پژوهشهای تولیدات دامی

    این مطالعه به­منظور بررسی اثرات α-توکوفرول استات، پوست و عصاره پوست انار در جیره­های حاوی روغن ماهی بر عملکرد، قابلیت ­هضم مواد مغذی و معدنی شدن استخوان جوجه­های گوشتی، انجام شد. تعداد 384 قطعه جوجه خروس گوشتی یکروزه سویه راس 308 در قالب طرح کاملا تصادفی، با 8 تیمار غذایی و4 تکرار و 12 قطعه جوجه­ در هر تکرار، به مدت 42 روز تغذیه شدند. هشت تیمار غذایی شامل: جیره شاهد فاقد افزودنی، جیره شاهد به همراه 200 میلی­گرم در کیلوگرم α- توکوفرول استات، جیره­های شاهد به همراه 100، 200 و 300 میلی­گرم در کیلوگرم عصاره پوست انار و جیره­های شاهد حاوی 10، 20 و 30 گرم در کیلوگرم پوست انار بودند. افزودن 200 میلی­گرم در کیلوگرم عصاره پوست انار، عملکرد بهتری را در مقایسه با جیره شاهد، پوست انار و α-توکوفرول استات نشان دادند (05/0>P). قابلیت هضم مدفوعی کلسیم، پروتئین، چربی و درصد خاکستر و کلسیم استخوان اختلاف معنی­داری را در مقایسه جیره­ شاهد با جیره حاوی ­α-توکوفرول استات، پوست و عصاره پوست انار نشان دادند (05/0>P). با افزودن پوست انار و افزایش میزان آن در جیره، قابلیت هضم ایلئومی و مدفوعی تانن­های متراکم و قابل هیدرولیز کاهش نشان داد (05/0>P). نتایج این آزمایش نشان می­دهد، افزودن 200 میلی­گرم در کیلوگرم عصاره پوست انار به جیره سبب بهبود عملکرد جوجه­های گوشتی بدون اثرات منفی بر قابلیت هضم مواد مغذی در طیور گوشتی شده است.