دوره 5، شماره 9 - ( بهار و تابستان 1393 )                   جلد 5 شماره 9 صفحات 82-69 | برگشت به فهرست نسخه ها

XML English Abstract Print


Download citation:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:

Samadi-Vaskasi H, Teimouri-Yansari A A, Golchin-Gelehdooni S, Taghavi-Kargan H. (2014). Effect of Iranian Clover Silage Processing With Easily Degradable Carbohydrates and Enzyme on Intake, Digestibility, Chewing Behavior and Body Weight Gain in Zell Sheep. Res Anim Prod. 5(9), 69-82.
URL: http://rap.sanru.ac.ir/article-1-395-fa.html
صمدی واسکسی حسین، تیموری یانسری اسد الله، گلچین گله دونی سبحان، تقوی کرگان حبیب. اثر سیلاژ شبدر ایرانی فرآوری شده با کربوهیدرات‌های سهل الهضم و آنزیم بر مصرف خوراک، قابلیت هضم، رفتار جویدن و افزایش وزن در گوسفند زل پژوهشهاي توليدات دامي 1393; 5 (9) :82-69

URL: http://rap.sanru.ac.ir/article-1-395-fa.html


1- دانشگاه ارومیه
2- دانشگاه علوم کشاورزی و منابع طبیعی ساری
3- دانشگاه آزاد اسلامی واحد علوم و تحقیقات تهران
چکیده:   (5578 مشاهده)
      این مطالعه به منظور بررسی اثرات فرآوری سیلاژ شبدر ایرانی با کربوهیدرات­های سهل ­الهضم و آنزیم بر میزان مصرف خوراک، قابلیت هضم، رفتار جویدن و افزایش وزن در گوسفند زل طراحی و اجرا شد. 16 رأس بره نر زل مازندران با جیره کاملاً مخلوط (TMR) (درصد مادۀ خشک) شامل 40 درصد علوفه (25 درصد مواد سیلویی شبدر و 15 درصد کاه گندم) و 60 درصد کنسانتره تغذیه شدند. آزمایش در قالب طرح کاملاً تصادفی اجرا شد. جیره­های آزمایشی در 2 وعده در ساعت­های 7 و 19 به مدت 60 روز در اختیار دام­ها قرار گرفت. برای تعیین قابلیت هضم ظاهری جیره­ها، به مدت 5 روز نمونه­های خوراک و مدفوع جمع­آوری شدند. فعالیت­های نشخوار و مصرف خوراک به صورت دیداری برای 24 ساعت ثبت شدند. جهت محاسبه افزایش وزن هفتگی در پایان هر هفته دام­ها به صورت انفرادی وزن­کشی شدند. نتایج به دست آمده از این مطالعه نشان داد که بیشترین مقدار مصرف ماده خشک، مصرف خوراک روزانه به صورت اختیاری (As fed) و قابلیت هضم ظاهری مواد مغذی مربوط به تیمار حاوی ماده سیلویی عمل­آوری شده با تفاله چغندرقند و کمترین مقدار مربوط به تیمار حاوی ماده سیلویی عمل­آوری شده با آنزیم بود (0042/0 =P). بیشترین و کمترین افزایش وزن هفتگی به ترتیب در هفته چهارم و هفته سوم به دست آمد. در پایان دوره، تیمار حاوی ماده سیلویی عمل­آوری شده با تفاله چغندرقند (تیمار 3) بالاترین و تیمار حاوی ماده سیلویی عمل­آوری شده با آنزیم (تیمار 4) پایین­ترین افزایش وزن را دارا بودند. نتایج مشابهی برای افزایش وزن روزانه مشاهده شد. با بهبود کیفیت ماده سیلویی شبدر بوسیله عمل­آوری با کربوهیدرات­های سهل­الهضم زمان مصرف خوراک، نشخوار و کل فعالیت جویدن کاهش یافت، به گونه­ای که تیمار حاوی ماده سیلویی عمل­آوری شده با آرد جو (تیمار 2) کمترین و تیمار حاوی ماده سیلویی شاهد (تیمار 1) بیشترین زمان فعالیت جویدن را داشتند (35/0 =P). به طور کلی ماده سیلویی حاوی تفاله چغندرقند در بین تیمارهای شاهد، آرد جو و آنزیم بهترین اثر را روی صفات مورد اندازه­گیری در آزمایش یعنی مقدار مصرف خوراک، قابلیت هضم ظاهری خوراک، رفتار جویدن و افزایش وزن دام­ها داشت.
متن کامل [PDF 484 kb]   (3522 دریافت)    
نوع مطالعه: پژوهشي | موضوع مقاله: تخصصي
دریافت: 1393/8/25 | پذیرش: 1393/8/25

ارسال نظر درباره این مقاله : نام کاربری یا پست الکترونیک شما:
CAPTCHA

بازنشر اطلاعات
Creative Commons License این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است.

کلیه حقوق این وب سایت متعلق به پژوهشهای تولیدات دامی می باشد.

طراحی و برنامه نویسی : یکتاوب افزار شرق

© 2025 CC BY-NC 4.0 | Research On Animal Production

Designed & Developed by : Yektaweb