TY - JOUR T1 - Effect of Increasing Metabolizable Energy and Protein During Late Pregnancy on Mammary Growth and Development in Sistani Goats TT - تأثیر افزایش سطوح انرژی و پروتئین متابولیسمی در گامه انتهایی آبستنی بر رشد و تکامل پستان بزهای سیستانی JF - rap JO - rap VL - 8 IS - 17 UR - http://rap.sanru.ac.ir/article-1-867-fa.html Y1 - 2018 SP - 54 EP - 60 KW - Alveoli KW - Metabolizable energy KW - Mammary tissue KW - Epithelial cell KW - Sistani goat N2 - هدف از پژوهش حاضر بررسی تأثیر افزایش سطح انرژی و پروتئین متابولیسمی بر رشد و تکامل پستان بزهای سیستانی در گامه انتهایی آبستنی بود. 28 رأس بز سیستانی آبستن با میانگین وزن برابر و سن دو سال انتخاب شدند. بزهای در ابتدای گامه پایانی آبستنی (روز 100 آبستنی) به طور تصادفی در بین چهار گروه زیر قرار گرفتند: 1- گروه شاهد دارای انرژی و پروتئین متابولیسمی در سطح توصیه شده NRC (2007)، 2- گروه دارای 10 درصد انرژی متابولیسمی بیشتر از سطح توصیه شده، 3- گروه دارای 10 درصد پروتئین متابولیسمی بیشتر از سطح توصیه شده و 4- گروه دارای 10 درصد انرژی و پروتئین متابولیسمی بیشتر از سطح توصیه شده. پس از اعمال تیمار­های آزمایشی در دو ماه آخر آبستنی، 24 الی 36 ساعت بعد از زایش برای مطالعات بافت­شناسی از بافت پستان نمونه برداری شد. عکس­های تهیه شده از هر بز با استفاده از نرم­افزار Image J مورد بررسی قرار گرفت. نتایج نشان داد تعداد سلول­های اپیتلیال در بزهایی که با جیره 10 درصد انرژی متابولیسمی بیشتر یا 10 درصد پروتئین متابولیسمی بیشتر تغذیه شده بودند تفاوت معنی­داری با گروه کنترل نداشتند ولی در گروهی که انرژی و پروتئین متابولیسمی هر دو با هم افزایش یافت به­طور معنی­داری بیشتر از گروه کنترل بود (70/3±8/35 در مقابل 64/2±4/26). مساحت اپیتلیوم (میکرومتر مربع) تحت تأثیر جیره­های آزمایشی قرار گرفت و در جیره­هایی که انرژی متابولیسمی و پروتئین متابولیسمی هر دو افزایش یافت بیشتر از گروه کنترل بود (03/0=P). درصد استروما تحت تأثیر جیره­های آزمایشی قرار گرفت (001/0=P) و با افزایش انرژی متابولیسمی، پروتئین متابولیسمی و یا هر دو در جیره کاهش یافت. درصد اپیتلیوم تحت تأثیر جیره­های آزمایشی قرار گرفت (008/0=P) و در جیره­هایی با 10 درصد انرژی متابولیسمی بیشتر یا 10 درصد انرژی و پروتئین متابولیسمی بیشتر، به­طور معنی­داری بیشتر از گروه کنترل بود. به­طور کلی افزایش 10 درصدی سطح انرژی و پروتئین متابولیسمی جیره در گامه انتهایی آبستنی با افزایش تعداد و درصد سلول­های اپیتلیال، مساحت آلوئول و مساحت اپیتلیوم و کاهش درصد استروما سبب بهبود رشد و تکامل پستان شد که این امر می­تواند در تولید آغوز و راندمان تولید شیر در دوره شیردهی بعدی تأثیر مثبتی داشته باشد. M3 10.29252/rap.8.17.54 ER -