تابستان
برگشت به فهرست مقالات |
برگشت به فهرست نسخه ها
1- دانشگاه تبریز
چکیده: (227 مشاهده)
مقدمه و هدف: استرس اکسیداتیو ناشی از سطوح بیش از حد گونه‌های اکسیژن فعال تحت شرایط محیط‌های استرس‌زا ایجاد می‌شوند. امروزه استرس اکسیداتیو از عوامل اصلی منفی تأثیرگذار بر عملکرد پرندگان در صنعت مرغداری متمرکز در نظر گرفته شده است. استرس اکسیداتیو به عنوان یک عامل اصلی در پاتوژنز چندین بیماری جدی در طیور است. بنابراین، مکمل سازی جیره های غذایی با آنتی اکسیدان های مصنوعی (به عنوان مثال، α-توکوفریل استات یا هیدروکسی تولوئن بوتیله) به منظور کاهش استرس اکسیداتیو اقدام رایج شده است. اخیراً با توجه به روند جهانی محدودیت در استفاده از مواد مصنوعی، استفاده از عصاره های گیاهی به عنوان آنتی اکسیدان های طبیعی مورد توجه فزاینده ای قرار گرفته است. از جمله عصاره های گیاهی غنی از آنتی اکسیدان می توان به رازیانه و زنجبیل اشاره کرد که پتانسیل خوبی برای بهبود عملکرد تولید مثلی دارند. بنابراین این مطالعه با هدف بررسی اثرات جیره های غذایی مکمل شده عصاره رازیانه و زنجبیل بر عملکرد تولید مثلی، بیوشیمی سرم خون و بافت شناسی بیضه در بلدرچین ژاپنی انجام شد.
مواد و روشها: در این مطالعه تعداد 72 پرنده بلدرچین ژاپنی (60 ماده و12 پرنده نر) در سن 8 هفتگی استفاده شدند. پرنده ها به طور تصادفی در بین 4 گروه آزمایشی تقسیم شدند. هر گروه به 4 تکرار با 6 پرنده در هر تکرار بصورت طرح کاملا تصادفی توزیع شدند. گروه 1جیره غذایی پایه بدون افزودنی را دریافت کردند و بعنوان گروه شاهد در نظر گرفته شد. گروه 2 و 3 به ترتیب جیره غذایی جیره پایه با 350 میلی گرم بر کیلوگرم از عصاره آبی -الکلی رازیانه و زنجبیل را دریافت کردند. درصد تولید تخم به روش مرغ روز رکورد گیری و محاسبه شد. تعداد کل 252 تخم بلدرچین غیر شکسته در طی هفته اخر آزمایش جمع آوری و برای ارزیابی عملکرد تولیدمثلی استفاده شد. تخمها در انکوباتور معمولی با شرایط مناسب (5/37 درجه سانتیگراد و رطوبت نسبی 60 درصد) انکوباسیون و میزان باروری و قابلیت جوجه درآوری محاسبه شدند. سطح MDA سرم خون و ماهیچه ران به عنوان شاخص پراکسیداسیون لیپید، با تست واکنش تیوباربیتوریک اسید تعیین شد. همچنین غلظت تستوسترون خون و کارکرد بافت بیضه تعیین شد. برای ارزیابی بافت شناسی بیضه و آنالیزهای اسپرماتوژنیک، همه بلدرچین نرهای در آخرین روز آزمایش کشته شدند. بیضه چپ برای ارزیابی بیشتر در محلول 10 درصد فرمالین نگهداری شدند. نمونه های بافت بیضه با استفاده از میکروتوم (Leica junc histocut 820) به ضخامت 7 میکرومتر برش داده شد و در لام قرار داده شد. مقاطع رنگ آمیزی شده با بزرگنمایی 400× میکروسکوپ نوری (Olympus CX22) مشاهده و با استفاده از سیستم تحلیل تصویر کامپیوتری (Olympus Soft Image Solution GmbH) به صورت مورفومتری آنالیز شدند. داده های بدست امده با استفاده رویه GLM نرم‌افزار اماری SAS آنالیز شد.
یافتهها: نتایج نشان داد وزن تخم و واحد هاو در پرندگان دریافت کننده جیره مکمل شده با عصاره گیاهی رازیانه در مقایسه با گروه شاهد بطور معنی داری افزایش داشت (05/0>P). میزان باروری در پرندگان تغذیه شده با عصاره رازیانه و زنجبیل در مقایسه با گروه شاهد افزایش معنی دار نشان داد. قابلیت جوجه دراوری (نسبت به کل تخم های انکوبه شده) بالا در گروه زنجبیل در مقایسه با گروه شاهد مشاهده شد (014/0 = P). کلسترول تام و تری گلیسیرید سرم در پرنده های تغذیه شده با جیره حاوی عصاره های گیاهی در مقایسه با گروه شاهد به طور معنی داری کاهش یافت (006/0=p) ولی غلظت HDL و LDL و آنزیم الکالین فسفات خون تغییر نکرد (05/0<P). ترانس آمینازهای کبدی AST، ALT و نسبت AST/ALT به عنوان شاخص های آسیب سلول های کبدی تحت تاثیر عصاره رازیانه قرار نگرفت اما تیمار عصاره زنجبیل سبب کاهش ALT در مقایسه با گروه شاهد شد. شاخص پراکسیداسیون چربی MDA در هر دو گروه عصاره گیاهی یکشان بودند و در مقایسه با گروه شاهد کاهش معنی دار داشتند (05/0 > P). غلظت هورمون تستوسترون خون در بلدرچین های نر تغذیه‌شده با عصاره زنجبیل بطور قابل‌توجهی بالاتر از گروه شاهد بود (040/0 = P). وزن بیضه، قطر لوله سمیفروس، شاخص تمایز لوله سمیفروس و تعداد سلول های اسپرماتوگونی لوله‌های منی تحت تأثیر جیره های غذایی حاوی عصاره های رازیانه و زنجبیل قرار نگرفتند (05/0<P). تعداد اسپرماتوسیت لوله های منی در گروههای عصاره رازیانه (80/59 سلول در هر 20 لوله) بیشتر از گروه شاهد (2/56 سلول در هر 20 لوله) بود (004/0 = P). افزایش شاخص اسپرمیشن در گروه مکمل غذایی رازیانه و زنجبیل (8/61 و 90/65 %) در مقایسه با گروه شاهد (9/58 %) معنی دار نشد. ضخامت لایه ژرمینال و شاخص جایگزینی سلول ها گروه های رازیانه و زنجبیل در مقایسه با گروه شاهد افزایش قبل توجه و معنی دار نشان داد (05/0>P).
نتیجه‌گیری: نتایج نشان داد تغذیه بلدرچین ژاپنی با عصاره های زنجبیل و رازیانه به میزان 350 میلی گرم ضمن بهبود وضعیت آنتی اکسیدانی بدن، افزایش غلظت تستوسترون و تولید اسپرماتوژنز و به دنبال آن افزایش تولید اسپرم و باروری و قابلیت جوجه درآوری در تخم بلدرچین می شود.
مواد و روشها: در این مطالعه تعداد 72 پرنده بلدرچین ژاپنی (60 ماده و12 پرنده نر) در سن 8 هفتگی استفاده شدند. پرنده ها به طور تصادفی در بین 4 گروه آزمایشی تقسیم شدند. هر گروه به 4 تکرار با 6 پرنده در هر تکرار بصورت طرح کاملا تصادفی توزیع شدند. گروه 1جیره غذایی پایه بدون افزودنی را دریافت کردند و بعنوان گروه شاهد در نظر گرفته شد. گروه 2 و 3 به ترتیب جیره غذایی جیره پایه با 350 میلی گرم بر کیلوگرم از عصاره آبی -الکلی رازیانه و زنجبیل را دریافت کردند. درصد تولید تخم به روش مرغ روز رکورد گیری و محاسبه شد. تعداد کل 252 تخم بلدرچین غیر شکسته در طی هفته اخر آزمایش جمع آوری و برای ارزیابی عملکرد تولیدمثلی استفاده شد. تخمها در انکوباتور معمولی با شرایط مناسب (5/37 درجه سانتیگراد و رطوبت نسبی 60 درصد) انکوباسیون و میزان باروری و قابلیت جوجه درآوری محاسبه شدند. سطح MDA سرم خون و ماهیچه ران به عنوان شاخص پراکسیداسیون لیپید، با تست واکنش تیوباربیتوریک اسید تعیین شد. همچنین غلظت تستوسترون خون و کارکرد بافت بیضه تعیین شد. برای ارزیابی بافت شناسی بیضه و آنالیزهای اسپرماتوژنیک، همه بلدرچین نرهای در آخرین روز آزمایش کشته شدند. بیضه چپ برای ارزیابی بیشتر در محلول 10 درصد فرمالین نگهداری شدند. نمونه های بافت بیضه با استفاده از میکروتوم (Leica junc histocut 820) به ضخامت 7 میکرومتر برش داده شد و در لام قرار داده شد. مقاطع رنگ آمیزی شده با بزرگنمایی 400× میکروسکوپ نوری (Olympus CX22) مشاهده و با استفاده از سیستم تحلیل تصویر کامپیوتری (Olympus Soft Image Solution GmbH) به صورت مورفومتری آنالیز شدند. داده های بدست امده با استفاده رویه GLM نرم‌افزار اماری SAS آنالیز شد.
یافتهها: نتایج نشان داد وزن تخم و واحد هاو در پرندگان دریافت کننده جیره مکمل شده با عصاره گیاهی رازیانه در مقایسه با گروه شاهد بطور معنی داری افزایش داشت (05/0>P). میزان باروری در پرندگان تغذیه شده با عصاره رازیانه و زنجبیل در مقایسه با گروه شاهد افزایش معنی دار نشان داد. قابلیت جوجه دراوری (نسبت به کل تخم های انکوبه شده) بالا در گروه زنجبیل در مقایسه با گروه شاهد مشاهده شد (014/0 = P). کلسترول تام و تری گلیسیرید سرم در پرنده های تغذیه شده با جیره حاوی عصاره های گیاهی در مقایسه با گروه شاهد به طور معنی داری کاهش یافت (006/0=p) ولی غلظت HDL و LDL و آنزیم الکالین فسفات خون تغییر نکرد (05/0<P). ترانس آمینازهای کبدی AST، ALT و نسبت AST/ALT به عنوان شاخص های آسیب سلول های کبدی تحت تاثیر عصاره رازیانه قرار نگرفت اما تیمار عصاره زنجبیل سبب کاهش ALT در مقایسه با گروه شاهد شد. شاخص پراکسیداسیون چربی MDA در هر دو گروه عصاره گیاهی یکشان بودند و در مقایسه با گروه شاهد کاهش معنی دار داشتند (05/0 > P). غلظت هورمون تستوسترون خون در بلدرچین های نر تغذیه‌شده با عصاره زنجبیل بطور قابل‌توجهی بالاتر از گروه شاهد بود (040/0 = P). وزن بیضه، قطر لوله سمیفروس، شاخص تمایز لوله سمیفروس و تعداد سلول های اسپرماتوگونی لوله‌های منی تحت تأثیر جیره های غذایی حاوی عصاره های رازیانه و زنجبیل قرار نگرفتند (05/0<P). تعداد اسپرماتوسیت لوله های منی در گروههای عصاره رازیانه (80/59 سلول در هر 20 لوله) بیشتر از گروه شاهد (2/56 سلول در هر 20 لوله) بود (004/0 = P). افزایش شاخص اسپرمیشن در گروه مکمل غذایی رازیانه و زنجبیل (8/61 و 90/65 %) در مقایسه با گروه شاهد (9/58 %) معنی دار نشد. ضخامت لایه ژرمینال و شاخص جایگزینی سلول ها گروه های رازیانه و زنجبیل در مقایسه با گروه شاهد افزایش قبل توجه و معنی دار نشان داد (05/0>P).
نتیجه‌گیری: نتایج نشان داد تغذیه بلدرچین ژاپنی با عصاره های زنجبیل و رازیانه به میزان 350 میلی گرم ضمن بهبود وضعیت آنتی اکسیدانی بدن، افزایش غلظت تستوسترون و تولید اسپرماتوژنز و به دنبال آن افزایش تولید اسپرم و باروری و قابلیت جوجه درآوری در تخم بلدرچین می شود.
ارسال پیام به نویسنده مسئول
| بازنشر اطلاعات | |
 |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |
