تابستان
برگشت به فهرست مقالات |
برگشت به فهرست نسخه ها
چکیده: (248 مشاهده)
مقدمه (و هدف): بهبود ژنتیکی فوق‌العاده‌ای در سرعت رشد و بازده خوراک جوجههای گوشتی در پنج دهه اخیر به دلیل انتخاب ژنتیکی ثبت شده است. با این حال، افزایش جمعیت جهانی انسان، افزایش تقاضا برای پروتئین حیوانی مقرون به صرفه، افزایش هزینه خوراک و ادامه مسائل زیست محیطی جهانی، همچنان صنعت جوجههای گوشتی مسیر رو به رشد سریع و کارآمدی بیشتر است. به منظور بهبود بیشتر نرخ رشد و بازده خوراک جوجه های گوشتی، درک زمینه ژنتیکی سرعت رشد (وزن بدن) و بازده خوراک در جوجههای گوشتی امری ضروری است. لذا این مطالعه با اهداف برآورد همزمان فراسنجههای ژنتیکی وزن بدن (BW)، مصرف خوراک (FI)، افزایش وزن بدن (Gain)در جوجههای گوشتی و محاسبه خوراک باقیمانده(RFI) و برآورد فراسنجههای ژنتیکی آن انجام پذیرفت.
مواد و روشها: دادههای 45 نسل برای سرعت رشد در جوجههای گوشتی تجاری سویه راس شرکت آرتا جوجه سبلان استان اردبیل برای تجزیه و تحلیل جهت تخمین فراسنجههای ژنتیکی برای وزن بدن (BW)در نرها و مادهها در سه سن مختلف مورد استفاده قرار گرفت. دادههای وزن بدن در سه سن مختلف (روز t، روز t-4 و روز t-7) از هر دو جنس اندازهگیری شدند. اولین BW در روز t برای 25 نسل ثبت شد، با این حال، با ادامه انتخاب، پرندگان شروع به رشد سریع‌تر کرده و زودتر به وزن بدن مورد نظر می‌رسند، بنابراین، سن وزن‌گیری تغییر و BW در t-4 و t-7 ثبت شد. وزن بدن در نر و ماده و همچنین وزن بدن در دو سن به عنوان صفات جداگانه در هر یک از سه صفت در نظر گرفته شد. این امر منجر به ایجاد یک مدل 12 صفتی برای BW، FI و Gain در دو جنس و سه گروه سنی شد. صفت RFI فنوتیپی (RFIP) از توزیع شرطی FI داده شده روی BW و Gain با استفاده از ضرایب رگرسیون فنوتیپی جزئی برآورد شد. به طور مشابه،RFI ژنتیکی (RFIG) از توزیع شرطی FI داده شده روی BW و Gain با استفاده از ضرایب رگرسیون ژنتیکی جزئی برآورد شد. فراسنجههای ژنتیکی وزن بدن و کارایی خوراک با استفاده از تجزیه و تحلیل REML چند صفتی برآورد شد، از این رو، جنسیت بر اساس اثر متقابل ژنوتیپ و همچنین سن بر اساس اثر متقابل ژنوتیپ برای تمامی صفات BW، FI ، Gain و RFI مورد بررسی قرار گرفت. همچنین همبستگی بین صفات تولیدی و صفات بازده خوراک برآورد شدند.
یافتهها: در نرها، تخمین وراثتپذیری BW به ترتیب 38/0، 34/0 و 29/0 در روزهای t-7، t-4 و t سن بودند، در حالی که، در مادهها، برآورد وراثتپذیری BW در روزهای t-7، t-4 و t به ترتیب 41/0، 38/0 و 38/0 بودند. همبستگی ژنتیکی BW بین نرها و مادهها در روزهای t-7، t-4 و t به ترتیب 95/0، 89/0 و 89/0 و همبستگی ژنتیکی BW بین سنین تفاوت معنیداری داشت. میانگین وراثت پذیری FI و Gain متوسط بود و برآوردها در نر و ماده در سنین یکسان برای همه صفات به طور معنیداری متفاوت بود. علاوه بر این، همبستگی ژنتیکی بین نر و ماده در همان سن به طور معنیداری متفاوت از هم بود که نشان‌دهنده تعامل ژنوتیپ بر جنس برای صفات BW و FI بود. میانگین تخمینهای وراثتپذیریRFIP به طور قابل توجهی بالاتر از RFIG در هر دو جنس و سه گروه سنی مختلف بود. علاوه بر این، همبستگی ژنتیکی بین RFIP و RFIG در سن t روز تفاوت معنیداری داشت، اما در سن t-7 روزگی تفاوت معنیداری مشاهده نشد. برآوردهای وراثت پذیری صفات تولیدی و بازده خوراک در حد متوسط به دست آمد و بنابراین میتوان با انتخاب ژنتیکی آن را اصلاح نمود.
نتیجهگیری: نتایج تحلیل REML چند متغیره در این مطالعه نشان می‌دهد که ارزیابی ژنتیکی برای صفات تولیدی BW و Gain و صفات بازده خوراک FI، RFIP و RFIG بایستی تفاوت‌های جنسیتی و سنی را در نظر بگیرد تا صحت انتخاب و افزایش ژنتیکی ارتقاء یابد. همبستگی‌های ژنتیکی بین RFI فنوتیپی و ژنتیکی در سنین پایین‌تر به هم نزدیک بوده و به طور قابل‌توجهی باهم در سنین بالاتر متفاوت بود، که نشان می‌دهد انتخاب با استفاده از هر یک از آنها در آن سن خاص جوان‌تر منجر به پاسخ ژنتیکی یکسان می‌شود.این نتایج برای توسعه مستمر استراتژی‌ها برای بهبود کارایی خوراک در پرورش و تولید جوجههای گوشتی مهم هستند. به طور کلی، مدلها و روشهای آماری به کار گرفته شده و نتایج گزارش شده در این مطالعه را میتوان با تغییرات اندکی به سایر گونههای طیور تعمیم داد، زیرا مرغ مدل اصلی برای همه گونههای پرندگان است.
مواد و روشها: دادههای 45 نسل برای سرعت رشد در جوجههای گوشتی تجاری سویه راس شرکت آرتا جوجه سبلان استان اردبیل برای تجزیه و تحلیل جهت تخمین فراسنجههای ژنتیکی برای وزن بدن (BW)در نرها و مادهها در سه سن مختلف مورد استفاده قرار گرفت. دادههای وزن بدن در سه سن مختلف (روز t، روز t-4 و روز t-7) از هر دو جنس اندازهگیری شدند. اولین BW در روز t برای 25 نسل ثبت شد، با این حال، با ادامه انتخاب، پرندگان شروع به رشد سریع‌تر کرده و زودتر به وزن بدن مورد نظر می‌رسند، بنابراین، سن وزن‌گیری تغییر و BW در t-4 و t-7 ثبت شد. وزن بدن در نر و ماده و همچنین وزن بدن در دو سن به عنوان صفات جداگانه در هر یک از سه صفت در نظر گرفته شد. این امر منجر به ایجاد یک مدل 12 صفتی برای BW، FI و Gain در دو جنس و سه گروه سنی شد. صفت RFI فنوتیپی (RFIP) از توزیع شرطی FI داده شده روی BW و Gain با استفاده از ضرایب رگرسیون فنوتیپی جزئی برآورد شد. به طور مشابه،RFI ژنتیکی (RFIG) از توزیع شرطی FI داده شده روی BW و Gain با استفاده از ضرایب رگرسیون ژنتیکی جزئی برآورد شد. فراسنجههای ژنتیکی وزن بدن و کارایی خوراک با استفاده از تجزیه و تحلیل REML چند صفتی برآورد شد، از این رو، جنسیت بر اساس اثر متقابل ژنوتیپ و همچنین سن بر اساس اثر متقابل ژنوتیپ برای تمامی صفات BW، FI ، Gain و RFI مورد بررسی قرار گرفت. همچنین همبستگی بین صفات تولیدی و صفات بازده خوراک برآورد شدند.
یافتهها: در نرها، تخمین وراثتپذیری BW به ترتیب 38/0، 34/0 و 29/0 در روزهای t-7، t-4 و t سن بودند، در حالی که، در مادهها، برآورد وراثتپذیری BW در روزهای t-7، t-4 و t به ترتیب 41/0، 38/0 و 38/0 بودند. همبستگی ژنتیکی BW بین نرها و مادهها در روزهای t-7، t-4 و t به ترتیب 95/0، 89/0 و 89/0 و همبستگی ژنتیکی BW بین سنین تفاوت معنیداری داشت. میانگین وراثت پذیری FI و Gain متوسط بود و برآوردها در نر و ماده در سنین یکسان برای همه صفات به طور معنیداری متفاوت بود. علاوه بر این، همبستگی ژنتیکی بین نر و ماده در همان سن به طور معنیداری متفاوت از هم بود که نشان‌دهنده تعامل ژنوتیپ بر جنس برای صفات BW و FI بود. میانگین تخمینهای وراثتپذیریRFIP به طور قابل توجهی بالاتر از RFIG در هر دو جنس و سه گروه سنی مختلف بود. علاوه بر این، همبستگی ژنتیکی بین RFIP و RFIG در سن t روز تفاوت معنیداری داشت، اما در سن t-7 روزگی تفاوت معنیداری مشاهده نشد. برآوردهای وراثت پذیری صفات تولیدی و بازده خوراک در حد متوسط به دست آمد و بنابراین میتوان با انتخاب ژنتیکی آن را اصلاح نمود.
نتیجهگیری: نتایج تحلیل REML چند متغیره در این مطالعه نشان می‌دهد که ارزیابی ژنتیکی برای صفات تولیدی BW و Gain و صفات بازده خوراک FI، RFIP و RFIG بایستی تفاوت‌های جنسیتی و سنی را در نظر بگیرد تا صحت انتخاب و افزایش ژنتیکی ارتقاء یابد. همبستگی‌های ژنتیکی بین RFI فنوتیپی و ژنتیکی در سنین پایین‌تر به هم نزدیک بوده و به طور قابل‌توجهی باهم در سنین بالاتر متفاوت بود، که نشان می‌دهد انتخاب با استفاده از هر یک از آنها در آن سن خاص جوان‌تر منجر به پاسخ ژنتیکی یکسان می‌شود.این نتایج برای توسعه مستمر استراتژی‌ها برای بهبود کارایی خوراک در پرورش و تولید جوجههای گوشتی مهم هستند. به طور کلی، مدلها و روشهای آماری به کار گرفته شده و نتایج گزارش شده در این مطالعه را میتوان با تغییرات اندکی به سایر گونههای طیور تعمیم داد، زیرا مرغ مدل اصلی برای همه گونههای پرندگان است.
ارسال پیام به نویسنده مسئول
| بازنشر اطلاعات | |
 |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |
