شواهد بدست آمده از پژوهشهای حیوانی حاکی از نقش سیستم های کورتیکوتروپینی و ملانوکورتینی در مصرف خوراک دارد، اما ارتباط آنها تاکنون در پرندگان بررسی نشده است. در این پژوهش 3 آزمایش با هدف بررسی گیرنده های کورتیکوتروپینی بر دریافت غذا با استفاده از آگونیست گیرنده های M3 و M4 ملانوکورتینی در جوجه های تازه از تخم درآمده انجام شد (هر آزمایش شامل 4 گروه، و 11 جوجه در هر گروه بود). در آزمایش 1، جوجههای محروم از غذا به مدت 3 ساعت، تزریقات داخل بطن مغزی (ICV) را به شکل زیر دریافت کردند: سالین، MTII (آگونیست گیرندههای MC3/MC4 (45/2، 9/4 و 8/9 پیکومول). در آزمایش 2، سالین، MTII (8/9 پیکومول)، astressin-B (آنتاگونیست گیرنده های CRF1/ CRF2، 30 میکروگرم) و astressin-B + MTII تزریق شدند. در آزمایش 3، جوجه ها با سالین، MTII (8/9 پیکومول)، astressin-2B (آنتاگونیست گیرندههای CRF2، 30 میکروگرم) و astressin-B + MTII تزریق شدند. سپس مصرف تجمعی غذا تا 120 دقیقه بعد از تزریق اندازه گیری شد. با توجه به نتایج بدست آمده، کاهش وابسته به دوز بر مصرف غذا بعد از MTII دیده شد( 05/0 P<). تزریق داخل بطنی مغزی MTII (8/9 پیکومول) + astressin-2B موجب مهار هیپوفاژی ناشی از MTII شد( 05/0 P<). نتایج نشان دهنده این بود که هیپوفاژی ناشی از سیستم ملانوکورتینی از طریق گیرندههای CRF2 کورتیکوتروپینی در جوجه های گوشتی میانجیگری میشود.