خلف الرجب^*¹، تقی قورچی¹، عبدالحکیم توغدری¹، امید عشایری زاده¹، فرزانه گنجی²

1- دانشگاه علوم کشاورزی و منابع طبیعی گرگان
2- دانشگاه گلستان

چکیده: (39 مشاهده)

مقدمه: خرگوش اهلی(Oryctolagus cuniculus) ، حیوانی از شاخه طنابداران، رده پستانداران، راسته خرگوش شکلان و خانواده خرگوش‌ها است. خاستگاه ابتدایی آن غرب اروپا و شمال غرب آفریقا می‌باشد. در حال حاضر از نژادهای مختلف آن به منظورهای گوناگون ازجمله تولید پشم، پوست، گوشت، انجام تحقیقات بیولوژیکی و بعنوان حیوان خانگی استفاده می‌شود. خرگوش پستانداری است گیاهخوار، از خانواده خرگوشیان و دارای اندامی شبیه به گربه و گوش‌های دراز و لب های شکافدار می‌باشد. پروبیوتیک‌ها یکی از روش‌هایی هستند که پتانسیل کاهش احتمال عفونت در حیوانات را دارند. پروبیوتیک‌های زیادی در جیره حیوانات مانند لاکتوباسیلوس، پروتکسین (پروبیوتیک چند سویه) و ساکارومایسس سرویزیه استفاده می‌شود. نشان داده شده است که پروبیوتیک‌ها ضریب تبدیل غذایی و افزایش وزن را بهبود می‌بخشند، مرگ و میر را کاهش می‌دهند، عفونت بیماری را کاهش می‌دهند (و سیستم ایمنی را تحریک می‌کنند. استفاده از آنتیبیوتیکها، دیگر جایی در صنعت دامپروری ندارد باید به استفاده از آن دسته مواد افزودنی که باب میل مصرف کنندگان بوده و همچنین جایگزین مناسبی برای آنتیبیوتیکهای محرک رشد باشد، توجه نمود. که میتوان به اسیدهای آلی، پروبیوتیکها، پری‌بیوتیکها، عصارههای گیاهی و همچنین ترکیبات جدیدی به نام سینبیوتیک³ اشاره کرد. بنابراین، هدف از مطالعه حاضر، بررسی مقایسه ای اثرات پروبیوتیک‌ها و پری‌بیوتیک‌ها بر عملکرد ویژگی‌های لاشه، اندازه گیری رنگ گوشت و جمعیت میکروبی روده مدفوع خرگوش در حال رشد بود.

مواد و روش‌ها: در مجموع 32 خرگوش از شیر گرفته شده (56 روزه؛ وزن بدن 50 ± 450 گرم) برای بررسی تاثیر پروبیوتیک، پریبیوتیک و سین‌بیوتیک بر عملکرد خصوصیت لاشه، رنگ سنجی گوشت، ریختشناسی روده و جمعیت میکروبی روده مدفوع خرگوش در حال رشد خرگوش‌ها انتخاب شدند. خرگوش‌ها به طور تصادفی به 4 تیمار 8 تکرار بصورت انفرادی انجام شد. جیره غذایی شــامل: 1- جیره پایه (شاهد). 2- جیره پایه با ســطح تجاری پروبیوتیک (02/0) درصد، 3- جیره پایه با ســطح تجاری پری‌بیوتیک (2/0) درصد و 4- جیره پایه پروبیوتیک (02/0 درصد) وپریبیوتیک (2/0 درصد). در قالب طرح کاملا تصادفی قرار گرفت. 4 خرگوش در هر تیمار برای ویژگی‌های لاشه در پایان دوره آزمایشی کشتار شدند. آزمون رنگ سنجی نمونه‌های گوشت خام خرگوش توسط دستگاه Tintometer مــدل CAM-System 500 USER MANUAL ساخت شرکت Tintometer GmbH آلمان، در روز اول وسوم وبعداز یک ماهه نگهداری در یخچال انجام شد. شاخص‌های رنگی شاملL* (روشنایی)، a* (قرمزی) و b*(زردی) تعیین شدند. در پایان آزمایش تغذیه برای ارزیابی خصوصیات لاشه (صفات کمی) 4 تا خرگوش از هر تیمار کشتار شد. پوست،، سر، رانها، دستها، کل لاشه، دستگاه گوارش، کبد، قلب، طحال و کلیه وزن گیری شد. به منظور کشت میکروبی در اخر دوره ازهر تیمار 4 خرگوش کشتار شدن ومحتوای روده کاملا خارج شد نمونه گیری یک گرم از مدفوع به منظور کشت میکروبی انجام گرفت.
یافته‌ها: نتایج‌ افزودن مکمل‌های محرک رشد تأثیر معنی‌داری بر ویژگی‌های لاشه اندازه‌گیری شده به جز وزن کلیه، دستگاه گوارش وقلب خرگوش‌های آزمایشی نداشت. در این مطالعه مشاهده شد که سینبیوتیکها به طور غیر معنی داری باعث افزایش میزان باکتریهای هوازی شده است. نیز در این مطالعه مشاهده شد که سینبیوتیکها به طور معنی داری باعث کاهش جمعیت کلی فرم‌ها شد. نیز در این مطالعه مشاهده شد که سینبیوتیکها به طور معنی داری باعث افزایش میزان باکتریهای اسید لاکتیکی شده است. شاخص های رنگی شاملL* (روشنایی)، a* (قرمزی) و b*(زردی). در روز اول تفاوت معنی داری نداشت. در طی نگهداری نمونه ها در یخچال فاکتور L*، a*و b*به طور معنی داری کاهش یافته.
نتیجه‌گیری: نشان می‌دهد که مکمل‌های پروبیوتیک، پری‌بیوتیک و سین‌بیوتیک می‌توانند به عنوان محرک رشد طبیعی در رژیم غذایی خرگوش‌های بدون آنتی‌بیوتیک جایگزین شوند.

واژه‌های کلیدی: پروبیوتیک، پری‌بیوتیک، بازده لاشه، رنک سنجی گوشت و جمعیت میکروبی

نوع مطالعه: پژوهشي | موضوع مقاله: تغذیه نشخوارکنندگان
دریافت: 1403/10/19 | پذیرش: 1403/12/1

ارسال پیام به نویسنده مسئول

بازنشر اطلاعات
	این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است.