جستجو در مقالات منتشر شده
۴ نتیجه برای رستم زاده
الهه رستم زاده، مسعود اسدی فوزی، ملک حسین اسدی، علی اسماعیلی زاده،
دوره ۸، شماره ۱۶ - ( تابستان ۱۳۹۶ )
دوره ۸، شماره ۱۶ - ( تابستان ۱۳۹۶ )
چکیده
در مطالعه حاضر به منظور بررسی اثر وزن اولیه بر بیان ژن IGF-۱ در عضله سینه بلدرچین ژاپنی از تعداد ۲۰۰ قطعه بلدرچین ژاپنی در قالب طرح کاملا تصادفی استفاده شد. در پایان یک هفتگی جوجه بلدرچینها بر اساس وزن بدن به دو گروه سبک وزن و سنگین وزن تقسیم شدند. میزان بیان ژن IGF-۱ در عضله سینه بلدرچین ژاپنی در ۲۴ روزگی با استفاده از تکنیکReal time PCR اندازهگیری شد. همچنین در این سن وزن بدن و صفات مختلف استخوانهای ران درشت نی و بازو برای پرندگان فوق اندازهگیری و ثبت شدند. نتایج نشان داد که بیان ژن IGF-۱در گروه سبک وزن نسبت به گروه سنگین وزن به-طور قابل ملاحظهای بیشتر بود (۰۵/۰P<). لازم به ذکر است که همه صفات استخوان به جز ضخامت استخوان درشت نی در گروه سنگین وزن بهطور معنیداری بیشتر از گروه سبک وزن بود (۰۵/۰P<). نتایج حاصل از این تحقیق نشان میدهد که متناسب با ترشح IGF-۱ وزن بدن حیوان نیز افزایش مییابد
بهطوریکه میزان بیان این ژن با نزدیک شدن حیوان به وزن معمول این نژاد ( ظرفیت نژادی آن) کاهش مییابد.
پریناز محمدی، جواد ناظمی رفیع، جلال رستم زاده،
دوره ۹، شماره ۲۱ - ( پاییز ۱۳۹۷ )
دوره ۹، شماره ۲۱ - ( پاییز ۱۳۹۷ )
چکیده
برای شناسایی خصوصیات فیلوژنتیکی جمعیت‌های زنبور عسل، نمونه برداری از تمام ۳۱ استان ایران در بهار و تابستان سال ۱۳۹۴ انجام شد. بررسی فیلوژنتیکی زنبورهای عسل بر اساس ژن ND۲ دی ان ای میتوکندریایی انجام شد. همچنین، نواحی بین ژنی واقع در بین ژن‌های ND۲ و COI در جمعیت‌های مختلف زنبور عسل مقایسه شدند. پس از توالی یابی و هم ترازی ژن مورد نظر، جمعیت‌های مختلف جمع‌آوری شده با نرم‌افزارهایMrBayes ۳,۲ و PAUP ۴,۰ b۱۰ آنالیز شدند. مقایسه بین توالی‌های بخشی از ژن ND۲ نشان داد که بین جمعیت‌های زنبورعسل ایرانی (A.m.meda)، هشت تفاوت نوکلئوتیدی وجود دارد. پس از رسم درخت فیلوژنی، جمعیت‌های زنبورعسل ایرانی (A.m.meda) در چهار گروه قرار گرفتند. نتایج نشان داد که علاوه بر اینکه نمونه‌های آذربایجان شرقی و یزد از بقیه جمعیت‌های زنبورعسل جدا شدند، این دو جمعیت دارای بلندترین ناحیه بین ژنی (ITS۲ با ۷۰ نوکلئوتید) بودند. همچنین، جمعیت‌های چهارمحال و بختیاری، تهران، سیستان و بلوچستان، مازندران، لرستان، کردستان، کرمانشاه، کهگیلویه و بویراحمد، خراسان جنوبی، ایلام، گلستان و قزوین که در یک گروه قرار گرفته بودند، تمامی دارای طول ITS۲ ۶۲ جفت باز بودند. ITS۲ به طور میانگین دارای تعداد نوکلئوتید بیشتری نسبت به ITS۱ و ITS۳ بود (۵۹ تا ۷۰ نوکلئوتید). تمام توالی‌های مورد بررسی ITS۱ به جز زیرگونه syriaca دارای ۲۰ نوکلئوتید بودند. کمترین طول ناحیه بین ژنی مربوط به ITS۳ بود که از دو نوکلئوتید (A و T) تشکیل شده بود. نمونه های مربوط به اردبیل، زنجان و کرمان نیز با ساپورت ۹۱ در یک گروه قرار گرفتند. همچنین نمونه های مربوط به البرز، خراسان شمالی، خراسان رضوی، اصفهان، شیراز، سمنان، مرکزی، خوزستان، هرمزگان، همدان، قم، بوشهر و آذربایجان غربی در یک گروه قرار گرفتند. بررسی مقایسه‌ی جمعیت‌های نمونه‌برداری شده، به روش دو پارامتری کیمورا نشان داد که هیچ گونه تفاوت نوکلئوتیدی بین نمونه‌های جمع‌آوری شده از گیلان با زیرگونه کارنیکا (A.m.carnica) وجود نداشت. بنابراین، نمونه‌های جمع‌آوری شده از گیلان جزء زیرگونه A.m.meda نبودند و با بررسی‌های انجام گرفته در زیرگونه کارنیکا قرار گرفتند. زنبورعسل کارنیکا بومی ایران نیست؛ بنابراین، ملکه‌های این زیرگونه زنبور عسل توسط برخی از زنبورداران به صورت غیرقانونی وارد کشور شده است. زیرگونه‌های A.m.intermissa و A.m.scutellata بیشترین فاصله ژنتیکی (۰۱/۰) را با نمونه های جمع آوری شده از ایران داشتند. مقایسه نمونه‌های البرز، شیراز، سمنان، مرکزی، خوزستان، هرمزگان، همدان، قم، بوشهر و آذربایجان غربی نشان داد که هیچ‌گونه تفاوت ژنتیکی بین این نمونه ها وجود ندارد. همچنین درخت فیلوژنی نشان داد که ژن ND۲ توانایی تفکیک زیرگونه‌های syriaca، intermissa، scutellata و mellifera را از زیرگونه‌های carnica و meda دارد. زیرگونه زنبور عسل ایتالیایی (A.m.ligustica) با یک جایگزین C→T از زیرگونه زنبورعسل کارنیکا (A.m.carnica) متفاوت بود.
رامین فرهادی، عباس فرشاد، جلال رستم زاده، ابوذر نجفی،
دوره ۱۵، شماره ۲ - ( تابستان ۱۴۰۳ )
دوره ۱۵، شماره ۲ - ( تابستان ۱۴۰۳ )
چکیده
چکیده مبسوط
مقدمه و هدف: تلقیح مصنوعی یکی از ابزارهای مدیریتی مهم برای کنترل فعالیت های تولیدمثلی و افزایش بازده صنعت پرورش دام می‌باشد. این تکنیک می تواند نقش مهمی در پیشرفت ژنتیکی حتی در گله‌های کوچک می‌شود. آماده‌سازی اسپرم جهت اجرای تکنیک‌های تولیدمثلی مانند تلقیح مصنوعی از اهمیت ویژه‌ای برخوردار است. اما در طول آماده‌سازی و نگهداری اسپرم، عوامل متعدد آسیب زا مانند شوک دمایی و تنش اکسیداتیو موجب کاهش کیفیت اسپرم‌ها شده و بهطور مستقیم باروری اسپرم را تحت تاثیر قرار می‌دهند. لذا افزودن مواد محافظت‌کننده و آنتی‌اکسیدان در رقیق‌کننده امری ضروری در حفظ کیفیت اسپرم در مراحل سردسازی و انجماد محسوب می‌شود.کورکومین ماده زرد رنگی است که از ریشه زردچوبه حاصل می‌شود واز نظر ساختار بیوشیمیایی با داشتن حلقه فنلی و بخش بتا دی-کتونی در ساختمان خود می‌تواند رادیکال‌های آزاد را خنثی کند ولی در محیط‌های آبدوست حلالیت پایینی دارد. جهت رفع این مشکل، روش نانولیپوزوم پیشنهاد شده است که با بهره‌گیری از این روش، علاوه بر رفع مشکل حلالیت پایین کورکومین در محلول‌های آبی، نانوذرات کورکومین بصورت کاملا هدفمند به داخل سلول هدف هدایت و تاثیرات خود را انجام میدهد. از طرف دیگر قند ساکارز با آبکشی اولیه سلول‌های اسپرم و حفظ فشار اسمزی محیط رقیق کننده، اسپرم‌ها را از شوک سرمایی محافظت می‌کند. هدف از انجام این مطالعه، بررسی اثرات استفاده جداگانه و مخلوط سطوح مختلف نانو ذرات کورکومین و قند ساکارز در رقیق‌کننده اسپرم اپیدیدمی قوچ طی نگهداری در دمای C˚۵ در زمان‌های مختلف سردسازی بود.
مواد و روش‌ها: مطالعه حاضر در آزمایشگاه فیزیولوژی دام گروه علوم دام و طیور پردیس کشاورزی ابوریحان دانشگاه تهران انجام شد. بافت‌های بیضه در روز آزمایش از کشتارگاه تهیه و به‌وسیله فلاکس مخصوص در فاصله کمتر از یک ساعت به آزمایشگاه منتقل شدند. اسپرم از ناحیه دم اپیدیدیم بافت بیضه قوچ در آزمایشگاه جمع‌آوری شد. نمونه‌های اسپرم پس از ارزیابی اوّلیه و دارا بودن تحرک پیشرونده ببیش از ۷۵ درصد و ناهنجاری کمتر از ۱۰ درصد انتخاب و در دمای ۳۷ درجه
مقدمه و هدف: تلقیح مصنوعی یکی از ابزارهای مدیریتی مهم برای کنترل فعالیت های تولیدمثلی و افزایش بازده صنعت پرورش دام می‌باشد. این تکنیک می تواند نقش مهمی در پیشرفت ژنتیکی حتی در گله‌های کوچک می‌شود. آماده‌سازی اسپرم جهت اجرای تکنیک‌های تولیدمثلی مانند تلقیح مصنوعی از اهمیت ویژه‌ای برخوردار است. اما در طول آماده‌سازی و نگهداری اسپرم، عوامل متعدد آسیب زا مانند شوک دمایی و تنش اکسیداتیو موجب کاهش کیفیت اسپرم‌ها شده و بهطور مستقیم باروری اسپرم را تحت تاثیر قرار می‌دهند. لذا افزودن مواد محافظت‌کننده و آنتی‌اکسیدان در رقیق‌کننده امری ضروری در حفظ کیفیت اسپرم در مراحل سردسازی و انجماد محسوب می‌شود.کورکومین ماده زرد رنگی است که از ریشه زردچوبه حاصل می‌شود واز نظر ساختار بیوشیمیایی با داشتن حلقه فنلی و بخش بتا دی-کتونی در ساختمان خود می‌تواند رادیکال‌های آزاد را خنثی کند ولی در محیط‌های آبدوست حلالیت پایینی دارد. جهت رفع این مشکل، روش نانولیپوزوم پیشنهاد شده است که با بهره‌گیری از این روش، علاوه بر رفع مشکل حلالیت پایین کورکومین در محلول‌های آبی، نانوذرات کورکومین بصورت کاملا هدفمند به داخل سلول هدف هدایت و تاثیرات خود را انجام میدهد. از طرف دیگر قند ساکارز با آبکشی اولیه سلول‌های اسپرم و حفظ فشار اسمزی محیط رقیق کننده، اسپرم‌ها را از شوک سرمایی محافظت می‌کند. هدف از انجام این مطالعه، بررسی اثرات استفاده جداگانه و مخلوط سطوح مختلف نانو ذرات کورکومین و قند ساکارز در رقیق‌کننده اسپرم اپیدیدمی قوچ طی نگهداری در دمای C˚۵ در زمان‌های مختلف سردسازی بود.
مواد و روش‌ها: مطالعه حاضر در آزمایشگاه فیزیولوژی دام گروه علوم دام و طیور پردیس کشاورزی ابوریحان دانشگاه تهران انجام شد. بافت‌های بیضه در روز آزمایش از کشتارگاه تهیه و به‌وسیله فلاکس مخصوص در فاصله کمتر از یک ساعت به آزمایشگاه منتقل شدند. اسپرم از ناحیه دم اپیدیدیم بافت بیضه قوچ در آزمایشگاه جمع‌آوری شد. نمونه‌های اسپرم پس از ارزیابی اوّلیه و دارا بودن تحرک پیشرونده ببیش از ۷۵ درصد و ناهنجاری کمتر از ۱۰ درصد انتخاب و در دمای ۳۷ درجه
سانتی گراد به رقیق‌کننده افزوده شدند. ترکیب رقیق کننده در این مطالعه شامل: تریس ۲۷/۱ گرم در لیتر، اسید سـیتریک ۱۴ گـرم در لیتر، فروکتوز ۱۰ گرم در لیتر، زرده تخم‌مرغ ۲۰ درصد، گلیسـرول ۷ درصدبود که PH رقیق کننده در حدود ۶/۸ – ۷/۲ و اسمولاریته در حدود ۳۱۰- ۳۲۰ میلی اسمول تنظیم گردید. قند ساکارز ساخت شرکت سیگما آلدریج تهیه شد و نانوذرات کورکومین نیز از پودر کورکومین خالص ساخت شرکت سیگما آلدریج به روش نانولیپوزوم و با استفاده از دستگاه های روتاری، هموژنایزر و سونیکاتور پروپ تهیه شد. برای بررسی اندازه ذرات نانوذرات کورکومین نیز از دستگاه DLS استفاده شد و ذرات در حدود کمتر از ۸۰ نانوگرم بودند. گروه‌های آزمایشی شامل غلظت‌های ۲۵ و ۵۰ میکرومولار نانوذرات کورکومین (NC)، ساکارز (S) در دو غلظت ۱۰۰ و ۱۵۰ میلی‌مولار بصورت جداگانه، سطوح ترکیبی شامل (۲۵NC۱۰۰S، ۲۵NC۱۵۰S، ۵۰NC۱۰۰S، ۵۰NC۱۵۰S) و یک گروه فاقد این افزودنی‌ها (شاهد) بودند که در دمای ۳۷ درجه سانتی گراد به رقیق‌کننده اضافه شدند. رقیق‌کننده‌های حاوی سطوح مختلف تیماری در فالکون‌های ۱۵ میلی‌لیتر و در داخل ظرف آب هم دما به داخل یخچال منتقل شدند که به‌‌صورت تدریجی در طول حدود ۲ ساعت به دمای C˚۵ رسیدند. پس از تثبیت در این دما، در زمان‌های ۶، ۱۲، ۲۴ و ۴۸ ساعت، پارامترهای جنبایی کل، جنبایی پیشرونده با استفاده از سیستم کاسا، زنده‌مانی با روش ائوزین- نیگروزین (۱۶/۷ گرم ائوزین، ۱۰۰ گرم نیگروزین، ۲۹ گرم بافر سیترات در یک لیتر آب دوبار تقطیر)، یکپارچگی غشایی با روش محلول HOST (۹ گرم فروکتوز، ۴/۹ گرم سیترات سدیم در یک لیتر آب دو بار تقطیر با اسمولاریته ۱۰۰ میلی اسمول) و درصد ناهنجاری‌های اسپرم با استفاده از محلول هانکوک (۶۲/۵ لیتر فرمالین ۳۷ درصد، ۱۵۰ میلی‌لیتر محلول سالین، ۱۵۰ میلی‌لیتر محلول بافر و ۵۰۰ میلی‌لیتر آب دو بار تقطیر) ارزیابی شدند. نتایج حاصل از آزمایش در قالب طرح کاملاً تصادفی به‌وسیله نرم افزار SAS (۹/۲) و رویه GLM آنالیز و سطح معنیداری (۰/۰۵P<) در نظر گرفته شد. برای مقایسه میانگین تیمارها نیز از آزمون توکی استفاده شد.
یافته‌ها: نتایج این مطالعه نشان داد که استفاده از۲۵NC۱۰۰S در رقیق کننده موجب بهبود پارامترهای جنبایی کل، جنبایی پیشرونده، زنده‌مانی و یکپارچگی غشای اسپرم اپیدیدیمی قوچ در تمامی زمان‌های مورد ارزیابی نسبت به سایر گروه‌ها بخصوص گروه شاهد شد (۰/۰۵p<). در مورد درصد ناهنجاری‌های اسپرم در زمان‌های ۶ و ۱۲ ساعت بین تیمارها تفاوت معنیداری مشاهده نشد (۰/۰۵p>) ولی در زمان‌های ۲۴ و ۴۸ ساعت غلظت۲۵NC۱۰۰S موجب کاهش معنی‌دار درصد ناهنجاری‌های اسپرم نسبت به سایر غلظت‌ها شد (۰/۰۵P<). افزودن سطوح مختلف نانوذرات کورکومین و قند ساکارز بصورت جداگانه نسبت به گروه شاهد به طور معنیداری پارامترهای مورد ارزیابی را بهبود داده بودند ولی بهترین عملکرد در تیمار ترکیبی مشاهده شد که می تواند نشان دهنده نقش هم افزایی این دو ترکیب باشد.
نتیجه‌گیری: نتایج مطالعه حاضر نشان داد که استفاده از مخلوط نانوذرات کورکومین با ساکارز در رقیق‌کننده می‌تواند اسپرم‌ها را در برابر آسیب‌های اکسیداتیو و شوک سرمایی محافظت کند. اثرات آنتی‌اکسیدانی نانوذرات کورکومین و اثرات محافظتی قند ساکارز می‌تواند علت تاثیر مثبت بر کیفیت اسپرم اپیدیدیمی قوچ در زمان‌های سردسازی باشد و از این رو استفاده از سطح ۲۵NC۱۰۰S در رقیق کننده اسپرم قوچ توصیه می‌شود.
یافته‌ها: نتایج این مطالعه نشان داد که استفاده از۲۵NC۱۰۰S در رقیق کننده موجب بهبود پارامترهای جنبایی کل، جنبایی پیشرونده، زنده‌مانی و یکپارچگی غشای اسپرم اپیدیدیمی قوچ در تمامی زمان‌های مورد ارزیابی نسبت به سایر گروه‌ها بخصوص گروه شاهد شد (۰/۰۵p<). در مورد درصد ناهنجاری‌های اسپرم در زمان‌های ۶ و ۱۲ ساعت بین تیمارها تفاوت معنیداری مشاهده نشد (۰/۰۵p>) ولی در زمان‌های ۲۴ و ۴۸ ساعت غلظت۲۵NC۱۰۰S موجب کاهش معنی‌دار درصد ناهنجاری‌های اسپرم نسبت به سایر غلظت‌ها شد (۰/۰۵P<). افزودن سطوح مختلف نانوذرات کورکومین و قند ساکارز بصورت جداگانه نسبت به گروه شاهد به طور معنیداری پارامترهای مورد ارزیابی را بهبود داده بودند ولی بهترین عملکرد در تیمار ترکیبی مشاهده شد که می تواند نشان دهنده نقش هم افزایی این دو ترکیب باشد.
نتیجه‌گیری: نتایج مطالعه حاضر نشان داد که استفاده از مخلوط نانوذرات کورکومین با ساکارز در رقیق‌کننده می‌تواند اسپرم‌ها را در برابر آسیب‌های اکسیداتیو و شوک سرمایی محافظت کند. اثرات آنتی‌اکسیدانی نانوذرات کورکومین و اثرات محافظتی قند ساکارز می‌تواند علت تاثیر مثبت بر کیفیت اسپرم اپیدیدیمی قوچ در زمان‌های سردسازی باشد و از این رو استفاده از سطح ۲۵NC۱۰۰S در رقیق کننده اسپرم قوچ توصیه می‌شود.
رامین فرهادی، عباس فرشاد، جلال رستم زاده، ابوذر نجفی،
دوره ۱۵، شماره ۴ - ( زمستان ۱۴۰۳ )
دوره ۱۵، شماره ۴ - ( زمستان ۱۴۰۳ )
چکیده
چکیده مبسوط
مقدمه و هدف: در برنامه‌های تولیدمثلی دام و طیور تکنیک تلقیح مصنوعی به‌عنوان یک تکنیک پایه کابرد فراوانی دارد. لازمه استفاده از این تکنیک، انجماد اسپرم می‌باشد. انجماد اسپرم فرآیندی است که طی آن ژن‌های برتر بهطور وسیعی گسترش یافته و می‌توان از یک دام نر با خصوصیات ژنتیکی بالا به تعداد نتاج بیشتری دست پیدا کرد. اما طی فرآیند سردسازی و انجماد، در اثر افت دما و شوک سرما و به‌دنبال آن تولید بیش از حد رادیکال‌های آزاد، آسیب‌های زیادی به اسپرم وارد می‌شود. پراکسیداسیون لیپیدی غشای پلاسمایی اسپرم (LPO) در نتیجه تولید گونه‌های اکسیژن فعال (ROS) رخ میدهد که به ساختار غشای اسپرم آسیب میرساند. حمله رادیکال‌های آزاد به اندامک‌های داخل سلولی به‌خصوص میتوکندری و DNA اسپرم می‌تواند اغلب عملکردهای اسپرم را مختل کرده و تأثیر بسیار منفی بر باروری اسپرم‌ها داشته باشد. از این‌رو افزودن ترکیبات آنتی‌اکسیدانی به رقیق‌کننده اسپرم یک امر ضروری جهت انجماد و حفظ کیفیت اسپرم‌ها محسوب می‌شود. کورکومین به‌عنوان یک ترکیب آنتی‌اکسیدانی طبیعی حاصل از ریشه زردچوبه با ویژگی داشتن حلقه فنلی و بخش بتا دی- کتونی در ساختمان خود قادر به خنثی‌سازی رادیکال‌های آزاد و در نتیجه حفظ کیفیت سلول‌های اسپرم می‌باشد. این ترکیب در اغلب مطالعات دارویی، پزشکی و صنایع غذایی به‌عنوان یک ترکیب آنتی‌اکسیدانی بسیار قوی معرفی شده و حتی در برخی مطالعات، هم‌پایه ترکیبات آنتی‌اکسیدانی شناخته شده مانند ویتامین‌های E و C و آنزیم سوپر‌اکسید دیسموتاز گزارش شده است. هدف از این آزمایش، بررسی اثرات افزودن سطوح مختلف کورکومین به رقیق‌کننده‌ها بر فراسنجه‌های جنبایی، ساختاری و بیوشیمیایی (تنش اکسیداتیو) اسپرم اپیدیدمی قوچ پس از فرآیند انجماد- یخ‌گشایی بود.
مواد و روش‌ها: در این آزمایش بافت بیضه از کشتارگاه جمع‌آوری و به آزمایشگاه منتقل شد و با برش دم اپیدیدیم سلول‌های اسپرم جمع‌آوری شد. نمونه‌های اسپرم پس از ارزیابی اولیه انتخاب و در رقیق‌کننده بر پایه تریس- زرده تخم‌مرغ با غلظت ۵۰ میلیون اسپرم در هر میلی‌لیتر رقیق شدند. در دمای ۳۷ درجه سانتی‌گراد غلظت‌های مختلف کورکومین شامل ۰، ۱۰، ۲۵ و ۵۰ میکرومولار به رقیق‌کننده حاوی اسپرم اضافه شد. نمونه‌های حاوی غلظت‌های مختلف کورکومین در گروه‌های آزمایشی مختلف در فالکون ۱۵ میلی‌لیتری ریخته و در داخل آب هم‌دما به دمای ۵ درجه سانتی‌گراد برای سردسازی منتقل شدند. پس از حدود دو ساعت نمونه‌ها در این دما به تعادل رسیدند. سپس گروه‌های آزمایشی در همان دما در پایوت‌های یک چهارم هم‌دما پر شده و مهر و موم شدند. پایوت‌ها در فاصله چهار سانتی‌متری از سطح ازت مایع به‌وسیله بخار ازت به‌مدت هفت دقیقه منجمد شده و سپس در داخل ازت مایع غوطه‌ور شدند. پایوت‌های منجمد شده تا زمان ارزیابی (حدود یک ماه) در داخل تانک ازت نگهداری شدند. پس از یخ‌گشایی در دمای ۳۷ درجه سانتی‌گراد به‌مدت ۳۰ ثانیه، فراسنجه‌های جنبایی، زنده‌مانی و وضعیت آپوپتوزیس، سلامت غشای پلاسمایی، درصد ناهنجاری‌ها، فراسنجه‌های بیوشیمیایی شامل سنجش غلظت مالون دیآلدهید (MDA)، فعالیت آنزیم‌های سوپر اکسید دیسموتاز (SOD)، گلوتاتیون پراکسیداز (GPX)، کاتالاز (CAT) و سنجش غلظت H۲۰۲ ارزیابی شدند. داده‌های حاصل از ارزیابی‌ها توسط نرمافزار SAS و رویه GLM در سطح معنیداری ۰/۰۵ واکاوی شدند.
یافته‌ها: نتایج این آزمایش نشان داد که در مورد فراسنجه‌های جنبایی مانند جنبایی کلی (TM) رقیق‌کننده حاوی ۱۰ و ۲۵ میکرومولار کورکومین، جنبایی پیشرونده (PM) رقیق‌کننده حاوی هر سه غلظت کورکومین (۱۰، ۲۵ و ۵۰ میکرومولار) و سرعت در مسیر میانگین (VCL) رقیق‌کننده حاوی ۲۵ میکرومولار کورکومین بهطور معنیداری نسبت به گروه شاهد عملکرد بهتری داشتند (۰/۰۵P<). اما برای سایر فراسنجه‌های جنبایی مانند سرعت در مسیر منحنی (VAP)، سرعت در مسیر مستقیم (VSL)، حرکت عرضی سر (ALH)، خطی بودن جنبایی (LIN) و درصد حرکت مستقیم (STR) بین گروه‌های آزمایشی تفاوت معنیداری مشاهده نشد (۰/۰۵p>). در بررسی فراسنجه‌های ساختاری مشخص شد که رقیق‌کننده حاوی هر سه سطوح کورکومین (۱۰، ۲۵ و ۵۰ میکرومولار) درصد سلامت غشای پلاسمایی اسپرم را پس از یخ‌گشایی بهطور معنیداری افزایش داده بود و در مورد درصد زنده‌مانی، رقیق‌کننده حاوی ۲۵ میکرومولار کورکومین بهطور معنیداری نسبت به سایر گروه‌های تیماری عملکرد بهتری داشت و افزودن همین سطح درصد آپوپتوزیس اولیه را نسبت به سایر گروه‌ها بهطور معنیداری کاهش داد (۰/۰۵>p). در مورد صفات درصد آپوپتوزیس ثانویه، نکروز و ناهنجاری‌ها در میان تیمارها تفاوت معنیداری مشاهده نشد (۰/۰۵p>). نتایج ارزیابی فراسنجه‌های بیوشیمیایی (تنش اکسیداتیو) نشان داد که غلظت MDA و فعالیت آنزیم CAT در میان گروه‌های آزمایشی تفاوت معنیداری ندارد (۰/۰۵p>)، ولی در مورد فعالیت آنزیم SOD رقیق‌کننده حاوی ۱۰ و ۲۵ میکرومولار کورکومین و برای GPX رقیق‌کننده حاوی ۲۵ میکرومولار کورکومین بهطور معنیداری موجب افزایش فعالیت این آنزیم‌های آنتی‌اکسیدانی شد (۰/۰۵>p). همچنین افزودن هر سه غلظت کورکومین (۱۰، ۲۵ و ۵۰ میکرومولار) غلظت H۲۰۲ را بهطور معنیداری نسبت به گروه شاهد کاهش داد (۰/۰۵p<).
نتیجه‌گیری: نتایج این آزمایش نشان داد که استفاده از کورکومین در رقیق‌کننده انجمادی می‌تواند موجب بهبود کیفیت اسپرم اپیدیدمی قوچ پس از فرآیند انجماد- یخ گشایی شود. از این‌رو استفاده از غلظت ۲۵ میکرومولار کورکومین در رقیق‌کننده انجمادی توصیه می‌شود.
مقدمه و هدف: در برنامه‌های تولیدمثلی دام و طیور تکنیک تلقیح مصنوعی به‌عنوان یک تکنیک پایه کابرد فراوانی دارد. لازمه استفاده از این تکنیک، انجماد اسپرم می‌باشد. انجماد اسپرم فرآیندی است که طی آن ژن‌های برتر بهطور وسیعی گسترش یافته و می‌توان از یک دام نر با خصوصیات ژنتیکی بالا به تعداد نتاج بیشتری دست پیدا کرد. اما طی فرآیند سردسازی و انجماد، در اثر افت دما و شوک سرما و به‌دنبال آن تولید بیش از حد رادیکال‌های آزاد، آسیب‌های زیادی به اسپرم وارد می‌شود. پراکسیداسیون لیپیدی غشای پلاسمایی اسپرم (LPO) در نتیجه تولید گونه‌های اکسیژن فعال (ROS) رخ میدهد که به ساختار غشای اسپرم آسیب میرساند. حمله رادیکال‌های آزاد به اندامک‌های داخل سلولی به‌خصوص میتوکندری و DNA اسپرم می‌تواند اغلب عملکردهای اسپرم را مختل کرده و تأثیر بسیار منفی بر باروری اسپرم‌ها داشته باشد. از این‌رو افزودن ترکیبات آنتی‌اکسیدانی به رقیق‌کننده اسپرم یک امر ضروری جهت انجماد و حفظ کیفیت اسپرم‌ها محسوب می‌شود. کورکومین به‌عنوان یک ترکیب آنتی‌اکسیدانی طبیعی حاصل از ریشه زردچوبه با ویژگی داشتن حلقه فنلی و بخش بتا دی- کتونی در ساختمان خود قادر به خنثی‌سازی رادیکال‌های آزاد و در نتیجه حفظ کیفیت سلول‌های اسپرم می‌باشد. این ترکیب در اغلب مطالعات دارویی، پزشکی و صنایع غذایی به‌عنوان یک ترکیب آنتی‌اکسیدانی بسیار قوی معرفی شده و حتی در برخی مطالعات، هم‌پایه ترکیبات آنتی‌اکسیدانی شناخته شده مانند ویتامین‌های E و C و آنزیم سوپر‌اکسید دیسموتاز گزارش شده است. هدف از این آزمایش، بررسی اثرات افزودن سطوح مختلف کورکومین به رقیق‌کننده‌ها بر فراسنجه‌های جنبایی، ساختاری و بیوشیمیایی (تنش اکسیداتیو) اسپرم اپیدیدمی قوچ پس از فرآیند انجماد- یخ‌گشایی بود.
مواد و روش‌ها: در این آزمایش بافت بیضه از کشتارگاه جمع‌آوری و به آزمایشگاه منتقل شد و با برش دم اپیدیدیم سلول‌های اسپرم جمع‌آوری شد. نمونه‌های اسپرم پس از ارزیابی اولیه انتخاب و در رقیق‌کننده بر پایه تریس- زرده تخم‌مرغ با غلظت ۵۰ میلیون اسپرم در هر میلی‌لیتر رقیق شدند. در دمای ۳۷ درجه سانتی‌گراد غلظت‌های مختلف کورکومین شامل ۰، ۱۰، ۲۵ و ۵۰ میکرومولار به رقیق‌کننده حاوی اسپرم اضافه شد. نمونه‌های حاوی غلظت‌های مختلف کورکومین در گروه‌های آزمایشی مختلف در فالکون ۱۵ میلی‌لیتری ریخته و در داخل آب هم‌دما به دمای ۵ درجه سانتی‌گراد برای سردسازی منتقل شدند. پس از حدود دو ساعت نمونه‌ها در این دما به تعادل رسیدند. سپس گروه‌های آزمایشی در همان دما در پایوت‌های یک چهارم هم‌دما پر شده و مهر و موم شدند. پایوت‌ها در فاصله چهار سانتی‌متری از سطح ازت مایع به‌وسیله بخار ازت به‌مدت هفت دقیقه منجمد شده و سپس در داخل ازت مایع غوطه‌ور شدند. پایوت‌های منجمد شده تا زمان ارزیابی (حدود یک ماه) در داخل تانک ازت نگهداری شدند. پس از یخ‌گشایی در دمای ۳۷ درجه سانتی‌گراد به‌مدت ۳۰ ثانیه، فراسنجه‌های جنبایی، زنده‌مانی و وضعیت آپوپتوزیس، سلامت غشای پلاسمایی، درصد ناهنجاری‌ها، فراسنجه‌های بیوشیمیایی شامل سنجش غلظت مالون دیآلدهید (MDA)، فعالیت آنزیم‌های سوپر اکسید دیسموتاز (SOD)، گلوتاتیون پراکسیداز (GPX)، کاتالاز (CAT) و سنجش غلظت H۲۰۲ ارزیابی شدند. داده‌های حاصل از ارزیابی‌ها توسط نرمافزار SAS و رویه GLM در سطح معنیداری ۰/۰۵ واکاوی شدند.
یافته‌ها: نتایج این آزمایش نشان داد که در مورد فراسنجه‌های جنبایی مانند جنبایی کلی (TM) رقیق‌کننده حاوی ۱۰ و ۲۵ میکرومولار کورکومین، جنبایی پیشرونده (PM) رقیق‌کننده حاوی هر سه غلظت کورکومین (۱۰، ۲۵ و ۵۰ میکرومولار) و سرعت در مسیر میانگین (VCL) رقیق‌کننده حاوی ۲۵ میکرومولار کورکومین بهطور معنیداری نسبت به گروه شاهد عملکرد بهتری داشتند (۰/۰۵P<). اما برای سایر فراسنجه‌های جنبایی مانند سرعت در مسیر منحنی (VAP)، سرعت در مسیر مستقیم (VSL)، حرکت عرضی سر (ALH)، خطی بودن جنبایی (LIN) و درصد حرکت مستقیم (STR) بین گروه‌های آزمایشی تفاوت معنیداری مشاهده نشد (۰/۰۵p>). در بررسی فراسنجه‌های ساختاری مشخص شد که رقیق‌کننده حاوی هر سه سطوح کورکومین (۱۰، ۲۵ و ۵۰ میکرومولار) درصد سلامت غشای پلاسمایی اسپرم را پس از یخ‌گشایی بهطور معنیداری افزایش داده بود و در مورد درصد زنده‌مانی، رقیق‌کننده حاوی ۲۵ میکرومولار کورکومین بهطور معنیداری نسبت به سایر گروه‌های تیماری عملکرد بهتری داشت و افزودن همین سطح درصد آپوپتوزیس اولیه را نسبت به سایر گروه‌ها بهطور معنیداری کاهش داد (۰/۰۵>p). در مورد صفات درصد آپوپتوزیس ثانویه، نکروز و ناهنجاری‌ها در میان تیمارها تفاوت معنیداری مشاهده نشد (۰/۰۵p>). نتایج ارزیابی فراسنجه‌های بیوشیمیایی (تنش اکسیداتیو) نشان داد که غلظت MDA و فعالیت آنزیم CAT در میان گروه‌های آزمایشی تفاوت معنیداری ندارد (۰/۰۵p>)، ولی در مورد فعالیت آنزیم SOD رقیق‌کننده حاوی ۱۰ و ۲۵ میکرومولار کورکومین و برای GPX رقیق‌کننده حاوی ۲۵ میکرومولار کورکومین بهطور معنیداری موجب افزایش فعالیت این آنزیم‌های آنتی‌اکسیدانی شد (۰/۰۵>p). همچنین افزودن هر سه غلظت کورکومین (۱۰، ۲۵ و ۵۰ میکرومولار) غلظت H۲۰۲ را بهطور معنیداری نسبت به گروه شاهد کاهش داد (۰/۰۵p<).
نتیجه‌گیری: نتایج این آزمایش نشان داد که استفاده از کورکومین در رقیق‌کننده انجمادی می‌تواند موجب بهبود کیفیت اسپرم اپیدیدمی قوچ پس از فرآیند انجماد- یخ گشایی شود. از این‌رو استفاده از غلظت ۲۵ میکرومولار کورکومین در رقیق‌کننده انجمادی توصیه می‌شود.
| صفحه ۱ از ۱ |
پایگاه های مرتبط
کلمات کلیدی
تولیدات , دام ,نظرسنجی
کلیه حقوق این وب سایت متعلق به پژوهشهای تولیدات دامی می باشد.
طراحی و برنامه نویسی : یکتاوب افزار شرق
© 2025 CC BY-NC 4.0 | Research On Animal Production
Designed & Developed by : Yektaweb