این آزمایش به منظور بررسی تأثیر منابع مختلف مانان الیگوساکارید بر عملکرد، خصوصیات لاشه و ویسکوزیته محتویات هضمی روده جوجههای گوشتی انجام شد. 250 قطعه جوجهگوشتی سویه تجاری راس 308 در قالب طرح کاملا ً تصادفی با 5 تیمار و 5 تکرار به مدت 42 روز پرورش یافتند. تیمارهای آزمایشی حاوی منابع مختلف مانان الیگوساکارید شامل مخمر، مخمر اتوکلاو شده، عصاره مخمر و مانان الیگوساکارید خالص تجارتی، به ترتیب به میزان 5/1، 5/1، 2 و 1/0 درصد جیره بودند. در پایان دورههای آغازین، رشد و پایانی میزان تلفات، خوراک مصرفی، وزن بدن و ضریب تبدیل غذایی اندازهگیری شد. در پایان آزمایش خصوصیات لاشه و تغییرات وزن و طول قسمتهای مختلف روده ارزیابی شد. نتایج این پژوهش نشان داد از نظر مصرف خوراک، وزن بدن و ضریب تبدیل غذایی در هر سه دوره آغازین، رشد و پایانی تفاوت معنیداری بین تیمارها وجود نداشت. در مورد درصد اجزای لاشه جوجهها نیز تفاوت
معنیداری مشاهده نشد. ویسکوزیته محتویات هضمی روده بین گروههای مختلف اختلاف معنیداری را نشان داد ، به طوریکه محتویات هضمی روده جوجههای تغذیه شده با تیمار حاوی عصاره مخمر بیشترین و گروه تغذیه شده با مانان الیگوساکارید تجاری کمترین ویسکوزیته را نشان داد (05/0 .(P<
بازنشر اطلاعات | |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |