هدف از انجام این پژوهش، ارزیابی اثر فاکتور رشد شبه انسولین- یک ( IGF-1 ) در محیط کشت آزمـایشگاهی بـر قابلیت تکویـن رویـان هـای گـاوی تولید ش«ده از اووسیت­های تحت تنش گرمایی بود. اووسیت­های نابالغ به طور تصادفی به دو گروه تقسیم شدند و 12 ساعت اول دوره بلوغ آزمایشگاهی را در 5/38 یا 41 (گروه تنش گرمایی) درجه سانتی گراد و 12 ساعت دوم را در 5/38 درجه سانتی گراد سپری کردند. بعد از بلوغ و لقاح آزمایشگاهی، زایگوت­های احتمالی در هر گروه به طور تصادفی به دو گروه تقسیم و در حضور 100 نانوگرم در میلی­لیتر فاکتور رشد شبه انسولین- یک نوترکیب انسانی یا بدون آن کشت داده شدند. نتایج نشان داد که تسهیم تحت تأثیر IGF-1 و تنش گرمایی قرار نگرفت، درحالی­که تشکیل بلاستوسیست به طور معنی­داری به­وسیله IGF-1 در حضور و یا عدم حضور تنش گرمایی افزایش یافت. همچنین، تنش گرمایی مقدار تشکیل بلاستوسیست را در مقایسه با گروه شاهد (5/38 درجه سانتی گراد و بدون IGF-1 ) کاهش داد. تعداد سلول­های تروفکتودرم و توده سلول درونی و کل سلول­ها به طور معنی­داری به­ وسیله IGF-1 در حضور و یا عدم حضور تنش گرمایی افزایش یافت. همچنین، تعداد بلاستومر­های تانل مثبت نیز به طور معنی­داری به­وسیله IGF-1 در حضور و یا عدم حضور تنش گرمایی کاهش یافت. نتایج این پژوهش نشان می­دهد که IGF-1 می­تواند قابلیت تکوین رویان­های گاوی تولید شده از اووسیت­های تحت تنش گرمایی را بهبود بخشد. به نظر می­رسد که IGF-1 قابلیت تکوین رویان گاو را از راه افزایش تعداد کل سلول و کاهش مرگ برنامه ریزی شده سلولی بهبود می­بخشد.