بهمنظور بررسی کارآیی انرژی در گوسفند نژاد زل تحت نظام دامداری سنتی متکی به مرتع، سه دامدار در سه روستای مختلف از توابع بلده (دویلات، چل و بلده)انتخاب شدند. فعالیتهای دام اعم از چریدن، نشخوار کردن، راهپیمایی، شرب آب و استراحت، از زمان شروع حضور در عرصه مرتع (15 فروردین) تا ابتدای فروردین سال بعد ثبت و تخمین انرژی مصرفی با دو روش معادلات ماف و ضرایب نیکول انجام گرفت. برای صحتسنجی این دو روش، علوفه مصرفی دام بررسی و میزان انرژی متابولیسمی آن تعیین شد. نتایج نشان داد در نظام دامداری سنتی منطقه بلده پنج دورهی کاری متفاوت وجود دارد که از نظر فعالیت دامدارای متفاوت هستند. پس از تعیین انرژی متابولیسمی علوفه مصرفی مشخص شد که ضرایب نیکول نتایج دقیقتری نسبت به معادله ماف داشته و کلیه محاسبات بعدی بر پایه ضرایب و روش نیکول انجام گرفت. در نهایت، مجموع انرژی مصرفی فرآیند دامداری در طول یکسال در سه منطقه دویلات= 789132 ، چل= 85/741830 و بلده=2/880641 مگاژول بهدست آمد و انرژی حاصله محصولات تولیدی دویلات= 272600 ، چل= 243750 و بلده=334165 مگاژول تخمین زده شد. از تقسیم انرژی تولیدات دامی بر انرژی مصرفی فرآیند دامداری، کارآیی انرژی در هر سه منطقه تعیین، بهطوریکه کارآیی انرژی در بلده حدود 38 درصد، در دویلات 5/34 درصد و در چل حدود 33 درصد تعیین شد.
بازنشر اطلاعات | |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |