دوره 5، شماره 9 - ( بهار و تابستان 1393 )
جلد 5 شماره 9 صفحات 82-69 |
برگشت به فهرست نسخه ها
Download citation:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
Samadi-Vaskasi H, Teimouri-Yansari A A, Golchin-Gelehdooni S, Taghavi-Kargan H. (2014). Effect of Iranian Clover Silage Processing With Easily Degradable Carbohydrates and Enzyme on Intake, Digestibility, Chewing Behavior and Body Weight Gain in Zell Sheep. Res Anim Prod. 5(9), 69-82.
URL: http://rap.sanru.ac.ir/article-1-395-fa.html
URL: http://rap.sanru.ac.ir/article-1-395-fa.html
صمدی واسکسی حسین، تیموری یانسری اسد الله، گلچین گله دونی سبحان، تقوی کرگان حبیب. اثر سیلاژ شبدر ایرانی فرآوری شده با کربوهیدراتهای سهل الهضم و آنزیم بر مصرف خوراک، قابلیت هضم، رفتار جویدن و افزایش وزن در گوسفند زل پژوهشهاي توليدات دامي 1393; 5 (9) :82-69
1- دانشگاه ارومیه
2- دانشگاه علوم کشاورزی و منابع طبیعی ساری
3- دانشگاه آزاد اسلامی واحد علوم و تحقیقات تهران
2- دانشگاه علوم کشاورزی و منابع طبیعی ساری
3- دانشگاه آزاد اسلامی واحد علوم و تحقیقات تهران
چکیده: (5622 مشاهده)
این مطالعه به منظور بررسی اثرات فرآوری سیلاژ شبدر ایرانی با کربوهیدراتهای سهل الهضم و آنزیم بر میزان مصرف خوراک، قابلیت هضم، رفتار جویدن و افزایش وزن در گوسفند زل طراحی و اجرا شد. 16 رأس بره نر زل مازندران با جیره کاملاً مخلوط (TMR) (درصد مادۀ خشک) شامل 40 درصد علوفه (25 درصد مواد سیلویی شبدر و 15 درصد کاه گندم) و 60 درصد کنسانتره تغذیه شدند. آزمایش در قالب طرح کاملاً تصادفی اجرا شد. جیرههای آزمایشی در 2 وعده در ساعتهای 7 و 19 به مدت 60 روز در اختیار دامها قرار گرفت. برای تعیین قابلیت هضم ظاهری جیرهها، به مدت 5 روز نمونههای خوراک و مدفوع جمعآوری شدند. فعالیتهای نشخوار و مصرف خوراک به صورت دیداری برای 24 ساعت ثبت شدند. جهت محاسبه افزایش وزن هفتگی در پایان هر هفته دامها به صورت انفرادی وزنکشی شدند. نتایج به دست آمده از این مطالعه نشان داد که بیشترین مقدار مصرف ماده خشک، مصرف خوراک روزانه به صورت اختیاری (As fed) و قابلیت هضم ظاهری مواد مغذی مربوط به تیمار حاوی ماده سیلویی عملآوری شده با تفاله چغندرقند و کمترین مقدار مربوط به تیمار حاوی ماده سیلویی عملآوری شده با آنزیم بود (0042/0 =P). بیشترین و کمترین افزایش وزن هفتگی به ترتیب در هفته چهارم و هفته سوم به دست آمد. در پایان دوره، تیمار حاوی ماده سیلویی عملآوری شده با تفاله چغندرقند (تیمار 3) بالاترین و تیمار حاوی ماده سیلویی عملآوری شده با آنزیم (تیمار 4) پایینترین افزایش وزن را دارا بودند. نتایج مشابهی برای افزایش وزن روزانه مشاهده شد. با بهبود کیفیت ماده سیلویی شبدر بوسیله عملآوری با کربوهیدراتهای سهلالهضم زمان مصرف خوراک، نشخوار و کل فعالیت جویدن کاهش یافت، به گونهای که تیمار حاوی ماده سیلویی عملآوری شده با آرد جو (تیمار 2) کمترین و تیمار حاوی ماده سیلویی شاهد (تیمار 1) بیشترین زمان فعالیت جویدن را داشتند (35/0 =P). به طور کلی ماده سیلویی حاوی تفاله چغندرقند در بین تیمارهای شاهد، آرد جو و آنزیم بهترین اثر را روی صفات مورد اندازهگیری در آزمایش یعنی مقدار مصرف خوراک، قابلیت هضم ظاهری خوراک، رفتار جویدن و افزایش وزن دامها داشت.
| بازنشر اطلاعات | |
 |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |
