دوره 15، شماره 4 - ( زمستان 1403 )
جلد 15 شماره 4 صفحات 35-24 |
برگشت به فهرست نسخه ها
Download citation:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
Pourangha A, Mirakzehi M T, Saleh H. (2024). Effects of Supplementation of Inulin and Yeast Autolysate (Saccharomyces cerevisiae) on the Productive Performance, Egg Quality, Intestinal Morphology, and Microflora of Laying Japanese quails. Res Anim Prod. 15(4), 24-35. doi:10.61186/rap.15.4.24
URL: http://rap.sanru.ac.ir/article-1-1426-fa.html
URL: http://rap.sanru.ac.ir/article-1-1426-fa.html
پورعنقا عایشه، میرکزهی محمد طاهر، صالح حسن. اثرات مکمل‌سازی اینولین و مخمر اتولیز (Saccharomyces Cerevisiae) بر عملکرد تولید، خصوصیات کمی و کیفی تخم، ریخت‌شناسی و جمعیت میکروبی روده کوچک بلدرچین‌های ژاپنی تخم‌گذار پژوهشهاي توليدات دامي 1403; 15 (4) :35-24 10.61186/rap.15.4.24
1- گروه علوم دامی، مجتمع آموزش عالی سراوان، سراوان، ایران
چکیده: (680 مشاهده)
چکیده مبسوط
مقدمه و هدف: از آنجاییکه استفاده از آنتی‌بیوتیک‌ها در تغذیه طیور بهدلیل ایجاد مقاومت آنتی‌بیوتیکی و تهدید سلامت انسان در بسیاری از کشورهای جهان ممنوع و یا به‌طور جدی محدود شده است. لذا امروزه به استفاده از جایگزین‌های آنها نظیر پروبیوتیک‌ها، پری‌بیوتیک‌ها، سین‌بیوتیک‌ها، اسیدهای آلی و گیاهان دارویی توجه ویژه‌ای شده است. پری‌بیوتیک‌ها فیبرهای غذایی خاصی هستند که به‌طور مستقیم توسط دستگاه گوارش پرنده قابل هضم نیستند. اما بهعنوان غذا برای باکتری‌های مفید روده عمل می‌کنند و باعث رشد و تکثیر آنها می‌شوند. با افزایش جمعیت این باکتری‌های مفید، محیط روده بهگونهای تغییر می‌کند که از رشد باکتری‌های مضر جلوگیری کرده و سیستم ایمنی پرنده را تقویت می‌کند. در نتیجه، استفاده از پری‌بیوتیک‌ها در تغذیه طیور منجر به بهبود هضم و جذب مواد مغذی، افزایش رشد، تقویت سیستم ایمنی، کاهش بروز بیماری‌ها و در نهایت افزایش تولید و بهبود کیفیت محصول می‌شود. پروبیوتیک‌ها میکروارگانیسم‌های زنده‌ای هستند که با افزودن به جیره غذایی طیور، تعادل میکروبی روده را بهنفع باکتری‌های مفید تغییر می‌دهند. این باکتری‌های مفید با تولید اسیدهای چرب کوتاه زنجیر، تقویت سیستم ایمنی، بهبود هضم و جذب مواد مغذی، و کاهش رشد باکتری‌های بیماری‌زا، به سلامت روده و عملکرد کلی پرنده کمک می‌کنند. در نتیجه، استفاده از پروبیوتیک‌ها در تغذیه طیور منجر به افزایش رشد، بهبود ضریب تبدیل غذایی، کاهش تلفات، و افزایش کیفیت لاشه می‌شود. در این میان اینولین و مخمرهایی نظیر ساکارومایسز سرویسیه (Saccharomyces Cerevisiae) که بهترتیب در زمره پری‌بیوتیک‌ها و پروبیوتیک‌ها به‌شمار می‌روند دارای اثرات مفیدی جهت بهبود عملکرد طیور می‌باشند.
مواد و روش‌ها: این آزمایش بهصورت فاکتوریل 2×2 با استفاده از 240 قطعه بلدرچین تخم‌گذار ژاپنی(Coturnix Coturnix Japonica( در سن 45 روزگی در قالب طرح کاملا تصادفی با 4 تیمار، 6 تکرار در هر تیمار و 10 قطعه پرنده در هر تکرار انجام شد. فاکتورها عبارت بودند از اینولین (سطوح صفر و 15 گرم در کیلوگرم) و مخمر اتولیز (Saccharomyces Cerevisiae) (سطوح صفر و 1/5 گرم در کیلوگرم). پرندگان قبل از شروع آزمایش جهت سازگاری بهمدت 1 هفته در قفس‌های آزمایشی موردنظر قرار گرفته و با یک جیره تجاری مورد تغذیه قرار گرفتند. طول دوره آزمایش 7 هفته بود و پرندگان در کل دوره آزمایش به آب و خوراک دسترسی آزاد داشتند. کلیه جیره‌های آزمایشی دارای انرژی و پروتئین خام یکسان بودند. تولید تخم (تعداد و وزن) بهصورت روزانه ثبت و مصرف خوراک بهصورت هفتگی محاسبه شد. در انتهای آزمایش ضریب تبدیل خوراک نیز از تقسیم خوراک مصرفی (گرم) بر توده تخم تولیدی (گرم) محاسبه شد. جهت تعیین صفات کمی و کیفی تخم نیز از تخم‌های جمع‌آوری شده در 4 روز پایانی آزمایش استفاده گردید. در روز پایانی دوره آزمایش یک پرنده بهازای هر تکرار به‌طور تصادفی انتخاب، مورد خون‌گیری و سپس کشتار قرار گرفت. از بافت ژژونوم جهت بررسی خصوصیات ریخت‌شتاسی و همچنین از محتویات ایلئوم جهت بررسی جمعیت میکروبی نمونه‌گیری شد.
یافته‌ها: نتایج این آزمایش نشان داد که مکمل‌سازی مخمر اتولیز منجر به کاهش مصرف خوراک شد (0/05>p). افزودن اینولین و مخمر اتولیز به جیره غذایی منجر به افزایش تولید و توده تخم و بهبود ضریب تبدیل خوراک شد (0/05>p). اثرات متقابل معنی‌داری بین اینولین و مخمر اتولیز بر تولید تخم مشاهده گردید (0/05>p). این اثر متقابل نشان داد که افزودن مخمر در جیره‌های فاقد اینولین منجر به افزایش معنی‌دار تولید تخم می‌شود (0/05>p). همچنین افزودن اینولین به جیره‌های فاقد مخمر منجر به افزایش معنی‌دار تولید تخم می‌شود (0/05>p). همچنین مخمر اتولیز باعث افزایش معنی‌دار وزن و ضخامت پوسته تخم شد (0/05>p). هیچ‌گونه اثرات اصلی معنی‌داری از اینولین و یا اثر متقابل بین دو مکمل بر خصوصیات کمی و کیفی تخم مشاهده نشد (0/05<p). یافته‌های ریخت‌شناسی نشان داد که مخمر اتولیز منجر به افزایش معنی‌دار طول پرز و نسبت طول پرز به عمق کریپت شد (0/05>p). هیچ‌گونه اثرات اصلی معنی‌داری از اینولین و یا اثر متقابل بین دو مکمل بر خصوصیات ریخت‌شناسی ژژونوم مشاهده نشد (0/05<p). نتایج نشان داد که مکمل‌سازی اینولین و مخمر اتولیز باعث افزایش جمعیت لاکتوباسیل و کاهش جمعیت کلستریدیوم پرفرینژنز، کولیفرم و کل باکتری‌های غیر‌هوازی در ایلئوم می‌شود (0/05>p). اثرات متقابل بین اینولین و مخمر نشان داد که افزودن مخمر به جیره‌های حاوی اینولین منجر به کاهش معنی‌دار جمعیت کولیفرم در ایلئوم می‌شود (0/05>p). بررسی فراسنجه‌های خونی نشان داد که مکمل‌سازی مخمر اتولیز منجر به کاهش معنی‌دار سطح کلسترول سرم خون می‌شود (0/05>p).
نتیجه‌گیری: به‌طور کلی نتایج این آزمایش نشان داد که هر دو مکمل اینولین و مخمر اتولیز بهترتیب در سطوح 15 و 1/5 گرم در کیلوگرم جیره غذایی به‌طور جداگانه و ترکیبی، تأثیر مثبتی بر عملکرد تولید بلدرچین‌های تخم‌گذار دارند. بهبود ساختار روده توسط مخمر اتولیز و تغییر در جمعیت میکروبی روده در راستای افزایش باکتری‌های مفید توسط هر دو مکمل، نشان‌دهنده اثرات سینرژیک آنها می‌باشد. این یافته‌ها حاکی از آن است که استفاده ترکیبی از این دو مکمل می‌تواند یک رویکرد تغذیه‌ای کارآمد برای ارتقاء سلامت و عملکرد تولید بلدرچین‌ها باشد.
مقدمه و هدف: از آنجاییکه استفاده از آنتی‌بیوتیک‌ها در تغذیه طیور بهدلیل ایجاد مقاومت آنتی‌بیوتیکی و تهدید سلامت انسان در بسیاری از کشورهای جهان ممنوع و یا به‌طور جدی محدود شده است. لذا امروزه به استفاده از جایگزین‌های آنها نظیر پروبیوتیک‌ها، پری‌بیوتیک‌ها، سین‌بیوتیک‌ها، اسیدهای آلی و گیاهان دارویی توجه ویژه‌ای شده است. پری‌بیوتیک‌ها فیبرهای غذایی خاصی هستند که به‌طور مستقیم توسط دستگاه گوارش پرنده قابل هضم نیستند. اما بهعنوان غذا برای باکتری‌های مفید روده عمل می‌کنند و باعث رشد و تکثیر آنها می‌شوند. با افزایش جمعیت این باکتری‌های مفید، محیط روده بهگونهای تغییر می‌کند که از رشد باکتری‌های مضر جلوگیری کرده و سیستم ایمنی پرنده را تقویت می‌کند. در نتیجه، استفاده از پری‌بیوتیک‌ها در تغذیه طیور منجر به بهبود هضم و جذب مواد مغذی، افزایش رشد، تقویت سیستم ایمنی، کاهش بروز بیماری‌ها و در نهایت افزایش تولید و بهبود کیفیت محصول می‌شود. پروبیوتیک‌ها میکروارگانیسم‌های زنده‌ای هستند که با افزودن به جیره غذایی طیور، تعادل میکروبی روده را بهنفع باکتری‌های مفید تغییر می‌دهند. این باکتری‌های مفید با تولید اسیدهای چرب کوتاه زنجیر، تقویت سیستم ایمنی، بهبود هضم و جذب مواد مغذی، و کاهش رشد باکتری‌های بیماری‌زا، به سلامت روده و عملکرد کلی پرنده کمک می‌کنند. در نتیجه، استفاده از پروبیوتیک‌ها در تغذیه طیور منجر به افزایش رشد، بهبود ضریب تبدیل غذایی، کاهش تلفات، و افزایش کیفیت لاشه می‌شود. در این میان اینولین و مخمرهایی نظیر ساکارومایسز سرویسیه (Saccharomyces Cerevisiae) که بهترتیب در زمره پری‌بیوتیک‌ها و پروبیوتیک‌ها به‌شمار می‌روند دارای اثرات مفیدی جهت بهبود عملکرد طیور می‌باشند.
مواد و روش‌ها: این آزمایش بهصورت فاکتوریل 2×2 با استفاده از 240 قطعه بلدرچین تخم‌گذار ژاپنی(Coturnix Coturnix Japonica( در سن 45 روزگی در قالب طرح کاملا تصادفی با 4 تیمار، 6 تکرار در هر تیمار و 10 قطعه پرنده در هر تکرار انجام شد. فاکتورها عبارت بودند از اینولین (سطوح صفر و 15 گرم در کیلوگرم) و مخمر اتولیز (Saccharomyces Cerevisiae) (سطوح صفر و 1/5 گرم در کیلوگرم). پرندگان قبل از شروع آزمایش جهت سازگاری بهمدت 1 هفته در قفس‌های آزمایشی موردنظر قرار گرفته و با یک جیره تجاری مورد تغذیه قرار گرفتند. طول دوره آزمایش 7 هفته بود و پرندگان در کل دوره آزمایش به آب و خوراک دسترسی آزاد داشتند. کلیه جیره‌های آزمایشی دارای انرژی و پروتئین خام یکسان بودند. تولید تخم (تعداد و وزن) بهصورت روزانه ثبت و مصرف خوراک بهصورت هفتگی محاسبه شد. در انتهای آزمایش ضریب تبدیل خوراک نیز از تقسیم خوراک مصرفی (گرم) بر توده تخم تولیدی (گرم) محاسبه شد. جهت تعیین صفات کمی و کیفی تخم نیز از تخم‌های جمع‌آوری شده در 4 روز پایانی آزمایش استفاده گردید. در روز پایانی دوره آزمایش یک پرنده بهازای هر تکرار به‌طور تصادفی انتخاب، مورد خون‌گیری و سپس کشتار قرار گرفت. از بافت ژژونوم جهت بررسی خصوصیات ریخت‌شتاسی و همچنین از محتویات ایلئوم جهت بررسی جمعیت میکروبی نمونه‌گیری شد.
یافته‌ها: نتایج این آزمایش نشان داد که مکمل‌سازی مخمر اتولیز منجر به کاهش مصرف خوراک شد (0/05>p). افزودن اینولین و مخمر اتولیز به جیره غذایی منجر به افزایش تولید و توده تخم و بهبود ضریب تبدیل خوراک شد (0/05>p). اثرات متقابل معنی‌داری بین اینولین و مخمر اتولیز بر تولید تخم مشاهده گردید (0/05>p). این اثر متقابل نشان داد که افزودن مخمر در جیره‌های فاقد اینولین منجر به افزایش معنی‌دار تولید تخم می‌شود (0/05>p). همچنین افزودن اینولین به جیره‌های فاقد مخمر منجر به افزایش معنی‌دار تولید تخم می‌شود (0/05>p). همچنین مخمر اتولیز باعث افزایش معنی‌دار وزن و ضخامت پوسته تخم شد (0/05>p). هیچ‌گونه اثرات اصلی معنی‌داری از اینولین و یا اثر متقابل بین دو مکمل بر خصوصیات کمی و کیفی تخم مشاهده نشد (0/05<p). یافته‌های ریخت‌شناسی نشان داد که مخمر اتولیز منجر به افزایش معنی‌دار طول پرز و نسبت طول پرز به عمق کریپت شد (0/05>p). هیچ‌گونه اثرات اصلی معنی‌داری از اینولین و یا اثر متقابل بین دو مکمل بر خصوصیات ریخت‌شناسی ژژونوم مشاهده نشد (0/05<p). نتایج نشان داد که مکمل‌سازی اینولین و مخمر اتولیز باعث افزایش جمعیت لاکتوباسیل و کاهش جمعیت کلستریدیوم پرفرینژنز، کولیفرم و کل باکتری‌های غیر‌هوازی در ایلئوم می‌شود (0/05>p). اثرات متقابل بین اینولین و مخمر نشان داد که افزودن مخمر به جیره‌های حاوی اینولین منجر به کاهش معنی‌دار جمعیت کولیفرم در ایلئوم می‌شود (0/05>p). بررسی فراسنجه‌های خونی نشان داد که مکمل‌سازی مخمر اتولیز منجر به کاهش معنی‌دار سطح کلسترول سرم خون می‌شود (0/05>p).
نتیجه‌گیری: به‌طور کلی نتایج این آزمایش نشان داد که هر دو مکمل اینولین و مخمر اتولیز بهترتیب در سطوح 15 و 1/5 گرم در کیلوگرم جیره غذایی به‌طور جداگانه و ترکیبی، تأثیر مثبتی بر عملکرد تولید بلدرچین‌های تخم‌گذار دارند. بهبود ساختار روده توسط مخمر اتولیز و تغییر در جمعیت میکروبی روده در راستای افزایش باکتری‌های مفید توسط هر دو مکمل، نشان‌دهنده اثرات سینرژیک آنها می‌باشد. این یافته‌ها حاکی از آن است که استفاده ترکیبی از این دو مکمل می‌تواند یک رویکرد تغذیه‌ای کارآمد برای ارتقاء سلامت و عملکرد تولید بلدرچین‌ها باشد.
فهرست منابع
1. Abdelqader, A., Al-Fataftah, A.-R., & Daş, G. (2013). Effects of dietary Bacillus subtilis and inulin supplementation on performance, eggshell quality, intestinal morphology and microflora composition of laying hens in the late phase of production. Animal Feed Science and Technology, 179(1-4), 103- 11. [DOI:10.1016/j.anifeedsci.2012.11.003]
2. Ayanwale, B., Kpe, M., & Ayanwale, V. (2006). The effect of supplementing Saccharomyces cerevisiae in the diets on egg laying and egg quality characteristics of pullets. International Journal of Poultry Science, 5(8), 759-763. [DOI:10.3923/ijps.2006.759.763]
3. Bolacali, M., & İrak, K. (2017). Effect of dietary yeast autolysate on performance, slaughter, and carcass characteristics, as well as blood parameters, in quail of both genders. South African Journal of Animal Science, 47(4), 460-470. [DOI:10.4314/sajas.v47i4.5]
4. Bucław, M. (2016). The use of inulin in poultry feeding: a review. Journal of Animal Physiology and Animal Nutrition, 100(6), 1015-1022. [DOI:10.1111/jpn.12484]
5. Council, N. R. (1994). Nutrient requirements of poultry: 1994. National Academies Press.
6. de la Mora, L. J. P., Orozco-Hernández, J.-R., Ruíz-García, I. d. J., & de la Peña, C. G. (2014). Quail egg yield and quality of the Coturnix coturnix response to the addition level of agave inulin to the drinking water. Italian Journal of Animal Science, 13(2), 2981. [DOI:10.4081/ijas.2014.2981]
7. Haddadin, M., Abdulrahim, S., Hashlamoun, E., & Robinson, R. (1996). The effect of Lactobacillus acidophilus on the production and chemical composition of hen's eggs. Poultry Science, 75(4), 491-494. [DOI:10.3382/ps.0750491]
8. Hassanein, S. M., & Soliman, N. K. (2010). Effect of probiotic (Saccharomyces cerevisiae) adding to diets on intestinal microflora and performance of Hy-Line layers hens. Journal of Animal Science, 6(11), 159-169.
9. He, T., Mahfuz, S., Piao, X., Wu, D., Wang, W., Yan, H., ... & Liu, Y. (2021). Effects of live yeast (Saccharomyces cerevisiae) as a substitute to antibiotic on growth performance, immune function, serum biochemical parameters and intestinal morphology of broilers. Journal of Applied Animal Research, 49(1), 15-22. [DOI:10.1080/09712119.2021.1876705]
10. Institute, S. (2002). SAS software, version 9.1. In: SAS Institute Cary, NC.
11. Istiqomah, L., Sakti, A., Sofyan, A., Herdian, H., & Anggraeni, A. (2020). Cholesterol-lowering activity of lactic acid bacteria and yeast when used as probiotics in laying quail (Coturnix coturnix Japonica). Journal of the Indonesian Tropical Animal Agriculture, 45, 305-319. [DOI:10.14710/jitaa.45.4.305-319]
12. Javadi, A., Mirzaei, H., Safarmashaei, S., & Vahdatpour, S. (2012). Effects of probiotic (live and inactive Saccharomyces cerevisiae) on meat and intestinal microbial properties of Japanese quails. African Journal of Biotechnology, 11(57), 12083-12087. [DOI:10.5897/AJB12.232]
13. Karimi Banrivand, Z., Rezaei, M., Kazemi Fard, M., & Tajik Ghanbari, M. A. (2022). Effect of Sunflower Seed Meal Fermented with Aspergillus Niger and Saccharomyces Cerevisiae on Intestinal Morphology, Microbial Population, and Some Digestive Parameters in Broiler Chicks [Research]. Research on Animal Production, 13(38), 28-37.
https://doi.org/10.52547/rap.13.38.28 [DOI:10.52547/rap.13.38.28 [In Persian]]
14. Line, J. E., Bailey, J. S., Cox, N. A., Stern, N. J., & Tompkins, T. (1998). Effect of yeast-supplemented feed on Salmonella and Campylobacter populations in broilers. Poultry Science, 77(3), 405-410. [DOI:10.1093/ps/77.3.405]
15. Maysa, M. H. (2010). Effect of dietary inulin supplementation on intestinal calcium and phosphorous absorption and egg shell quality in Bandarah laying hens. Egyptian Poultry Science Journal, 30(3), 799-811.
16. Ogbuewu, I., Okoro, V., Mbajiorgu, E., & Mbajiorgu, C. (2019). Yeast (Saccharomyces cerevisiae) and its effect on production indices of livestock and poultry-A review. Comparative Clinical Pathology, 28, 669-677. [DOI:10.1007/s00580-018-2862-7]
17. Patterson, J. A. (2005). Prebiotic feed additives: Rationale and use in pigs. Advances in pork production: proceedings of the Banff Pork Seminar, 149-159.
18. Rehman, H., Hellweg, P., Taras, D., & Zentek, J. (2008). Effects of dietary inulin on the intestinal short chain fatty acids and microbial ecology in broiler chickens as revealed by denaturing gradient gel electrophoresis. Poultry Science, 87(4), 783-789. [DOI:10.3382/ps.2007-00271]
19. Roberfroid, M. B. (2005). Introducing inulin-type fructans. British journal of nutrition, 93(S1), S13-S25. [DOI:10.1079/BJN20041350]
20. Salmanian, M., Shams Shargh, M., Yamchi, A., & Mohammadi Ghasem Abadi, M. H. (2022). Effect of Grain Type and Phytase Enzyme on Growth Performance, Cecum Microbial Population, Carcass and Bone Characteristics of Broiler Chickens [Research]. Research on Animal Production, 13(38), 8-18.
https://doi.org/10.52547/rap.13.38.8 [DOI:10.52547/rap.13.38.8 [In Persian]]
21. Samanta, A. K., Senani, S., Kolte, A. P., Sridhar, M., Bhatta, R., & Jayapal, N. (2012). Effect of prebiotic on digestibility of total mixed ration. Indian Veterinary Journal, 89(1), 41.
22. Sari, M., Tilki, M., & Saatci, M. (2016). Genetic parameters of egg quality traits in long-term pedigree recorded Japanese quail. Poultry Science, 95(8), 1743-1749. [DOI:10.3382/ps/pew118]
23. Shang, H., Zhao, J., Dong, X., Guo, Y., Zhang, H., Cheng, J., & Zhou, H. (2020). Inulin improves the egg production performance and affects the cecum microbiota of laying hens. International Journal of Biological Macromolecules, 155, 1599-1609. [DOI:10.1016/j.ijbiomac.2019.11.137]
24. Sommer, R. (1998). Yeast extracts: production, properties and components. Food Australia, 50(4), 181-183.
25. Teng, P.-Y., & Kim, W. K. (2018). Roles of prebiotics in intestinal ecosystem of broilers. Frontiers in Veterinary Science, 5, 245. [DOI:10.3389/fvets.2018.00245]
26. Wu, X., Wen, Z., & Hua, J. (2019). Effects of dietary inclusion of Lactobacillus and inulin on growth performance, gut microbiota, nutrient utilization, and immune parameters in broilers. Poultry Science, 98(10), 4656-4663. [DOI:10.3382/ps/pez166]
27. Yalçın, S., Eser, H., Cengiz, S., & Eltan, Ö. (2013). Effects of dietary yeast autolysate (Saccharomyces cerevisiae) on performance, carcass and gut characteristics, blood profile, and antibody production to sheep red blood cells in broilers. Journal of Applied Poultry Research, 22(1), 55-61. [DOI:10.3382/japr.2012-00577]
28. Yalçın, S., Oğuz, F., Güçlü, B., & Yalçın, S. (2009). Effects of dietary dried baker's yeast on the performance, egg traits and blood parameters in laying quails. Tropical Animal Health and Production, 41, 5-10. [DOI:10.1007/s11250-008-9147-0]
29. Yalçın, S., Uzunoğlu, K., Duyum, H., & Eltan, Ö. (2012). Effects of dietary yeast autolysate (Saccharomyces cerevisiae) and black cumin seed (Nigella sativa L.) on performance, egg traits, some blood characteristics and antibody production of laying hens. Livestock Science, 145(1-3), 13-20. [DOI:10.1016/j.livsci.2011.12.013]
30. Yalçın, S., Yalçın, S., Cakın, K., Eltan, Ö., & Dağaşan, L. (2010). Effects of dietary yeast autolysate (Saccharomyces cerevisiae) on performance, egg traits, egg cholesterol content, egg yolk fatty acid composition and humoral immune response of laying hens. Journal of the Science of Food and Agriculture, 90(10), 1695-1701. [DOI:10.1002/jsfa.4004]
31. Yang, Y., Iji, P., Kocher, A., Mikkelsen, L., & Choct, M. (2008). Effects of dietary mannanoligosaccharide on growth performance, nutrient digestibility and gut development of broilers given different cereal‐based diets. Journal of Animal Physiology and Animal Nutrition, 92(6), 650-659. [DOI:10.1111/j.1439-0396.2007.00761.x]
32. Zamanizadeh, A., Mirakzehi, M. T., Agah, M. J., Saleh, H., & Baranzehi, T. (2021). A comparison of two probiotics Aspergillus oryzae and, Saccharomyces cerevisiae on productive performance, egg quality, small intestinal morphology, and gene expression in laying Japanese quail. Italian Journal of Animal Science, 20(1), 232-242. [DOI:10.1080/1828051X.2021.1878944]
ارسال پیام به نویسنده مسئول
| بازنشر اطلاعات | |
 |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |
