هدف از انجام این پژوهش، ارزیابی اثر فاکتور رشد شبه انسولین- یک ( IGF-1 ) در محیط کشت آزمـایشگاهی بـر قابلیت تکویـن رویـان هـای گـاوی تولید ش«ده از اووسیتهای تحت تنش گرمایی بود. اووسیتهای نابالغ به طور تصادفی به دو گروه تقسیم شدند و 12 ساعت اول دوره بلوغ آزمایشگاهی را در 5/38 یا 41 (گروه تنش گرمایی) درجه سانتی گراد و 12 ساعت دوم را در 5/38 درجه سانتی گراد سپری کردند. بعد از بلوغ و لقاح آزمایشگاهی، زایگوتهای احتمالی در هر گروه به طور تصادفی به دو گروه تقسیم و در حضور 100 نانوگرم در میلیلیتر فاکتور رشد شبه انسولین- یک نوترکیب انسانی یا بدون آن کشت داده شدند. نتایج نشان داد که تسهیم تحت تأثیر IGF-1 و تنش گرمایی قرار نگرفت، درحالیکه تشکیل بلاستوسیست به طور معنیداری بهوسیله IGF-1 در حضور و یا عدم حضور تنش گرمایی افزایش یافت. همچنین، تنش گرمایی مقدار تشکیل بلاستوسیست را در مقایسه با گروه شاهد (5/38 درجه سانتی گراد و بدون IGF-1 ) کاهش داد. تعداد سلولهای تروفکتودرم و توده سلول درونی و کل سلولها به طور معنیداری به وسیله IGF-1 در حضور و یا عدم حضور تنش گرمایی افزایش یافت. همچنین، تعداد بلاستومرهای تانل مثبت نیز به طور معنیداری بهوسیله IGF-1 در حضور و یا عدم حضور تنش گرمایی کاهش یافت. نتایج این پژوهش نشان میدهد که IGF-1 میتواند قابلیت تکوین رویانهای گاوی تولید شده از اووسیتهای تحت تنش گرمایی را بهبود بخشد. به نظر میرسد که IGF-1 قابلیت تکوین رویان گاو را از راه افزایش تعداد کل سلول و کاهش مرگ برنامه ریزی شده سلولی بهبود میبخشد.
بازنشر اطلاعات | |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |