BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
URL: http://rap.sanru.ac.ir/article-1-440-fa.html
هدف از این پژوهش مقایسه برآورد تجزیهپذیری ماده خشک برخی مواد خوراکی شامل کنجاله سویا، کنجاله کلزا، دانه جو، دانه ذرت، یونجه خشک و ذرت سیلو شده با استفاده از روشهای آزمایشگاهی و
کیسههای نایلونی بود. روش آزمایشگاهی مورد استفاده شامل مرحله هضم شکمبهای در روش تعیین آزمایشگاهی قابلیت هضم ماده خشک بود. تفاوت معنیداری بین دو روش از نظر برآورد بخش سریع تجزیه در مورد تمام مواد خوراکی به جز کنجاله کلزا (07/0= P ) مشاهده شد. دو روش به لحاظ برآورد فراسنجه کند تجزیه در مورد کنجاله سویا (0139/0= P )، دانه جو (0006/0= P )، یونجه خشک (0101/0= P ) و ذرت سیلو شده (0070/0= P ) تفاوت معنیداری با یکدیگر داشتند. بین دو روش در برآورد نرخ تجزیهپذیری مواد خوراکی مورد آزمایش به جز مواد علوفهای تفاوت معنیداری مشاهده نشد. ولی، همبستگی بالایی بین دو روش از نظر برآورد بخش کند تجزیه (72/0= r )، نرخ تجزیهپذیری (89/0= r )، پتانسیل تجزیهپذیری (98/0= r ) و تجزیهپذیری موثر مشاهده شد. نتایج نشان داد که تفاوت‌هایی بین دو روش از نظر برآورد فراسنجه‌های تجزیهپذیری وجود دارد، ولی ضرایب همبستگی معنیداردر مورد برآورد برخی از فراسنجه‌های تجزیهپذیری می‌تواند نشان از کارایی نسبی روش ابداعی باشد.
| بازنشر اطلاعات | |
 |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |
