این مطالعه بهمنظور بررسی اثرات α-توکوفرول استات، پوست و عصاره پوست انار در جیرههای حاوی روغن ماهی بر عملکرد، قابلیت هضم مواد مغذی و معدنی شدن استخوان جوجههای گوشتی، انجام شد. تعداد 384 قطعه جوجه خروس گوشتی یکروزه سویه راس 308 در قالب طرح کاملا تصادفی، با 8 تیمار غذایی و4 تکرار و 12 قطعه جوجه در هر تکرار، به مدت 42 روز تغذیه شدند. هشت تیمار غذایی شامل: جیره شاهد فاقد افزودنی، جیره شاهد به همراه 200 میلیگرم در کیلوگرم α- توکوفرول استات، جیرههای شاهد به همراه 100، 200 و 300 میلیگرم در کیلوگرم عصاره پوست انار و جیرههای شاهد حاوی 10، 20 و 30 گرم در کیلوگرم پوست انار بودند. افزودن 200 میلیگرم در کیلوگرم عصاره پوست انار، عملکرد بهتری را در مقایسه با جیره شاهد، پوست انار و α-توکوفرول استات نشان دادند (05/0>P). قابلیت هضم مدفوعی کلسیم، پروتئین، چربی و درصد خاکستر و کلسیم استخوان اختلاف معنیداری را در مقایسه جیره شاهد با جیره حاوی α-توکوفرول استات، پوست و عصاره پوست انار نشان دادند (05/0>P). با افزودن پوست انار و افزایش میزان آن در جیره، قابلیت هضم ایلئومی و مدفوعی تاننهای متراکم و قابل هیدرولیز کاهش نشان داد (05/0>P). نتایج این آزمایش نشان میدهد، افزودن 200 میلیگرم در کیلوگرم عصاره پوست انار به جیره سبب بهبود عملکرد جوجههای گوشتی بدون اثرات منفی بر قابلیت هضم مواد مغذی در طیور گوشتی شده است.
بازنشر اطلاعات | |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |