@ARTICLE{Shadparvar, author = {Atefi, Abbas and Shadparvar, Abdol Ahad and Ghavi Hossein-Zadeh, Navid and }, title = {Effect of Markers Effect Estimation Methods, Population Structure and Trait Architercture on the Accuracy of Genomic Breeding Values}, volume = {11}, number = {30}, abstract ={هدف تحقیق حاضر بررسی اثر روش برآورد اثرات نشانگرها، توزیع اثرات QTLها، تعداد QTL، اندازه مؤثر جمعیت و وراثت­­ پذیری صفت بر صحت ارزیابی‌های ژنومی بود. جمعیت پایه با دو اندازه مؤثر 100 و 500 فرد در نظر گرفته شده و به­ وسیله نرم­ افزار QMSim شبیه ­سازی شد. برای انجام این تحقیق، ژنومی متشکل از یک کروموزوم به طول 100 سانتی­مورگان با تعداد 500 نشانگر SNP در طول ژنوم و با تعداد متفاوت QTL (50 و 200) که آن­ها نیز به‌طور تصادفی روی کروموزوم پراکنده شده­اند شبیه ­سازی شد. مقادیر وراثت‎پذیری بررسی شده در تحقیق حاضر نماینده صفات با وراثت‎پذیری پایین (0/1)، متوسط (0/3) و بالا (0/5) بودند. ارزش­های اصلاحی ژنومی به­وسیله روش­های رگرسیون ریج بیزی (BRR)، بیز A( BayesA)، بیز B( BayesB)، بیز C(BayesC)، بیز لزو ) BayesL)، روش نیمه پارامتری بر پایه کرنل (RKHS ) و شبکه ­های عصبی (NN) پیش­بینی شدند. بر اساس نتایج به­ دست آمده، عوامل وراثت‎پذیری، اندازه مؤثر جمعیت، روش برآورد اثرات نشانگری، توزیع QTL و تعداد QTL بر صحت ارزیابی ژنومی تأثیر محسوسی داشتند. بین روش­های برآورد اثرات نشانگری، روش­های بیز A و B بیشترین و روش شبکه ­های عصبی کمترین صحت را داشتند. در تحقیق حاضر با افزایش وراثت‎پذیری و تعداد QTL، صحت پیش ­بینی ­های ژنومی افزایش و برعکس با کاهش اندازه مؤثر جمعیت، کاهش یافت. بیشترین صحت زمانی به ­دست آمد که QTLها دارای توزیع نرمال بودند. }, URL = {http://rap.sanru.ac.ir/article-1-1087-fa.html}, eprint = {http://rap.sanru.ac.ir/article-1-1087-fa.pdf}, journal = {Research on Animal Production}, doi = {10.52547/rap.11.30.101}, year = {2020} }