پژوهشهای تولیدات دامی

      این پژوهش به­منظور بررسی اثر استفاده از پروبیوتیک بر­ عملکرد، خصوصیات مورفولوژی، فلور میکروبی روده‌ ‌کوچک و خصوصیات لاشه­ی کبک، در قالب طرح­کاملاً تصادفی با استفاده از جیره­‌های حاوی سطوح مختلف پروبیوتیک (صفر، ۰۵/۰ ­و ۱/۰ درصد) در دوره­ی­ اول رشد (۶۰- ۳۵روزگی) و (صفر، ­۰۲۵/۰ و ۰۵/۰ درصد) در دوره­ی دوم رشد (۱۱۰- ۶۰ روزگی) در سه تیمار با پنج تکرار (هر تکرار ۶ قطعه کبک) جمعاً ۹۰  قطعه کبک (مخلوط نر و ماده) از سن ۳۵ روزگی به­مدت ۷۵ روز با جیره­های متوازن در قفس به مورد اجراء گذاشته شد. نتایج نشان داد، در دوره­ اول (۲۵ روز)،  بالاترین و پایین­ترین خوراک مصرفی روزانه مربوط به جیره­ی حاوی پروبیوتیک ­۱/۰ درصد و ­گروه شاهد بوده که در مقایسه تفاوت معنی­داری مشاهده شد (۰۵/۰­P<). همچنین در دوره­ی دوم آزمایش­ (۵۰ روز)، بیشترین و ­کمترین خوراک مصرفی در جیره­ شاهد و جیره­ حاوی پروبیوتیک­ ­۰۲۵/۰ درصد بوده که تفاوت معنی­داری بین آنها وجود داشت (۰۵/۰­P<). در دوره‌ی­ اول ­آزمایش­، بالاترین و پایین­ترین میانگین افزایش وزن زنده کبک­ها مربوط به جیره­های­آزمایشی­حاوی پروبیوتیک­ ­۱/۰ و ۰۵/۰ درصد­­ بوده که تفاوت معنی­داری مشاهده شد (۰۵/۰P<). در دوره­ی دوم ­آزمایش نیز، بالاترین میانگین وزن زنده مربوط به جیره‌ی حاوی پروبیوتیک ۱/۰ درصد بوده­ که در مقایسه با سایر­ گروه­های ­آزمایشی تفاوت معنی­داری مشاهده شد (۰۵/۰­P<). اما در دوره­ی پایانی­ آزمایش (۱۱۰ روزگی)، بالاترین میانگین وزن زنده کبک‌ها مربوط به جیره‌ حاوی پروبیوتیک ۱/۰ درصد بوده و با سایر­ گروه­های ­آزمایشی تفاوت معنی­داری داشت (۰۵/۰­P<). بالاترین عمق سلول­های­کریپت روده‌ باریک مربوط به جیره‌ حاوی­ ۰۵/۰ درصد بوده که تفاوت معنی­دار بود (۰۵/۰P<­). بالاترین شمارش جمعیت لاکتوباسیلوس (ایلئوم) در روده‌ باریک کبک‌های تغذیه شده با جیره‌ حاوی ­۱/۰ درصد بوده ولی تفاوت معنی­دار نبود. به­طور کلی نتایج نشان داد در طی دو دوره‌ی ۳۵ تا ۶۰ روزگی و ۶۱ تا ۱۱۰ روزگی، پرو­بیوتیک بر میکروفلورای دستگاه گوارش کبک تأثیر مثبتی داشته و سبب افزایش خوراک مصرفی­، به­همان نسبت سبب افزایش وزن زنده کبک‌ها در دوره­ی پایانی و نیز تأثیر­آن بر افزایش عمق پرز (سلول­های کریپت) صورت گرفت.