دمای 34-30 درجهی سانتیگراد به آزمایشگاه منتقل شدند. مجموعه اووسایت-کومولوس با روش برشی از فولیکولهای آنترال کوچک (2 تا 6 میلیمتر) تخمدان جدا و در محیط تکامل اووسایت بههمراه غلظتهای متفاوت علفکش راندآپ کشت داده شدند. این پژوهش در قالب طرح کاملاً تصادفی با 4 تیمار و 4 تکرار انجام شد. تیمارهای آزمایشی شامل غلظتهای متفاوت علفکش راندآپ که در غلظتهای صفر (شاهد)، 187/5 میکرومولار (تیمار با دز نصف نیمه کشنده) ،375 میکرومولار (تیمار با دز نیمه کشنده) و 750 میکرومولار (تیمار با دز کشنده) به محیطهای تکامل اووسایتهای بز افزوده شد.
یافتهها: نتایج این پژوهش نشان داد که افزودن غلظتهای متفاوت علفکش راندآپ باعث کاهش معنیدار نرخ تکامل برون تنی اووسایتها در تیمارهای مورد بررسی نسبت به تیمار شاهد شد (0/05 >p)، هم چنین بیان نسبی ژنهای استروئیدساز در سلولهای کومولوس به طور معنیداری نسبت به تیمار شاهد کاهش یافت؛ اما تیمارهای راندآپ تأثیر قابل توجهی در میزان متیلاسیون DNA پروموتر ژن StAR نداشت. بنابراین احتمال دارد، تأثیر علفکش راندآپ در کاهش بیان ژنهای مورد بررسی، از طریق دیگر مکانیسمهای تنظیمکنندهی بیان ژن باشد.
نتیجهگیری: اثرگذاری تیمار با در 187/5 میکرومولار، در کاهش بیان نسبی ژنهای StAR، CYP11A1 و CYP19 نسبت به تیمار نیمه کشنده، بیشتر بود که این می تواند به این علت باشد که تخریب کنندههای هورمونی (آلایندههای زیست محیطی) دارای اثرات زیستی قوی در غلظتهای کم هستند اما در غلظتهای زیاد دارای اثرات ضعیف و یا بدون اثر هستند.
نوع مطالعه:
پژوهشي |
موضوع مقاله:
فیزیولوژی دریافت: 1401/5/8 | ویرایش نهایی: 1402/3/9 | پذیرش: 1401/8/8 | انتشار: 1402/3/9