این آزمایش با استفاده از 220 قطعه جوجه گوشتی یک روزه سویه تجاری راس 308 به مدت 42 روز در قالب طرح کاملاً تصادفی با 20 واحد آزمایشی شامل 4 تیمار و 5 تکرار و 11 قطعه جوجه (مخلوط نر و ماده) در هر تکرار انجام گرفت. تیمارهای آزمایشی شامل جیرهی پایه و سطوح افزایشی اسانس مرزه (150، 300 و 450 قسمت در میلیون) بودند. فراسنجههای عملکردی به صورت هفتگی رکوردبرداری و خصوصیات لاشه در 42 روزگی مورد بررسی قرار گرفت. نتایج نشان داد که سطح 300 قسمت در میلیون اسانس مرزه، مصرف خوراک جوجه های گوشتی را در دوره آغازین افزایش داد (05/0> P ). کمترین وزن نسبی چربی حفره بطنی مربوط به تیمار حاوی 450 قسمت در میلیون اسانس مرزه بود (05/0> P ). تیمار حاوی 150 قسمت در میلیون اسانس مرزه بیشترین غلظت آنتیبادی ضد SRBC را نشان داد (05/0> P ). در 35 روزگی بیشترین غلظت آنتیبادی ضد ویروس بیماری نیوکاسل در تیمار 150 قسمت در میلیون و در 42 روزگی بیشترین غلظت در تیمار 300 قسمت در میلیون مشاهده شد (05/0> P ). در 42 روزگی بیشترین غلظت آنتیبادی ضدویروس بیماری گامبورو مربوط به تیمار 150 قسمت در میلیون بود (05/0> P ). کمترین درصد هتروفیل، بیشترین درصد لمفوسیت و کمترین نسبت هتروفیل به لمفوسیت در تیمار 450 قسمت در میلیون مشاهده شد (05/0> P ). نتایج این بررسی نشان داد که استفاده از سطوح مختلف اسانس مرزه اثر معنیداری بر عملکرد و خصوصیات لاشه در جوجههای گوشتی نداشت ولی سطوح مختلف آن بهبود پاسخ ایمنی را بدنبال داشته است.
بازنشر اطلاعات | |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |