دوره 13، شماره 35 - ( بهار 1401 )
جلد 13 شماره 35 صفحات 129-124 |
برگشت به فهرست نسخه ها
Download citation:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
Shakibamehr N, Harzandi N, Mosavari N, Mojgani N. (2022). Serological Evaluation of Horse Specimens Suspected of Glanders using Western Blot. Res Anim Prod. 13(35), 124-129. doi:10.52547/rap.13.35.124
URL: http://rap.sanru.ac.ir/article-1-1155-fa.html
URL: http://rap.sanru.ac.ir/article-1-1155-fa.html
شکیبامهر نفیسه، هرزندی ناصر، مصوری نادر، مژگانی ناهید. ارزیابی سرولوژی نمونه‌های اسب مشکوک به مشمشه با استفاده از وسترن بلات پژوهشهاي توليدات دامي 1401; 13 (35) :129-124 10.52547/rap.13.35.124
1- گروه میکروبیولوژی، واحد کرج، دانشگاه آزاد اسلامی، کرج، ایران
2- آزمایشگاه رفرانس سل گاوی، مؤسسه تحقیقات واکسن و سرم سازی رازی، سازمان تحقیقات، آموزش و ترویج کشاورزی (تات)، تهران، ایران
2- آزمایشگاه رفرانس سل گاوی، مؤسسه تحقیقات واکسن و سرم سازی رازی، سازمان تحقیقات، آموزش و ترویج کشاورزی (تات)، تهران، ایران
چکیده: (2345 مشاهده)
چکیده مبسوط
مقدمه و هدف: بورخولدریا مالئی، عامل اتیولوژیک بیماری مشمشه است. تشخیص بالینی و باکتری‌شناسی مشمشه در مراحل اولیه بیماری دشوار است. برخی از روش‌ها مانند آزمایش ثبوت مکمل به دلیل سختی آزمایش و نتایج مثبت کاذب برای متخصصان دامپزشکی دردسرساز شده و موجب ضرر و زیان مالی صاحبان حیوانات می‌گردد. یکی دیگر از روش‌های تشخیصی آزمایش مالئیناسیون است که به پرسنل آموزش دیده نیاز دارد. بنابراین، برای تشخیص سریع و دقیق بیماری، به ویژه در مناطقی که نمی‌توان از حیوانات نگهداری کرد، باید از روش‌های جدید برای شناسایی بیماری استفاده کرد. وسترن بلات یک آزمایش تشخیصی سرولوژی است و توسط سازمان جهانی بهداشت حیوانات توصیه شده است. هدف از این مطالعه، طراحی روش وسترن بلات با استفاده از لیپوپلی ساکارید حاوی آنتی‌ژن بورخولدریا مالئی، بود.
مواد و روش ها: در این مطالعه، تعداد 75 سرم از جمعیت مختلف اسب‌ها از چندین منطقه جغرافیایی ایران جمع آوری شد. ویژگی و حساسیت تست‌های آزمایش ثبوت مکمل، الایزا و وسترن بلات برای تشخیص مششمه با استفاده از سرم‌های تهیه شده، مقایسه گردید. آزمایش الایزا بر‌اساس آنتی ژن‌های بورخولدریا مالئی و وسترن بلات با استفاده از آنتی ژن خالص شده بورخولدریا مالئی حاوی لیپوپلی ساکارید انجام گرفت.
یافته‌ها: نتایج نشان داد که آزمون وسترن بلات و آزمون الایزا ویژگی بالاتری نسبت به آزمایش ثبوت مکمل داشتند. حساسیت روش الایزا بر اساس آنتی ژن‌های بورخولدریا مالئی در مقایسه با آزمایش ثبوت مکمل و آزمون وسترن بلات بالاتر بود. در نهایت حساسیت و ویژگی به ترتیب برای آزمایش ثبوت مکمل (92/31 % و 98/38%)، وسترن بلات (92/31 % ، %100) و الایزا (%100 و 100%) بدست آمد.
نتیجه‌گیری: آزمایش ثبوت مکمل برای مشمشه هنوز روش تجویز شده سرولوژیکی برای اهداف تجاری به منظور تأیید سلامت حیوانات از نظر بیماری است. اما به دلیل حفظ امنیت زیستی کلنی‌های ارزشمند و گران قیمت اسب که پرورش آنها توسط اسب داران حرفه‌ای در مناطق مختلف ایران رو به توسعه می‌باشد بر اهمیت اعمال دقیق‌تر و هوشمندانه برنامه کنترل و ریشه‌کنی بیماری و ارتقاء توانایی‌های آزمایشگاهی تشخیص بیماری می‌افزاید تا امکان شناخت بهتر عامل بیماری و استفاده و بهینه سازی روش‌های تشخیصی مشمشه در کشور فراهم گردد. بنابراین، تلاش برای بهبود و بهینه سازی بیشتر الایزا و وسترن بلات می بایست ادامه یابد.
مقدمه و هدف: بورخولدریا مالئی، عامل اتیولوژیک بیماری مشمشه است. تشخیص بالینی و باکتری‌شناسی مشمشه در مراحل اولیه بیماری دشوار است. برخی از روش‌ها مانند آزمایش ثبوت مکمل به دلیل سختی آزمایش و نتایج مثبت کاذب برای متخصصان دامپزشکی دردسرساز شده و موجب ضرر و زیان مالی صاحبان حیوانات می‌گردد. یکی دیگر از روش‌های تشخیصی آزمایش مالئیناسیون است که به پرسنل آموزش دیده نیاز دارد. بنابراین، برای تشخیص سریع و دقیق بیماری، به ویژه در مناطقی که نمی‌توان از حیوانات نگهداری کرد، باید از روش‌های جدید برای شناسایی بیماری استفاده کرد. وسترن بلات یک آزمایش تشخیصی سرولوژی است و توسط سازمان جهانی بهداشت حیوانات توصیه شده است. هدف از این مطالعه، طراحی روش وسترن بلات با استفاده از لیپوپلی ساکارید حاوی آنتی‌ژن بورخولدریا مالئی، بود.
مواد و روش ها: در این مطالعه، تعداد 75 سرم از جمعیت مختلف اسب‌ها از چندین منطقه جغرافیایی ایران جمع آوری شد. ویژگی و حساسیت تست‌های آزمایش ثبوت مکمل، الایزا و وسترن بلات برای تشخیص مششمه با استفاده از سرم‌های تهیه شده، مقایسه گردید. آزمایش الایزا بر‌اساس آنتی ژن‌های بورخولدریا مالئی و وسترن بلات با استفاده از آنتی ژن خالص شده بورخولدریا مالئی حاوی لیپوپلی ساکارید انجام گرفت.
یافته‌ها: نتایج نشان داد که آزمون وسترن بلات و آزمون الایزا ویژگی بالاتری نسبت به آزمایش ثبوت مکمل داشتند. حساسیت روش الایزا بر اساس آنتی ژن‌های بورخولدریا مالئی در مقایسه با آزمایش ثبوت مکمل و آزمون وسترن بلات بالاتر بود. در نهایت حساسیت و ویژگی به ترتیب برای آزمایش ثبوت مکمل (92/31 % و 98/38%)، وسترن بلات (92/31 % ، %100) و الایزا (%100 و 100%) بدست آمد.
نتیجه‌گیری: آزمایش ثبوت مکمل برای مشمشه هنوز روش تجویز شده سرولوژیکی برای اهداف تجاری به منظور تأیید سلامت حیوانات از نظر بیماری است. اما به دلیل حفظ امنیت زیستی کلنی‌های ارزشمند و گران قیمت اسب که پرورش آنها توسط اسب داران حرفه‌ای در مناطق مختلف ایران رو به توسعه می‌باشد بر اهمیت اعمال دقیق‌تر و هوشمندانه برنامه کنترل و ریشه‌کنی بیماری و ارتقاء توانایی‌های آزمایشگاهی تشخیص بیماری می‌افزاید تا امکان شناخت بهتر عامل بیماری و استفاده و بهینه سازی روش‌های تشخیصی مشمشه در کشور فراهم گردد. بنابراین، تلاش برای بهبود و بهینه سازی بیشتر الایزا و وسترن بلات می بایست ادامه یابد.
فهرست منابع
1. Akbarein, H., A.R. Bahonar, A. Dabbagh Moghaddam, Z. Bolouki and S.J. Hosseini Shokouh. 2012. Glanders, a new vision on an old biological weapon. Journal of Army University of Medical Sciences, 10(2): 143-162.
2. Altman, D.G. and J.M. Bland. 1994. Diagnostic tests. 1: Sensitivity and specificity. British Medical Journal, 308(6943): 1552-1553. [DOI:10.1136/bmj.308.6943.1552]
3. Babaie, M., H. Zolfagharian, M. Zolfaghari and S. Jamili. 2019. Biochemical, hematological effects and complications of Pseudosynanceia melanostigma envenoming. Journal of pharmacopuncture, 22(3): 140-146. [DOI:10.3831/KPI.2019.22.018]
4. Babaie, M., A. Ghaem panah, Z. Mehrabi and A. Mollaei. 2020. Partial purification and characterization of antimicrobial effects from snake (Echis carinatus), scorpion (Mesosobuthus epues) and bee (Apis mellifera) venoms. Iranian Journal of Medical Microbiology, 14(5): 460-477. [DOI:10.30699/ijmm.14.5.460]
5. Bach, E., F.H. Sant'Anna, J.F. Magrich Dos Passos, E. Balsanelli and V.A. de Baura. 2017. Detection of misidentifications of species from the Burkholderia cepacia complex and description of a new member, the soil bacterium Burkholderia catarinensis sp. nov. Pathogens and Disease, 31: 75(6): 1-8. [DOI:10.1093/femspd/ftx076]
6. Da Silva, K.P., G.M. de Campos Takaki, L.B. da Silva, T.N. Saukas, A.S. Santos and R.A. Mota. 2013. Assessment of the effectiveness of the PPD-mallein produced in Brazil for diagnosing glanders in mules. Brazilian Journal of Microbiology, 44(1): 179-181. [DOI:10.1590/S1517-83822013005000022]
7. De Moreno, M.R., J.F. Smith and R.V. Smith. 1986. Mechanism studies of coomassie blue and silver staining of proteins. Journal of Pharmaceutical Sciences, 75(9): 907-911. [DOI:10.1002/jps.2600750919]
8. Eberl, L. and P. Vandamme. 2016. Members of the genus Burkholderia: Good and bad guys. F1000Research, 5: 1-10. [DOI:10.12688/f1000research.8221.1]
9. Elschner, M.C., K. Laroucau, H. Singha, B.N. Tripathi, M. Saqib and I. Gardner. 2019. Evaluation of the comparative accuracy of the complement fixation test, Western blot and five enzyme-linked immunosorbent assays for serodiagnosis of glanders. PLoS One, 14(4): 1-9. [DOI:10.1371/journal.pone.0214963]
10. Elschner, M.C., H.C. Scholz, F. Melzer, M. Saqib, P. Marten and A. Rassbach. 2011. Use of a Western blot technique for the serodiagnosis of glanders. BMC Veterinary Research, 7(4): 1-6. [DOI:10.1186/1746-6148-7-4]
11. Karimi, A. and N. Mosavari. 2019. Development of Rose Bengal test against mallein test for rapid diagnosis of equine glanders. Tropical Animal Health and Production, 51(7): 1969-1974. [DOI:10.1007/s11250-019-01890-6]
12. Khaki, P., N. Mosavari, N.S. Khajeh, E. Emam, M. Ahouran and S. Hashemi. 2012. Glanders outbreak at Tehran Zoo, Iran. Iranian Journal of Microbiology, 4(1): 3-7.
13. Kinoshita, Y., A.K. Cloutier, D.A. Rozak, S.R. Khan, H. Niwa and E. Uchida-Fujii. 2019. A novel selective medium for the isolation of Burkholderia mallei from equine specimens. BMC Veterinary Research, 15(133): 1-9. [DOI:10.1186/s12917-019-1874-0]
14. Mardani, M. and M. Kamali. 2011. A review on glanders: re-emerging threat. Research in Medicine, 35(3): 174-181.
15. Naureen, A., M. Saqib, G. Muhammad, M.H. Hussain and M.N. ASI. 2007. Comparative evaluation of Rose Bengal plate agglutination test, mallein test, and some conventional serological tests for diagnosis of equine glanders. J VET Diagn Invest, 19(4): 362-367. [DOI:10.1177/104063870701900404]
16. Pal, V., S. Kumar, P. Malik and G.P. Rai. 2012. Evaluation of recombinant proteins of Burkholderia mallei for serodiagnosis of glanders. Clinical and Vaccine Immunology, 19(8): 1193-1198. [DOI:10.1128/CVI.00137-12]
17. Parthasarathy, N., D. DeShazer, M. England and D.M. Waag. 2006. Polysaccharide microarray technology for the detection of Burkholderia pseudomallei and Burkholderia mallei antibodies. Diagnostic Microbiology and Infectious Disease, 56(3): 329-332. [DOI:10.1016/j.diagmicrobio.2006.04.018]
18. Renella, R., J.M. Perez, S. Chollet-Martin, S. Sarnacki, A. Fischer, S. Blanche, J.L. Casanova and C. Picard. 2006. Burkholderia pseudomallei infection in chronic granulomatous disease. European Journal of Pediatrics, 165(3): 175-177. [DOI:10.1007/s00431-005-0022-y]
19. Sprague, L.D., R. Zachariah, H. Neubauer, R. Werner, M. Joseph and H.C. Scholz. 2009. Prevalence-dependent use of serological tests for diagnosing glanders in horses BMC Veterinary Research, 5(32): 1-8. [DOI:10.1186/1746-6148-5-32]
20. Van Zandt, K.E., M.T. Greer and H.C. Gelhaus. 2013. Glanders: an overview of infection in humans. Orphanet Journal of Rare Diseases, 8: 1-9. [DOI:10.1186/1750-1172-8-131]
21. Whitby, P.W., H.L. Dick and P.W. Campbell. 1998. Comparison of culture and PCR for detection of Burkholderia cepacia in sputum samples of patients with cystic fibrosis. Journal of clinical microbiology, 36(6): 1642-1645. [DOI:10.1128/JCM.36.6.1642-1645.1998]
22. Wright, R.M., J.E. Moore, A. Shaw, K. Dunbar and M. Dodd. 2001. Improved cultural detection of Burkholderia cepacia from sputum in patients with cystic fibrosis. Journal of Clinical Pathology, 54: 803-805. [DOI:10.1136/jcp.54.10.803]
ارسال پیام به نویسنده مسئول
| بازنشر اطلاعات | |
 |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |
