گروه علوم دامی، دانشکده کشاورزی و منابع طبیعی، دانشگاه گنبد کاووس
چکیده: (81 مشاهده)
چکیده مبسوط
مقدمه و هدف: بقایای کشاورزی پتانسیل خوبی برای استفاده در جیره نشخوارکنندگان به عنوان منابع انرژی دارند. عدم تعادل مواد مغذی و مقدار بالای لیگنین استفاد از این محصولات در جیره نشخوارکنندگان را با محدودیت مواجه کرده است. ارزش تغذیه ای این ترکیبات لیگنوسلولزی را به کمک روش های مناسب عمل آوری می توان بهبود داد. این پژوهش به‌منظور بررسی تاثیر عملآوری شیمیایی بر ارزش تغذیه ای بقایای خلر انجام گرفت.
مواد و روش ها: نمونه های بقایای خلر توسط هیدروکسید سدیم (50 گرم در کیلوگرم ماده خشک)، اکسید کلسیم (160 گرم در کیلوگرم ماده خشک)، اسید هیدروبرومیک (60 میلی‌لیتر در کیلوگرم ماده خشک) و پراکسید هیدروژن (57 میلی‌لیتر در کیلوگرم ماده خشک) عملآوری شدند. ترکیب شیمیایی نمونه ها با استفاده از روشهای استاندارد AOAC تعیین شد. آزمایش تجزیه پذیری شکمبه ای با استفاده از تکنیک کیسهه ای نایلونی انجام شد. به منظور برآورد فراسنجه های تولید گاز، از آزمون تولید گاز استفاده شد. قابلیت هضم برونتنی نمونه ها با استفاده از روش کشت بسته تعیین شد.
یافته ها: عملآوری بر تغییرات ترکیب شیمیایی بقایا موثر بود (0/05<p). تیمارهای اکسید کلسیم، پراکسید هیدروژن و هیدروکسید سدیم باعث افزایش خاکستر شدند. به جز اسیدهیدروبرومیک، در سایر تیمارها مقدار پروتئین خام کاهش یافت. ترکیبات شیمیایی مقدار الیاف نامحلول در شوینده خنثی و الیاف نامحلول در شوینده اسیدی را کاهش دادند. مقادیر کل مواد مغذی قابل هضم، انرژی خالص برای شیردهی و انرژی خالص برای رشد در نمونه های عمل آوری شده افرایش یافتند. پتانسیل (0/0005=p) و نرخ تولید گاز، و فراسنجه های تخمینی مربوط به آن (0/0001<p) در نمونه های عمل آوری شده کمتر از شاهد بود. تیمارهای اسید هیدروبرومیک و اکسید کلسیم مقدار قابلیت هضم ماده خشک و تیمار اکسید کلسیم مقدار قابلیت هضم ماده آلی را در شرایط برونتنی کاهش دادند (0/0001<p). مقدار pH محیط کشت توسط ترکیبات شیمیایی افزایش یافت (0/0001<p). اما نیتروژن آمونیاکی بین تیمارهای مختلف یکسان بود. تیمارهای هیدروکسید سدیم، پراکسید هیدروژن و اسید هیدروبرومیک توده میکروبی تولید شده (0/0004=p) و بازده آن (0/0018=p) را افزایش دادند.
نتیجه گیری: در مجموع، هرچند که عمل آوری باعث کاهش ترکیبات دیواره سلولی بقایای خلر شد، اما تاثیر مثبتی بر فراسنجه های تولید گاز و قابلیت هضم برونتنی نمونه ها نداشت.
مقدمه و هدف: بقایای کشاورزی پتانسیل خوبی برای استفاده در جیره نشخوارکنندگان به عنوان منابع انرژی دارند. عدم تعادل مواد مغذی و مقدار بالای لیگنین استفاد از این محصولات در جیره نشخوارکنندگان را با محدودیت مواجه کرده است. ارزش تغذیه ای این ترکیبات لیگنوسلولزی را به کمک روش های مناسب عمل آوری می توان بهبود داد. این پژوهش به‌منظور بررسی تاثیر عملآوری شیمیایی بر ارزش تغذیه ای بقایای خلر انجام گرفت.
مواد و روش ها: نمونه های بقایای خلر توسط هیدروکسید سدیم (50 گرم در کیلوگرم ماده خشک)، اکسید کلسیم (160 گرم در کیلوگرم ماده خشک)، اسید هیدروبرومیک (60 میلی‌لیتر در کیلوگرم ماده خشک) و پراکسید هیدروژن (57 میلی‌لیتر در کیلوگرم ماده خشک) عملآوری شدند. ترکیب شیمیایی نمونه ها با استفاده از روشهای استاندارد AOAC تعیین شد. آزمایش تجزیه پذیری شکمبه ای با استفاده از تکنیک کیسهه ای نایلونی انجام شد. به منظور برآورد فراسنجه های تولید گاز، از آزمون تولید گاز استفاده شد. قابلیت هضم برونتنی نمونه ها با استفاده از روش کشت بسته تعیین شد.
یافته ها: عملآوری بر تغییرات ترکیب شیمیایی بقایا موثر بود (0/05<p). تیمارهای اکسید کلسیم، پراکسید هیدروژن و هیدروکسید سدیم باعث افزایش خاکستر شدند. به جز اسیدهیدروبرومیک، در سایر تیمارها مقدار پروتئین خام کاهش یافت. ترکیبات شیمیایی مقدار الیاف نامحلول در شوینده خنثی و الیاف نامحلول در شوینده اسیدی را کاهش دادند. مقادیر کل مواد مغذی قابل هضم، انرژی خالص برای شیردهی و انرژی خالص برای رشد در نمونه های عمل آوری شده افرایش یافتند. پتانسیل (0/0005=p) و نرخ تولید گاز، و فراسنجه های تخمینی مربوط به آن (0/0001<p) در نمونه های عمل آوری شده کمتر از شاهد بود. تیمارهای اسید هیدروبرومیک و اکسید کلسیم مقدار قابلیت هضم ماده خشک و تیمار اکسید کلسیم مقدار قابلیت هضم ماده آلی را در شرایط برونتنی کاهش دادند (0/0001<p). مقدار pH محیط کشت توسط ترکیبات شیمیایی افزایش یافت (0/0001<p). اما نیتروژن آمونیاکی بین تیمارهای مختلف یکسان بود. تیمارهای هیدروکسید سدیم، پراکسید هیدروژن و اسید هیدروبرومیک توده میکروبی تولید شده (0/0004=p) و بازده آن (0/0018=p) را افزایش دادند.
نتیجه گیری: در مجموع، هرچند که عمل آوری باعث کاهش ترکیبات دیواره سلولی بقایای خلر شد، اما تاثیر مثبتی بر فراسنجه های تولید گاز و قابلیت هضم برونتنی نمونه ها نداشت.
نوع مطالعه: پژوهشي |
موضوع مقاله:
تغذیه نشخوارکنندگان
دریافت: 1400/4/1 | ویرایش نهایی: 1401/1/24 | پذیرش: 1400/6/2 | انتشار: 1401/1/10
دریافت: 1400/4/1 | ویرایش نهایی: 1401/1/24 | پذیرش: 1400/6/2 | انتشار: 1401/1/10
ارسال پیام به نویسنده مسئول
| بازنشر اطلاعات | |
 |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |
