TY - JOUR T1 - Effect of Different Dietary Protein Regimens on Performance, Carcass Characteristics and Economic Traits of Growing Japanese Quails TT - اثر رژیم های مختلف پروتئین جیره بر عملکرد، خصوصیات لاشه و صفات اقتصادی بلدرچین‌های ژاپنی درحال رشد JF - rap JO - rap VL - 13 IS - 35 UR - http://rap.sanru.ac.ir/article-1-1141-fa.html Y1 - 2022 SP - 1 EP - 11 KW - Carcass KW - Finisher phase KW - Grower phase KW - Japanese quail KW - Monetary returns KW - Performance KW - Protein regimen N2 - چکیده مبسوط مقدمه و هدف: براساس توصیه برخی مراجع تغذیه طیور همچون انجمن ملی تحقیقات (1994NRC)، دوره پرورش بلدرچین ژاپنی در حال رشد شش هفته در نظر گرفته شده و تنها یک تراکم پروتئینی در کل دوره پرورش توصیه شده است. این در حالی است که احتیاجات اسید آمینه ­ای بلدرچین­های درحال رشد مشابه آنچه که در مورد جوجه­ های گوشتی وجود دارد با افزایش سن به صورت درصد جیره کاهش می ­یابد و اعمال یک سطح پروتئین در کل دوره پرورش باعث کمبود یا زیاد بود سطح اسید­های آمینه نسبت به احتیاجات روزانه می­ گردد. با توجه به هزینه بالای پروتئین در جیره غدایی بلدرچین و با در نظر گرفتن این نکته که در حال حاضر تحقیقات اندکی در زمینه تاثیر سطوح پروتئین خوراک در فاز­های مختلف رشد بر عملکرد بلدرچین صورت گرفته ­است، این تحقیق با هدف بررسی اثر رژیم­های مختلف پروتئینی بر عملکرد­های تولیدی و اقتصادی و همچنین خصوصیات لاشه بلدرچین­ های ژاپنی انجام شد. مواد و روش‌ها: آزمایش با تعداد 360 قطعه بلدرچین ژاپنی در قالب طرح کاملاً تصادفی با آرایش فاکتوریل 3×3 (3 سطح پروتئین: پایین L))=20، متوسط M))=22 و بالا (H)=24 درصد در دوره میانی (8- 21 روزگی) × همین سطوح پروتئین جیره در دوره پایانی (22-42 روزگی)) با 9 تیمار، 5 تکرار و 8 قطعه بلدرچین در هر تکرار انجام شد. همه جوجه ­ها از زمان تفریخ تا سن 7 روزگی، از جیره دوره آغازین دارای 24 درصد پروتئین و 2900 کیلوکالری در کیلو­گرم انرژی قابل متابولیسم مصرف نمودند و بعد از آن برنامه ­های پروتئینی L×L، M×L، H×L، ، L×M، M×M ، H×M، L×H، M×H و H×H را دریافت نمودند. صفات تولیدی مثل مصرف خوراک، افزایش وزن بدن، ضریب تبدیل خوراک و شاخص تولید و همچنین برخی صفات اقتصادی مثل هزینه خوراک به اضافه وزن و بازده ناخالص اقتصادی به ازای هر بلدرچین و برخی صفات مربوط به خصوصیات لاشه و کیفیت گوشت مثل درصد لاشه قابل مصرف، ظرفیت نگهداری آب گوشت و شاخص فساد اکسیداتیو گوشت اندازه­گیری و یا محاسبه شدند. یافته‌ها: در 8 تا 42 روزگی سطوح مختلف پروتئینی در دوره میانی تاثیر معنی­­داری بر مصرف خوراک، افزایش وزن و ضریب تبدیل غذایی نداشت. درحالیکه سطوح بالاتر پروتئین (22 و 24 درصد) دوره پایانی به طور معنی ­دار باعث بهبود افزایش وزن، ضریب تبدیل غذایی و شاخص تولید شد (0/05>p). سطوح پروتئین در دوره میانی و دوره پایانی اثر معنی ­دار بر بازده ناخالص اقتصادی نداشت اما افزایش سطح پروتئین در دوره پایانی باعث افزایش معنی دار (0/05>p) هزینه خوراک به افزایش وزن در 8-42 روزگی شد. سطوح مختلف پروتئین تاثیر معنی داری بر راندمان لاشه، ظرفیت نگهداری آب گوشت و شاخص فساد اکسیداتیو گوشت نداشتند. نتیجه‌گیری: برای عملکرد مطلوب و اقتصادی بلدرچین، می­توان رژیم پروتئینی با حداقل 20 درصد در دوره میانی و 22 درصد پروتئین در دوره پایانی راتوصیه نمود. M3 10.52547/rap.13.35.1 ER -