تابستان
برگشت به فهرست مقالات |
برگشت به فهرست نسخه ها
1- دانشگاه تبریز
2- دانشگاه ارومیه
2- دانشگاه ارومیه
چکیده: (244 مشاهده)
چکیده مبسوط
مقدمه و هدف: گندم یکی از اجزای اصلی تغذیه انسان و دام است، اما استفاده از آن در جیره غذایی طیور ممکن است با محدودیت‌هایی همراه باشد. گندم با وجود اینکه منبع خوبی از نشاسته و پروتئین برای طیور محسوب می‌شود، حاوی پلی‌ساکاریدهای غیرنشاسته‌ای (NSPs) مانند بتاگلوکان و آرابینوزیلان است که می‌توانند هضم و جذب مواد مغذی را مختل کرده و عملکرد طیور را کاهش دهند. این پلی‌ساکاریدها با تداخل در فعالیت آنزیم‌های گوارشی، موجب کاهش کارایی تغذیه‌ای، کاهش رشد و عملکرد ضعیف طیور می‌شوند. روش‌هایی مانند استفاده از مکمل‌های آنزیمی، فرآوری، و افزودنی‌های طبیعی مانند عصاره‌های گیاهی و آنتی‌بیوتیک‌ها، به عنوان راهکارهایی مؤثر برای بهبود سلامت و عملکرد طیور شناخته شده‌اند. بره موم زنبورعسل، به دلیل خواص ضد میکروبی، آنتی‌اکسیدانی و تقویت کننده سیستم ایمنی، به عنوان یک افزودنی طبیعی در جیره غذایی طیور مورد توجه قرار گرفته است. هدف این مطالعه، تأثیر افزودن سطوح مختلف بره‌موم و آنزیم تجاری کربوهیدراز(روابیو) برقابلیت استفاده از استفاده از گندم به عنوان تنها منبع غله در جیره جوجه‌های گوشتی بود.
مواد و روشها: در این مطالعه، 150 جوجه گوشتی نژاد راس 308 با میانگین وزنی مشابه (6/1±6/44) به‌صورت طرح کاملاً تصادفی با آرایش فاکتوریل (2 سطح آنزیم و 3 سطح بره موم) در 6 تیمار و 5 تکرار با 5 جوجه در هر تکرار تقسیم شدند. جیره‌های غذایی از 0تا 42 روزگی برای دوره‌های آغازین، رشد و پایانی بر پایه گندم فرموله شدند. تیمارها شامل: 1) جیره کنترل (بر پایه گندم)، 2) جیره کنترل + 500 میلی‌گرم بر کیلوگرم آنزیم، 3) جیره کنترل + 250 میلی‌گرم بر کیلوگرم بره موم، 4) جیره کنترل + 500 میلی‌گرم بر کیلوگرم بره موم، 5) جیره کنترل + 250 میلی‌گرم بر کیلوگرم بره موم + 500 میلی‌گرم بر کیلوگرم آنزیم، و 6) جیره کنترل + 500 میلی‌گرم بر کیلوگرم بره موم + 500 میلی‌گرم بر کیلوگرم آنزیم بودند. میزان مصرف خوراک و وزن بدن به‌صورت هفتگی اندازه‌گیری شد. در پایان آزمایش، پارامترهای خونی و عملکرد ایمنی، ارزیابی شدند.
یافتهها: بره موم در سطح 500 میلی‌گرم بر کیلوگرم، چه با آنزیم و چه بدون آن، به‌طور معناداری مصرف خوراک را کاهش داد (P < 0.05). جوجه‌های تغذیه شده با جیره حاوی آنزیم، بیشترین مصرف خوراک را داشتند (P < 0.05). مکمل بره موم و آنزیم به‌طور معناداری وزن بدن را افزایش دادند، و بیشترین وزن بدن در جوجه‌هایی مشاهده شد که 500 میلی‌گرم بره موم دریافت کرده بودند. تأثیر متقابل بره موم و آنزیم نیز بر وزن بدن معنادار بود، به‌طوری که جوجه‌هایی که 500 میلی‌گرم بره موم و آنزیم دریافت کردند، بالاترین وزن بدن را داشتند. ضریب تبدیل خوراک (FCR) نیز به‌طور معناداری بهبود یافت (P < 0.05)، و بهترین ضریب تبدیل خوراک (1.66) در جوجه‌هایی مشاهده شد که ترکیب 500 میلی‌گرم بره موم و آنزیم دریافت کرده بودند، که نسبت به گروه کنترل با ضریب تبدیل 1.82، بهبود 8.79 درصدی نشان داد. شاخص‌های تولیدی از جمله شاخص جوجه گوشتی اروپا (EBI) و شاخص کارایی تولید اروپا (EPEF) نیز به‌طور مثبت تحت تأثیر تیمارها قرار گرفتند. بالاترین شاخص EBI (372.1) و EPEF (380.2) در گروهی مشاهده شد که ترکیب 500 میلی‌گرم بره موم و آنزیم دریافت کرده بودند، که به ترتیب بهبود 18% و 17.97% نسبت به گروه کنترل را نشان داد. همچنین، بره موم در سطح 250 میلی‌گرم بر کیلوگرم، سطح ایمونوگلوبولین M (IgM) را افزایش داد، در حالی که بالاترین سطح ایمونوگلوبولین G (IgG) در جوجه‌هایی مشاهده شد که ترکیب 500 میلی‌گرم بره موم و آنزیم را دریافت کردند، نشان‌دهنده بهبود پاسخ ایمنی است.
نتیجه‌گیری: بالاترین افزایش وزن، کمترین ضریب تبدیل خوراک و بهترین شاخص‌های تولیدی شامل شاخص جوجه گوشتی اروپا و شاخص کارایی تولید اروپایی در گروهی مشاهده شد که ترکیب 500 میلی‌گرم بره موم و آنزیم دریافت کرده بودند. این ترکیب باعث بهبود 8.79 درصدی در ضریب تبدیل خوراک، 18 درصدی در شاخص EBI، و 17.97 درصدی در شاخص EPEF نسبت به گروه کنترل شد. نتیجه‌گیری می‌شود که استفاده از سطح 500 میلی‌گرم بره موم و آنزیم می‌تواند کارایی تولید جوجه‌های گوشتی را بهبود بخشیده و به کاهش هزینه‌های تغذیه‌ای کمک کند
مقدمه و هدف: گندم یکی از اجزای اصلی تغذیه انسان و دام است، اما استفاده از آن در جیره غذایی طیور ممکن است با محدودیت‌هایی همراه باشد. گندم با وجود اینکه منبع خوبی از نشاسته و پروتئین برای طیور محسوب می‌شود، حاوی پلی‌ساکاریدهای غیرنشاسته‌ای (NSPs) مانند بتاگلوکان و آرابینوزیلان است که می‌توانند هضم و جذب مواد مغذی را مختل کرده و عملکرد طیور را کاهش دهند. این پلی‌ساکاریدها با تداخل در فعالیت آنزیم‌های گوارشی، موجب کاهش کارایی تغذیه‌ای، کاهش رشد و عملکرد ضعیف طیور می‌شوند. روش‌هایی مانند استفاده از مکمل‌های آنزیمی، فرآوری، و افزودنی‌های طبیعی مانند عصاره‌های گیاهی و آنتی‌بیوتیک‌ها، به عنوان راهکارهایی مؤثر برای بهبود سلامت و عملکرد طیور شناخته شده‌اند. بره موم زنبورعسل، به دلیل خواص ضد میکروبی، آنتی‌اکسیدانی و تقویت کننده سیستم ایمنی، به عنوان یک افزودنی طبیعی در جیره غذایی طیور مورد توجه قرار گرفته است. هدف این مطالعه، تأثیر افزودن سطوح مختلف بره‌موم و آنزیم تجاری کربوهیدراز(روابیو) برقابلیت استفاده از استفاده از گندم به عنوان تنها منبع غله در جیره جوجه‌های گوشتی بود.
مواد و روشها: در این مطالعه، 150 جوجه گوشتی نژاد راس 308 با میانگین وزنی مشابه (6/1±6/44) به‌صورت طرح کاملاً تصادفی با آرایش فاکتوریل (2 سطح آنزیم و 3 سطح بره موم) در 6 تیمار و 5 تکرار با 5 جوجه در هر تکرار تقسیم شدند. جیره‌های غذایی از 0تا 42 روزگی برای دوره‌های آغازین، رشد و پایانی بر پایه گندم فرموله شدند. تیمارها شامل: 1) جیره کنترل (بر پایه گندم)، 2) جیره کنترل + 500 میلی‌گرم بر کیلوگرم آنزیم، 3) جیره کنترل + 250 میلی‌گرم بر کیلوگرم بره موم، 4) جیره کنترل + 500 میلی‌گرم بر کیلوگرم بره موم، 5) جیره کنترل + 250 میلی‌گرم بر کیلوگرم بره موم + 500 میلی‌گرم بر کیلوگرم آنزیم، و 6) جیره کنترل + 500 میلی‌گرم بر کیلوگرم بره موم + 500 میلی‌گرم بر کیلوگرم آنزیم بودند. میزان مصرف خوراک و وزن بدن به‌صورت هفتگی اندازه‌گیری شد. در پایان آزمایش، پارامترهای خونی و عملکرد ایمنی، ارزیابی شدند.
یافتهها: بره موم در سطح 500 میلی‌گرم بر کیلوگرم، چه با آنزیم و چه بدون آن، به‌طور معناداری مصرف خوراک را کاهش داد (P < 0.05). جوجه‌های تغذیه شده با جیره حاوی آنزیم، بیشترین مصرف خوراک را داشتند (P < 0.05). مکمل بره موم و آنزیم به‌طور معناداری وزن بدن را افزایش دادند، و بیشترین وزن بدن در جوجه‌هایی مشاهده شد که 500 میلی‌گرم بره موم دریافت کرده بودند. تأثیر متقابل بره موم و آنزیم نیز بر وزن بدن معنادار بود، به‌طوری که جوجه‌هایی که 500 میلی‌گرم بره موم و آنزیم دریافت کردند، بالاترین وزن بدن را داشتند. ضریب تبدیل خوراک (FCR) نیز به‌طور معناداری بهبود یافت (P < 0.05)، و بهترین ضریب تبدیل خوراک (1.66) در جوجه‌هایی مشاهده شد که ترکیب 500 میلی‌گرم بره موم و آنزیم دریافت کرده بودند، که نسبت به گروه کنترل با ضریب تبدیل 1.82، بهبود 8.79 درصدی نشان داد. شاخص‌های تولیدی از جمله شاخص جوجه گوشتی اروپا (EBI) و شاخص کارایی تولید اروپا (EPEF) نیز به‌طور مثبت تحت تأثیر تیمارها قرار گرفتند. بالاترین شاخص EBI (372.1) و EPEF (380.2) در گروهی مشاهده شد که ترکیب 500 میلی‌گرم بره موم و آنزیم دریافت کرده بودند، که به ترتیب بهبود 18% و 17.97% نسبت به گروه کنترل را نشان داد. همچنین، بره موم در سطح 250 میلی‌گرم بر کیلوگرم، سطح ایمونوگلوبولین M (IgM) را افزایش داد، در حالی که بالاترین سطح ایمونوگلوبولین G (IgG) در جوجه‌هایی مشاهده شد که ترکیب 500 میلی‌گرم بره موم و آنزیم را دریافت کردند، نشان‌دهنده بهبود پاسخ ایمنی است.
نتیجه‌گیری: بالاترین افزایش وزن، کمترین ضریب تبدیل خوراک و بهترین شاخص‌های تولیدی شامل شاخص جوجه گوشتی اروپا و شاخص کارایی تولید اروپایی در گروهی مشاهده شد که ترکیب 500 میلی‌گرم بره موم و آنزیم دریافت کرده بودند. این ترکیب باعث بهبود 8.79 درصدی در ضریب تبدیل خوراک، 18 درصدی در شاخص EBI، و 17.97 درصدی در شاخص EPEF نسبت به گروه کنترل شد. نتیجه‌گیری می‌شود که استفاده از سطح 500 میلی‌گرم بره موم و آنزیم می‌تواند کارایی تولید جوجه‌های گوشتی را بهبود بخشیده و به کاهش هزینه‌های تغذیه‌ای کمک کند
ارسال پیام به نویسنده مسئول
| بازنشر اطلاعات | |
 |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |
